GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

OOST EN WEST.

VII.

EEN BRIEF.

Toen de gezant t? Parijs den britf ontving, stond hij versteld. Hj wist zeer goed wie mevrouw Panache was, maar overigens....

De brief was echter zoo duidelijk, en delast hem opgedragen zoo stellig, dat hij schoon niets van de zaak begrijpende, toch aanstonds zich zette aan het schrijven van een antwoord. Had hij geweten in welk een ongelegenheid hij daardoor zijn vriend De Raye zou brengen, hij zou zeker geaarzeld en ook op andere wijs geschreven hebben. Doch hij vermoedde zelfs niet fliuw wat er eigenlijk gaande was.

Toch kon hij niet nalaten in 't begin van zijn britf, op eerbiedige wij se, zijn verwondering over de vraag uit te spreken. Hij kon zich, zeide hij, met geen mogelijkheid begrijpen, hoe de naam van mevrouw Panache heel tot het Deensche hof was doorgedrongen. Nog minder vatte hij, waarom haar Majesteit zulk een belang stelde in een zoo geheel onbeduidende vrouw.

Dan ging onze gezant voort met te vertellen, dat mevrouw Panache iemand was van een lang niet bekoorlijk uiterlijk; klein van gestalte, met een door ouderdom gerimpeld gezicht en volstrekt geen hofdame. Zij kwam wel vaak aan het paleis, maar als een bedelaarster, die van giften en gaven der grooten moest leven, welke, wat niet mooi was, haar lieten komen om den spot met haar te drijven.

Ais mevrouw Panache ter maaltijd wordt genoodigd bij den koning, de koningin, den kroonprins cf de krconprinses, zoo schreef de gezant verder, dan is het altijd tot den avondmaaltijd, hetzij te Parijs of te Versailles (Versailles is een stad bij Parijs, waar hel Fransche hof vaak

vertoefde). 't Geschiedt ook niet om haar genoegen ic doen of eer te bewijzen, maar omdat men zich te haren koste wil vermaken.

Verder vertelde de gezant, dat men met de bedoelde oude juffer allerlei grappen uithaalde, die zeker vrij laf en flauw waren en in elk geval niet pasten aan heeren en dames van hoogen adel, die zich voor zulke dingen te hoog moesten gerekend hebben. Doch de koning en de koningin hadden ook zelf veel behagen in dit laffe spel. Trouwens aan het hof van Lodewijk de veertiende ging het weelderig en loszinnig toe.

Gelukkig, zoo meldde de gezant verder, zijn de plagerijen welke men de oude vrouw aandoet nog al onschuldig. Men stopt bijv. haar zakken vol suikergoed en ander lekkers, of gooit haar daarmede.

Daar zij zeer opzichtig en smakeloos is gekleed, met veel overto'.lige linten en pluimen, krijgt zij van dezen en genen ook wel een klei nigheid, om nog meer van dat moois te koopen. De meest geliefde grap echter is, haar op den schouder te tikken, en zich dan snel te verwijderen.

Nu moet Uw Majesteit weten, dat deze zoo genaamde dame zeer slecht van gezicht is, zoodat het haar onmogelijk is te ontdekken, wie haar de poets heeft gespeeld. Daarover bekommert zij zich echter minder, maar begint onmiddellijk en geweldig uit te varen tegen den eersten den besten die naast haar staat. De woorden die zij daarbij gebruikt, zal niemand wagen in tegenwoordigheid van het vorstelijk gezin in den mond te nemen, doch aan madame Panache is ongeveer alles geoorloofd.

Ik kan hier nog bijvoegen, dat deze •, rouw, die wel van fatsoenlijke afkomst schijnt, maar toch niet tot de hoogere standen behoort, ook wel in sommige gezinnen te gast wordt gevraagd, doch ook al met hetzelfde doel als boven beschreven. Haar wonderlijk voorkomen, haar dwaze opschik, haar hoogmoed, ijdelheid en drift, maken haar tot de risee (dat is den spot) van Parijs.

Nu meen ik trouw mijn plicht gedaan te hebben, sprak de gezant, toen hij zijn werk had volbracht. Ik heb nog nooit een brief geschreven vol van zooveel onbeduidende, nietswaardige dingen. Vorstinnen hebben soms toch wonderlijke invallen. Ik moet toch eens zien te weten te komen, hoe de koningin weet, dat hier zoo iemand als madame Panache bestaat. Dat zal mijn vriend De Raye mij later zeker wel uit wil len leggen.

Nu dat was ook zoo. Er zou zelfs alle aanleiding toe zijn, en de gezant zou eerst dan in alle opzichten reden hebben, spijt te gevoelen over het schrijven van dezen brief, al had hij ook trouw zijn plicht gedaan.

De ongelukkige brief werd rechtstreeks aan de koningin te Kopenhagen gezonden, en door haar met buitengewone belangstelling gelezen

Zoo wist zij dan nu nauwkeurig wie de vrouw was, met welke men haar vergeleken had, haur de hooge en fiere koningin van Denemarken.

En die beleedigitig was haar aangedaan door Fransche vluchtelingen, welke met hartelijkheid en liefde in haar koninkrijk waren ontvangen, en door haar man en haar zelf zóó bevoorrecht, zelfs boven de ingezetenen des lands!

Hoe meer de koningin er over nadacht, hoe meer haar de spot griefde en hoe grooter haar verontwaardiging werd. De gevolgen zouden mettertijd blijken.

AAN VRAGERS.

Hoe kan men iemand een duidelijke voorstelling geven van een zeer groot getal, daar het toch reeds heel moeilijk is zich bijv. een miljoen voor te stellen.

De lezer die dit vraagt gevoelt zeker gelijk velen, de moeilijkheid om zich, om maar iets te noemen, voor te stellen het aantal menschen dat in ons vaderland woont, en dat is nog niet eens groot.

Die moeilijkheid is door velen bespeurd, en men kan allerlei middelen beproeven om haar op te lossen. Zoo bijv. kan men vierkanten tee kenen, waarvan een 't Christendom, het andere het Mohamedanisrae het andere het heidendom voorstelt.

Elk vierkant heeft die grootte, welke uitdrukt in wat verhouding het stf.at tot de andere. Het heidendom bijv. is veel grooter dan het Christendom. Zoo krijgt men eenigszins een voorstelling.

Een ander voorbeeld: In China wonen 400 miljoen menschen. Werden deze nu in rijen van 5 geplaatst, gelijk de Israëlieten toen zij uit Egypte trokken, dan zouden 6 tot 7 jaar verloopen eer alle den toeschouwer waren voorbijgegaan. En dan zou het nog onophoudelijk nacht en dag moeten voortgaan.

Dergelijke middeltjes kan elk wel vinden. Zij helpen althans eenigszins om van groote getallen een denkbeeld, te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 januari 1904

De Heraut | 4 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 januari 1904

De Heraut | 4 Pagina's