Buitenland.

Frankrijk. staat. Scheiding van kerk en staat.

Onder het ministerie Combes, , dat zich onderscheidt door antircomsche felheid, komt de vraag, of de financieele band tusschen kerk en staat niet moet worden doorgesneden, meer dan ooit aan de orde. De redactiën van onderscheidene bladen hebben over dit vraagstuk reeds „enquêtes" ingesteld, waarbij bekenden personen naar hun gevoelen in deze gevraagd wordt. De meesten verklaarden zich tegen de scheiding. Kort geleden hielden de liberalen van de Fransche Gereformeerde staatskerk een vergadering (delegation liberale). Hierop werd verklaard, dat de Gereformeerde kerken geen stappen mochten doen, om tot opheffing van het concordaat te geraken; maar tegelijk werden kerkeraden en predikanten uitgenoodigd, om te onderzoeken, langs welke wegen het benoodigde geld zou worden gevonden, wanneer de regeering geen geld meer voor de kerk gaf.

De commissie uit de kamer van afgevaardig den, die advies moet geven over het al dan niet de hand houden aan het concordaat, be sloot voor te stellen, dat voortaan kerken en bedehuizen geen kenmerken mochten dragen, waaruit zou blijken, waartoe die ge bouwen bestemd zijn. Gaat dit voorstel door, dan moeten alle kruisen van de kerkgebouwen worden afgenomen. Alleen die gebouwen zullen worden ontzien, die beteekenis hebben voor de geschiedenis der kunst. Eene regeering, die de Christusbeelden uit de gerechtszalen liet wegnemen, zal er niet tegen opzien, de kerken van de kruisen te ontdoen. Wij meenen, dat voorloopig het concordaat niet zal worden afgeschaft, maar wel zullen scherper maatregelen worden genomen, dan tot dusver het geval was, tegen die Roomsche geestelijken, welke zich tegen de politiek van de regeering verzetten.

Engeland. Prof. Patrick over het gezag van de belijdenis der kerk.

Gelijk wij reeds mededeelden, heeft in het laatst der voorgaande maand de Presbyteriaari sche alliantie hare vergaderingen of concilie te Liverpool gehouden. Uit de verhandelingen kwam ons een onderwerp merkwaardig voor, omdat er uit blijkt, hoe in de wereld der Presbyteri aansche kerken gezonde denkbeelden omtrent de belijdenis der kerk ingang vinden. Zoo hield de hoogleeraar Johan Patrick, uit Edinburgh, een voordracht over het gezag en het doel der belijdenisschriften der kerk. Daaruit bleek, dat men de belijdenisschriften der kerk niet op één lijn stellen mag met de Heilige Schrift; het is toch mogelijk, dat men op grond der Schrift kan aantoonen, dat in dit of dat de belijdenis niet geheel overeenstemt met het Woord van God. Voorts werd uiteengezet, dat de predikanten niet het recht hebben, om ieder voor zich de belijdenis der kerk te wijzigen, maar verplicht zijn datgene, wat de kerk leert in hare belijdenisschriften, aan de gemeente voor te stellen. Dit bshoort ook tot de vrijheid van conscientie der gemeente, terwijl het tot de conscientievrijheid van den dienaar des Woords behoort, dat hij, wanneer hij afwijkt van de belijdenis der kerk, zijn ambt neerlegt om niet langer het brood der gemeente te eten, dat hem toch alleen verstrekt wordt om het Woord Gods naar de belijdenis der kerk, die hij dient, te verkondigen.

Deze gedachten werden voor jaar en da reeds in onze Gereformeerde kerken gevonden. Wij missen echter in het betoog van den hoogleeraar de aanduiding van den Heiligen Geest, die, volgens 'sHeeren belofte, de kerk in alle waarheid leidt. Wanneer wij met dien factor rekening houden, komen ons de belijdenisschrif ten nog in een ander licht te staan.

Noord-Amerika. De 30ste vergadering van de Synode der Chr. Geref. Kerk.

Deze vergadering is een belangrijke geweest. De litterarische opleiding van aanstaande dienaren des Woords werd verbeterd, doordat werd aangenomen de litterarische afdeeling der Theologische school te veranderen in een college of Gymnasium. Dit besluit kreeg een begin van uitvoering door een vijfden hoogleeraar in de letteren te benoemen.

Het Zendingswerk in Zuid Amerika werd ook op deze vergadering ter hand genomen. Ook werd aangenomen, de zending onder de Navoha's met kracht door te zetten.

Men moest een comité benoemen om een classis en een kerkeraad te vermanen, dat ten opzichte van het toedienen van den Heiligen Doop niet gehandeld was naar datgene wat in de Chr. Geref. Kerk was aangenomen. De bedoelde kerkeraad was niet tegen hetgeen door de kerk werd besloten, doch hij vreesde moeilijkheden als hij de genomen besluiten ging uitvoeren.

Ten slotte besloot de synode met de Gereformeerde kerken van Nederland in correspondentie te treden over de herziening van de Dordsche kerken-ordening. Vele bepalingen dier Kerkenordening zijn verouderd of slaan niet meer op bestaande toestanden, terwijl enkele bepalingen die er in moesten voorkomen, er in worden gemist. Daarom wil de Chr. Geref. kerk van Noord-Amerika tot eene algeheele revisie der Kerkenordening komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen