De Kerkeraad van Amsterdam

De Kerkeraad van Amsterdam heeft in zijne vergadering van 12 Oct. een zeer belangrijke beslissing genomen, waarover we ons van harte verheugen, omdat zeeën eerste stap is op den weg om tot splitsing van de Amsterdamsche gemeente in verschiiiende min of meer zelfstandige deelen te komen.

Den stoot daartoe gaf de Kerkeraad van 0> ? ertoom, die wegens de voortdurende uitbreiding van het aantal zijner gemeenteleds», tot stichting van een nieuw kerkgebouw en tot beroeping van een tweeden predikaat zou moeten overgaan. De moeilijkheden, die hieraan verbonden waren, ook met het oog op de plaatsing van dit tweede kerkgebouw, deed de vraag opkomen, of het niet wenschelijker was met den Kerkeraad van Amsterdam te onderhandelen over een geheel nieuwe regeliag der grenzen. Vandaar, dat het voorstel gedaan werd om Ov'ertoom bij Amsterdam te voegen, maar dan tegelijk deze Kerk In meer zelfstandige kerken te splitsen, waarvan de Kerk van Overtoom mst een deel van de Kerk van AtTJsterdam er één zou vormen.

Da Kerkeraad van Amsterdam nam daarop dit besluit:

Da kerkeraad is bereid door eene commissie zijnerzijds te onderhandelen met de door u benoemde commissie, terwijl hij aan zijne commissie in opdracht heeft gegeven te beraadslagen op den volgenden grondslag:

I. de kerken van Amsterdam en Overtoom vertsnigen zich tot éene kerk,

a de vereenigde kerkeraad zal zich beraden over de wijze, waarop de geestelijke bearbeiding van de vereenigde kerk zal geschieden, in het bijïoader ten opzichte van het Overtoom-kwartier,

3. de beide kerkeraden spreken nu reeds uit, dat zij, na eventueele vereeniging, tot eene recht geestelijke bearbeidiug en tot het bevorderen van eene gezonde ontwikkeling van bet kerkelijk leven, zich in beginsel verklaren voor spli'.sicg in mesr of min zelfstandige deelen, «onder den vereenigden kerkeraad te voien te binden in de wijze van uitvoetissg of in het bev/andïlen van den weg om tot uitvoering te komen.

Dat de Kerkeraad van Amsterdam over de wijze van uitvoering niet vooraf bindende bepalingen wil maken, maar als eisch stelt, dat de vereenigde Kerkeraad dit zal doen, schijnt ons volkomen juist.

Dit raakt echter een bijkomstig belang. Hoofdzaak voor ons is, dat de Kerkeraad van Amsterdam aan zijne Commissie in opdracht gaf, dat beide kerkeraden vóór de vereeniging zich zouden uitspreken, dat zij in beginsel voor splitsing in meer of min zelfstandige deelen zijn,

Znkst is dit besluit nog zeer voorzichtig gesteld. Niet alleen de wijze van uitvoering, maar ook het bewandelen van den weg om tot uitvoering te komen, zal eerst later worden vastgesteld. Ook is er nog geen sprake van splitsing in zelfstandige Kerken, maar in min of meer zelfstandige deelen. Maar al gaat de Kerkeraad van Amsterdam blijkbaar niet over één nacht ijs, het schijnt ons toch reeds veel gewonnen, dat hij door deze beslissing zelf erkend heeft, dat splitsing gewenscht en noodig is tot een rechte geestelijke bearbeiding en tot het bevorderen van een gezonde ontwikkeling van het kerkeiijk levea. Want het zou natuurlqk ondenkbaar wezen, dat de Kerkeraad van Amsterdam aan zijn Commissie in last gaf, dit voorstel aan den Kerkeraad te Overtoom te doen, zonder dat hij zelf deze overtuiging deelde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen