GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duit-schland. De Gereformeerde Bond.

Het is reeds lang geleden, dat wij iets om trent dezen bond mededeelden. Een verslag van {hetgeen door dien bond van Aug. 1901— Aug. 1903 gedaan werd, opgesteld door den bekenden Elberfeldschen predikant Calaminus, geeft ons aanleiding, het volgende daaromtrent mede te deelen.

Voor tien jaren deelde een Gereformeerde op de Bondsvergadeiing mde, dat een van de m.annen, die een hoog kerkelijk ambt bekleedt, uitgesproken had : „De Gereformeerde gemeenten zijn nu eenmaal aan het uitsterven; daaraan is niets te veranderen." Hij voegde er echter aan toe: „Wij zullen niet sterven, maar leven, en de werken des Heeren verkondigen." Op de jongste vergadering van den Bond, kon men na tien jaren getuigen, dat men wel niet met vroolijken moed, maar in het geloof aan de macht en de genade Gods, die aan de Gere formeerde belijdenis in Duitschland een plaats gegeven en fot hiertoe bewaard heeft, dit laatste woord kon herhalen.

Er behooren tot dezen bond de' volgende kerkelijke vergaderingen: i. De Synode der Gereformeerde gemeenten in Oost-en West-Pruisen. Welke gevormd wordt door elf gemeenten. 2. De Synode der Gereformeerde Gemeente in Rechts Rijn Beieren met 7 gemeenten. 3. Jiet consistorium van Straatsburg met 8 predikantsplaatsen. Daarbij hebben zich 5 2 kerken bij den bond aangesloten en de volgende vereenigingen: i. de Goetus der Oost Friesche predikanten, 2. de „Zweigverein" van Elberfeld—Barmen. 3, De vereenigiug tot bevordering van de uitgaven van Gereformeerde geschriften. 4. De conferentie van de vrienden van den Gereformeerden Bond in het vorsten dom Lippe. 5. De vereeniging van Duitsche Hugenoten, 15 gemeenten omvattende, waarvan S zich reeds als kerken bij den Bond hebben aangesloten. 6. De vereeniging der Duitch Gereformeerden te Maagdenburg. 7. De vereeniging van de Gereformeerden te Hannover. 8. De vrouwen hulp vereeniging te Elberfeld. 9. De Gereformeerde Conferentie van Rijnlanden Westfalen. In het geheel zijn aan den Bond 87 kerken aangesloten. Sedert 1901 kwamen er 12 bij.

De bond onderhoudt de gemeenschap met zijn leden, door het uitgeven van het bericht over de handelingen der bondtvergadering en ook door vergaderingen van het moderamen in den tijd tusschen de twee vergaderingen van den Bond, aan welke vergaderingen samen komsten met de plaatselijke kerk verbonden zijn. De voornaamste bond van gemeenschap wordt gevormd door de Reformirte Rirchenzeitung, het orgaan van den Bond. De vereeni ging tot het uitgeven van Gereformeerde schrif ten heeft in het afgeloopen tweejarige tijdperk, de volgende geschriften uitgegeven: „Bloemlezing uit de brieven van Calvijn", vertaald door Marie von Bom, gravin van Isenburg en Bü dingen te Meerholz. „Wet en Genade", van pastor Buchholz te Essen; „Calvijn, tractaat over den kinderdoop", vertaald door hulppredi ker Rotscheidt te Keulen, een geschriftje dat weldra uitverkocht was. „Levensbeeld van G. D. Krummacher", eveneens door Rotscheidt, en eindelijk een „Catalogus van Gereformeerde geschriften", weder van Rotscheidt. De veree niging laat in den winter een reeks voordrachten houden, die steeds goed bezocht worden. De Elberfeld—Barmen Zweigverein houdt zich voornamelijk bezig met verzameling van geld. De Gereformeerde conferentie voor Rijnland en Westfalen houdt om het half jaar een vergadering, die door ongeveer 80 leden bezocht wordt. De conferentie van de vrienden van djn Gereformeerden Bond in Lippe, heeft zich ten doel gesteld de bevordering van het Diaconenhuis te Detmold, en van het Zondagsblad van Lippe. Er v/erd ook nog gemeld, dat den 24sten November 1901, te Hildesheim een vergadering van Gereformeerde burgers plaats vond, welke besloot in den wettelijken weg een gemeente te stichten. Op Paschcn 1902 kon reeds voor het eerst het avondmaal worden gevierd. Den 24sten April 1903 werd de eerste predikant dier ge meente bevestigd.

De volgende bladen bevorderen het doel van den Gereformeerden Bond, behalve de Reform. Kirchenzeitung, de JSleue Reformirte Kirchenzeitung te Berlijn, das Refort? iirte Wochenblatt te Elberfeld, der Pilger te Elberfeld, das Lip pische Sonntagsblatt te Lage, der Einige Trost te Hannover, die Gestichtsblatter des Deutschen Hugenottenvereins te Maagdenburg, die Franzöische Kolonie te Berlijn, Das Deutsch Reformirte Gemeinteblatt te Maagdenburg.

Door bemiddeling van den Bond is te Elberfeld een Evangelisch Reformirte Candidaten-stift tot stand gekomen, dat den isten Mei 1904 zal geopend worden. De laatste moeilijkheid is uit den weg geruimd; de kerkbesturen hadden als voorwaarde gesteld, dat de leiding in handen zou zijn van een der Elberfeldsche predikanten. Niet een der leeraars dier gemeente, voelde zich echter in staat dezs zorg bij het ambt, dat hij heeft te bedienen, op zich te nemen. Ten slotte besloot men, om pastor Calaminus een hulpprediker te geven, waarna hij zich bereid verklaarde, de leiding van hét stift op zich te nemen. De inrichting staat open voor alle Gereformeerde candidaten uit geheel Duitschland.

Door het bovenstaande hebben wij een tamelijk goed overzicht van den toestand der Gereformeerde kerken in Duitschland. Het is geen puinhoop meer, gelijk een twintig jaar geleden werd gezegd; er wordt gearbeid om het terrein, dat door het rationalisme en door de Unie is verloren gegaan, weder te herwinnen.

Of die arbeid vruchtbaar zijn zal voor de toekomst ?

Zouden de ruim tachtig kerken die de Gereformeerden vormen, niet in staat zijn een theologisch seminarium te stichten en te onderhouden? Gelijk de toestand nu is, namelijk dat de aanstaande predikanten opgeleid worden aan staatsuniversiteiten, die in het beste geval, als de theologische faculteit bestaat uit mannen die den Christus belijden, toch een Luthersch stem pel dragen, is er niet veel van den opbouw der Gereformeerde kerken naar de Gereformeerde belijdenis te verwachten. Zegt men: onder het volk kan zeer wel een Gereformeerde beweging bestaan, waaraan ook predikanten deelnemen, dan antwoorden wij: vrucht van zulk een bewegin zal cp den duur moeten zijn, dat men eene Gereformeerde opleiding voor aanstaande dienaren des. Woords gaat zoeken. De Gereformeerde kerken zijn in Duitschland zoo schrikbarend geslonken, ook omdat de banier der belijdenis niet omhoog gehouden werd. Zullen zij weder opgebouwd worden, dan moet de Gereformeerde belijdenis weder tot haar recht komen. 'Een Gereformeerde Universiteit gaat boven de krachten der broeders in Duitschland. Maar een Gereformeerd Theologisch Seminarium ligt binnen hun bereik.

Wij vragen ook, waarom zoeken de Gereformeerde broeders in Duitschland niet den opbouw hunner kerken in het herstellen der meerdere vergaderingen ? Een Gereformeerde bond fis geen kerkelijke vergadering. Wij weten wel, dat de hiërarchische inrichting van het bestuur der Landskerken in Duitschland, het houden van meerdere vergaderingen in den weg staat. Zou men, indien men er niet toe komen kon of wil, om met dat kerkbestuur te breken, officieuse meerdere kerkelijke vergaderingen kunnen organiseeren ?

Wij weten wel dat hetgeen in Frankrijk op dit gebied gezien wordt, niet bemoedigend is. Doch de Fransehe Gereformeerden begingen een fout, die onze Duitsche broeders kunnen vermijden. Immers tot banier van de officieuse synodale organisatie der Gereformeerde kerken in Frankrijk werd de verklaring van 1872 gekozen, een korte formule, waarm.ede men de modernen in dien tijd wilde buitensluiten. Zij hadden de geloofsbelijdenis van La Rochelle tot accoord van kerkelijke gemeenschap bij het stichten hunner officieuse organisatie moeten kiezen. Dan ware afgesneden het streven om de modernen weer in de kerkelijke gemeenschap op te nemen.

Onze Duitsche broeders konden de belijdenis der Gereformeerde kerken weerzot grondslag van kerkelijk samenleven verklaren. De Gereformeerde bond heeft alleen den Heidelberger aanvaard, naar wij vreezen uit ».ucht om ook hen tot den Bond te trekken, die zich in de Dordtsche artikelen niet goed te huis konden vinden.

Dit alles neemt niet weg, dat wij den arbeid van den Bond waardeeren, en verwachten dat deze aan den bloei der Gereformeerde kerken bevorderlijk zal zijn.

Denemarken. Een Synode van Gereformeerde Kerken.

Den 6den en 7den September werd in Kopenhagen de derde Synode der Gereformeerde kerken in Denemarken gehouden. Deze vergadering moest later hebben plaats gehad, doch om het verband met de Gereformeerde kerk van Stockholm tot stand te brengen, werd de vergadering vervroegd. Wie zich echter voorstelt dat deze vergadering eene belangrijke geweest is door het aantal kerken dat daarin saamkwam, vergist zich zeer. De synode te Kopenhagen vereenigt slechts drie kerken. Maar dit is voor een bijna uitsluitend Luthersch land, gelijk Denemarken is, een groot getal. De leden der vergadering werden volgens getuigenis van een der medevergaderden versterkt in de liefde tot elkander en in het voornemen, vast te houden aan de Gereformeerde belijdenis.

WiNgKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 november 1903

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 november 1903

De Heraut | 4 Pagina's