Mosterd na den maaltijd.

Amsterdam, 21 Nov. 1902.

In de pers de discussie weer op te vatten over het voorstel, dat door de hoogleeraren Bavinck, Biesterveld, Kuyper en Rutgers op de synode is ingediend, schijnt ons mosterd na den maaltijd.

De sjrnody> L slï'e, . dit concept met groote nieerderheid goedkeurde, werd door de minderheid gedwongen het niet uit te voeren, en daarmede is c'it voorstel practisch voorloopig niet meer aan de orde.

Toch mag daarom niet gezwegen, nu in de jongste Baêuin Ds. Diemer van Apeldoorn aan een artikel van dit voorstel een uitlegging geeft, die met de duidelijke beteekenis der woorden lijnrecht in strijd is en dan ook op de synode door niemand er in is gezocht

In het artikel, dat c/rtx de tsenoeming der hoogleèi-aren hèndelt, stond, dat bij verschil over de benoeming tusschen de Theologische Hoogleeraren en de Curatoren der kerken, dit geschil ter Generale Synode moest gebracht worden en „deze de saak der benoeming tot beslissing zou, brengen."

Ds. Diemer leest hieruit, dat de Synode in dat geval alléén het recht zou hebben, uitspraak të doen wie van de beide partijen gelijk had, maar niet het recht zou hebben zelfstandig tot benoeming van een Hoogleeraar over te gaan.

Deze uitlegging is niet juist.

De bedoeling van de voorstellers was wel degelijk, dat de Generale Synode in zulk een geval niet alleen een oordeel zou uitspreken over het geschil, maar ook het recht zou hebben een Hoogleeraar te kiezen, te benoemen of hoe men het noemen wil, zonder aan de voordracht der Theologische professoren of aan het advies der Curatoren gebonden te zijn.

De bewoordingen van dit artikel wijzen dit uit. Er staat niet, dat de Generale Synode als scheidsrechter beslissen zou, wie van beide partijen gelijk had, maar dat de synode de zaak der benoeming tot beslissing zou brengen. Een uitdrukking, die misschien minder fraai Hollandsch is, maar die aan duidelijkheid niets te wenschen overlaat.

Nu duiden wij het aan Ds. Diemer niet euvel, dat hij zich in deze interpretatie vergiste. Hij was geen lid der Synode en kon dus niet beter zijn ingelicht.

Maar wel is het onverklaarbaar, dat Prof. Noordtzij, die de Synode bijwoonde, die zelf deel nam aan de voorbereidende besprekingen over het voorstel Bavinck c. s. en die dus uitnemend goed weten kon, dat dit de bedoeling der voorstellers niet was, dit schrijven van Ds. Diemer met instemming overneemt en publiceert.

Wij begrijpen, dat Ds. Gispen in zijn jongsten brief aan een jeugdig ambtgenoot een bittere klacht slaakt over het gebrek aan waarheid in onze polemiek.

Het schijnt alsof elk wapen goed is, wanneer het dienst kan doen in dezen strijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen