Voor Kinderen.

GELOOF EN MOED.

II.

EEN BESLUIT,

Bernard Gilpin was, gelijk zoovelen zijner and-en ambtgenooten, opgevoed in de leer er Roomsche kerk, cjie hij trouw aanhing.

Toen de Hervorming ook in Engeland doorrak, en bet werk van Luther en Calvijn, dat n Engeland lang was voorbeteid, ook daar ruchten droeg, werd Gilpin gedrongen tot rnstig onderzoek, allereerst van Gods Woord, at DU weer alom werd gelezen. Het biddend ezen der Schrift bracht hem, sa veel strijd et zichzelf en de dwaalleer der kerk, en onder eel gebed , , tot de overtuiging, dat de mensch och door zijn werken, noch door eenig ander chepsel kan behouden worden, maar alleen oor de verdiensten van Hem, die in de wereld ekomen is, om zondaren met God te verzoenen, en te heiligen en bun het eeuwige leven te even uit vrije genade".

Zoodia Gilpin tot deze erkentenis was geomen, liet hij de dwalingen des Pausdoms aren, en begon openlijk in zijn kerk te predien wat ziju hart vervulde: de zaligheid in

Christas alleen. Dat was voor velen een geheel nieuwe leer, die dan ook al spoedig de aandacht van menigeen trok. In 't eerst merkten echter slechts weinigen, dat hetgeen nu te Haughton werd gepredikt, geheel verschilde van de leer, die de kerk al zooveel eeuwen had verkondigd. Wellicht daardoor kon Gilpin een poos ongehinderd voortgaan. Daarbij kwam dat hij zijn goede belijdenis versierde met „een heiligen, onbevlekten, wandel."

Hij was niet alleen een geliefd prediker, maar daar ook heinde en ver bekend als een man die de armen steunde, de bedroefden troostte en allen wilde helpen die dat behoefden. Zoo was hij bij velen bemind. Groot was zijn invloed op het volk, dat luisterde naar zijn overredende woorden, als hij de Büjde Boodschap bracht. Het had in zijn leven het voorbeeld van een vromen wandel, die lang niet bij alle voorgangers werd gevonden. Ook was de leeraar een zeer zachtmoedig man, die zich wachtte noodeloos aanstoot te geven, en steeds bedacht, hoe hij zelf met moeite en eerst langzamerhand tot de kennis der waarheid in Christus was gekomen. Zijn voorzichtigheid, die hij later zwakheid noemde, maakte het zijn vijanden zeer moeilijk vat op hem te krijgen.

Doch bet zou anders worden.

Koningin Maria was j'^gens de ketters onverbiddelijk, en de bisschop vanLonden, Bonner, was haar trouwe dienaar en helper. Dat wisten Gilpms vijanden. Tot nog toe echter had deze een machtigen steun en beschermer gehad in zijn bloedverwant Tomdal, die bisschop van de Engelsche Staatskerk in Durham was, in welk gewest ook Haughton kg, waar Gilpin als deken werkzaam was. Doch ook dit zou op den duur niet baten. Gedurig osEtving de Londensche bisschop van de zijde der Pausgezinden allerlei klachten over Gilpin's ketterscbe leeriogen.

Op 't laatst kwam het zoover, dat de vijanden een lijst van niet minder dan twee-en dertig beschuldigingen tegen Gilpin-indienden, die met de leer der Roomsche kerk blijkbaar geheel gebroken had. Nu besloot Bonner door te tasten. Hij zou den leeraar van Haughton oproepen om £!ch te verantwoorden, en wilde deze niet herroepen, niet voor Rome buigen, dan wachtte ook hem de dood.

Nu had Gilpin te Londen trouwe vrienden, waarvac sommigen waren uit de kringen, waarin zich bisschcp Banner bewoog. Reeds lang hadden die vrienden gemeend dat den leeraar van Haughton gevaar dreigde. Doch niet zoodra hadden zij daarvan zekerheid, of ze haastten zich hem Ie waarschuwen. In allerijl werd een vertrouwde bode met een brief afgezonden, die echter om alle gevaar te mijden niet aan de pastorie mocht worden afgegeven, maar bij den boer Saaith. We hebben reeds gezien, dat deze de bezorging uitvoerde.

Wat zou Gilpxn doen?

Verrast had de lijding van hetgeen dreigde hem niet. Hij wist, dat er scherp op hem werd gelet en de tijd spoedig komen kon, dat hij zou geroepen worden voor zijn geloof te lijden. Ook bad hij besloten om als het gevaar kwam, er zich niet aan te onttrekken. Niet dat hij dit ongeoorloofd vond, maar Gilpin schijnt voor rich gemeend te hebben, dat hij Christus verloochende indien hij op de vlucht ging, tegen het oogenblik dat hij geroepen zou zijn Christus openlijk te belijden. Of hij hierin nu juist zag? Ia allen g^^valle getuigt het van vast geloof en fikren moed, gelijk we die ook bij Luther vinden. Toen men desen laatote wees op het gevaar, dat hem te Worms in den Rijksdag dreigde, gaf hij het bekende, stoute antwoord : Al waren er te Worms ook zooveel duivels als pannen op de daken, ik zou er ioch heengaan en Christus belijden.

Wij die, Gods zij d»nk, in andere ea betere tijden lever, kunnen ons moeilijk voorstellen wat er omging in de harten van zoo vele trouwe getuigen des Heeren, die wisten dnt zij elk oogenblik konden geroepen worden voor Zijn zaak ie lijden en te sterven. Daarbij dient niet vergeten wat van Gilpin wordt getuigd: „de wereld was niets voor hem; van dag tot dag gevoelde hij meer haar ijdelheid en onbestendigheid, en het leven beschouwde hij sints lang als een overgang tot de eeuwigheid. Het doel van zijn leven was Cbristus te verkondiger en van H'm te getuigen. Werd dus dit werk door zijn dood bezegeld, dan was hij gereed dien met vreugde tegemoet te gaan."

Nog eecigen tijd dacht de predikant ca en riep toen zijn ouden, getrouwen bediende Willem Airley, een man met wien hij door 't geloot nauw vereei'igd was.

„Mijn vriead, " zoo sprak hij, „de saamspsncing mijner vijanden is eindelijk gelukt. Ik ben EU aangeklaagd bij den bisschop van Londen, en zal wd niet Ie'end uit dieijs handen ontkomen. Hu3 die dat gedaan hebben rekene de Hesre deze üonde niet toe, en mij geve Hij de kracht den goeden strijd te strijden. EerlaBg zal men mij komen halen en voor bisschop Bonner leiden. Als dat gebeurt, neem gij dan het beheer van mijn huis op u. Of ik no(j wederkom of niet, zal dan weldra blijken. Ik vertrouw u alles toe, vergeet niet de giften aan armen en behoeftigeu uit te deelen. Zij kunnen het niet missen."

De dienaar beloofde getrouw te zullen doen wat zijn heer verlangde. Daarna moesten nog allerlei zaken geregeld, en toen wachtte Gilpin kalm de dingen af, die komen zouden.

HOOGENBIRK,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen