Onze nieuwe hoogleeraar.

Amsterdam, 7 April 1905.

Directeuren der Vrije Universiteit hebben j.l. Dinsdag op voordracht van Curatoren Dr. C. van Gelderen, die dusver lector was, benoemd tot gewoon hoogleeraar in de Semitische taal en letterkunde.

Deze benoeming kwam zeker niet onverwacht. Reeds bij de aanstelling van Dr. Van Gelderen tot lector leefde de hoop, dat men in dezen jeugdigen geleerde een man zou hebben, die straks den nog altoos vacanten katheder voor het Hebreeuwsch zou kunnen innemen. Na het vertrek van Prof. Dilloo was diens plaats nog altoos niet vervuld en werd zijn arbeid door andere hoogleeraren waargenomen. Maar hoe dankbaar deze hulpdienst aanvaard werd, toch was reeds lang uitgezien naar een man, die aan deze studiën zich geheel wilde wijden. En nu Df. Van Gelderen als lector toonde voor deze taak opgewassen te zijn, hebben Directeuren niet geaarzeld hem te benoemen.

Het aantal hoogleeraren in de litterarische faculteit is daarmede tot drie gestegen. Al is zeer zeker het normale getal hiermede nog niet bereikt, toch geeft deze uitbreiding hope, dat de Vrije Universiteit allengs in kracht toenemen zal.

Van het volk, dat de Vrije Universiteit lief heeft, zullen daardoor zwaardere offers gevraagd worden. Uitbreiding van het aantal professoren eischt vermeerdering van inkomsten. Maar wij twijfelen niet of de stijging, die in den laatsten tijd in collecten, contributiën en gaven merkbaar is, zal doorgaan. Nu de Vrije Universiteit breeder haar vleugels kan uitslaan, zal de liefde voor haar vermeerderen en de offervaardigheid toenemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen