GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Eere zij God.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Eere zij God.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 30 Dec. 1903

Het engelenlied uit Efrata's velden klinkt als heilige nagalm van den Kerstnacht „schooner dan de dagen" nog in het zielsoor na, nu de wisseling des jaars een tijdkring afsluit om een nieuw jaar voor ons te openen.

En in dat engelenlied klinkt boven het vrede op aarde en het welbehagen in den mensch als dominant akkoord het Eere zij God, omdat èn dat Kindeke in den stal, èn de kerk, die door den Immanuel gesticht is. èn heel de loop der wereldhistorie, die in de vleeschwording des Woords haar middelpunt vindt, beheerscht wordt door dit ééne doel: God den Heere de eere te geven, waar Zijn heilige naam om vraagt.

Aan dien maatstaf dient getoetst uw persoonlijk, uw kerkelijk, uw staatkundig leven. Wat de eere van uw God bevorderde in het jaar dat achter u ligt, heeft eeuwige waarde, wierp winst af voor uw ziel, is verrij king van den schat, dien roest noch mot verteert. En omgekeerd, wat met die eere Gods vloekte, wat alleen uw eer, uiv genot, uiv belang ten doel had, dat vergaat als kaf voor den wind, als de rook, die weggestormd wordt uit den schoorsteen.

Wanneer Gods kind, dat teeder lééft voor het aangezicht des Heeren, op oudejaarsavond de rekening afsluit van het jaar, dan is dit de eerste vraag, of Gods naam is geheiligd, of zijn koninkrijk is gekomen, of zijn wil is geschied gelijk in de hemelen alzoo ook op de aarde.

En dan is er zeker stof tot danken.

Tot dank niet aan den mensch, die slechts een instrument is in de hand Gods, maar aan Hem, die beide het willen en het werken werkt in zijn uitverkorenen, en uit genade hun geeft iets voor de eere Zijns naams te mogen doen.

Het jaar, dat achter ons ligt, ving aan met de drieste poging om het geweld der revolutie in ons land te doen zegevieren. Het was de geest uit den afgrond, die zich niet alleen keerde tegen de maatschappelijke orde, tegen het wettig gezag, maar tegen God zelf. en zijn heilige wet. En indien die geest de overwinning had behaald, zou de eere Gods zijn gekrenkt en Zijn naam schande zijn aangedaan in ons land.

Daarom is er dank in het hart, dat het booze opzet verijdeld werd; dat Nederland een christelijke natie bleef; dat Gods souvereiniteit gehandhaafd werd. De winst voor de eere Gods is de schoonste buit, die uit dien strijd door ons wordt weggedragen. Ze is Gods volk meer waard dan de handhaving der orde, het veilig stellen van het gezag; meer waard dan de verzekering van welvaart, rust en vrede voor onze goedgezinde burgerij.

Maar bij dien dank voegt zich toch ook een stille zelfaanklacht der conscientie.

Op het gebied .der staatkunde werd eere gewonnen voor onzen God. Daar sloot alle man van Christelijk belijden zich aaneen om voor Gods naam te getuigen. Daar week kleinziehg partijbelang voor de heilige aandrift, om op te komen voor het recht en de majesteit des Heeren.

Was het zoo ook in de Kerke Christi in ons land}

We zwijgen over de Hervormde Kerk.

De jongste besluiten der Haagsche Synode, waarin nog eens in al zijn schreiende ellende het verval eener Kerk bleek, die haar reglementen en wetten boven Gods stelt, spreken luide genoeg.

Maar onze Gereformeerde Kerken, die roemen in de vrijheid, waarin Christus ze gesteld heeft, kan van haar getuigd, dat de eere Gods aller 'drijfveer was?

We noemen geen namen. We beschuldigen geen personen. We steken de hand liefst alleen in eigen boezem.

Maar mag de klacht onderdrukt worden, dat van dat hooge, heihge leven, dat onze Calvinistische vaderen bezielde en in het Soli Deo Gloria niet als klank maar als diepste uiting van heel hun ziel uiting vond, zoo vireinig op onze Gereformeerde erve wordt bespeurd?

En daarom, waar een nieuw jaar aanbreekt, daar zij de ootmoedige bede van aller hart, dat Gods geest de zonen van hetzelfde huis saambinde en niet het zoeken van eigen eer, maar van de eere Gods alleen de grondtoon worde van aller streven en bedoelen.

Dan vindt het engelenlied weerklank in Christus gemeente en zal het vrede op aarde en het welbehagen Gods in den mensch, ook ons uit genade worden geschonken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 januari 1904

De Heraut | 4 Pagina's

Eere zij God.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 januari 1904

De Heraut | 4 Pagina's