Uit de Pers.

Het deed ons goed, in een orgaan, dat van Hervormde zijde het licht ziet, De Waarheidsvriend, deze krachtige bestrijding te vinden van het valsche begrip Volkskerk, dat men al meer poogt te ijken.

Het stuk luidde aldus:

Het Is gewoonte geworden om de Ned. Herv. Kerk voor te stellen als de Volkskerk.

En in verband daarmee wordt dan geleerd, dat naar , de belijdenis niet in bijzonderheden moet worden.gevraagd en leertucht uit den tijd is.

Dat men in de Roomscbe Kerk of in een of ander Gereformeerd of Christelijk Gereformeerd Kerkje nog zoekt de belijdenis nauwkeurig te omschrijven, waarbij leertucht geoefend wordt over degenen die met die omschreven belijdenis verschillen, dat is nog tot daaraantoe.

Maar — zoo zegt men — voor onze Hervormde Kerk is dat alles een overwonnen standpunt. Daar zijn we bij ons boven uit gegroeid.

Leertucht is niet meer voor onzen tijd.

Ds. J. van Dijk Mzn. schreef r8 April 1888 in het Boetinchemsch Weekblad dat de Nedeilandsch Hervormde Kerk juist zóo is te beschouwen, sdat het geloof met het ongeloof daarin op een zuiver terrein worstelen kan «

Wat overeenstemt met hetgeen de Algemeene Synode verklaarde in een Synodale Missive van 2 Dec, 1886 No. 662 (zie Kerkel. Courant van 4 Dec. '86 No. 49) sOmdat onze Kerk de Volkskerk is en dus in haar midden nawerkt, wat in den tijd gist, hebben de Kerkelijke Besturen zooveel mogelijk aan ieders geweten overgelaten, om te bepalen, of hij in de Hervormde Kerk zou kunnen blijven en arbeiden.»

Waarbij de Wageninger in Juli 1888 zei: »De groote meerderheid onzer predikanten en gemeenteleden is van die handhaving der Dordtsche leer niet gediend en ziet daarin voor het Godsrijk in 't algemeen en voor onze Kerk in 't bijzonder geen heil. We zijn nu eenmaal aan den leerdwang ontwassen. In een klein genootschap als dat der Christelijk Gereformeerden kan dit nog zoo eenigszins; misschien ook in de Doleerende vereenigingen; maar in een groote Volkskerk gaat het onmogelijk.

Men kan daar de geesten niet binden.»

’t Is wat moois 1

En de consequentie is natuurlijk om met Ds. P. J. R. Laan te zeggen: «Daarom reik ik de broederband aan alle waarlijk oprechten, al heeten zij Heiden, Jood, Mohammedaan, Katholiek, Modern, Evangelisch, Ethisch, Gereformeerd enz., enz, »

O! die heerlijke »vrije vroomheid, !

Maar wij willen er niets van weten.

Onze Ned. Herv. (Geref.) Kerk heeft een belijdenis. In haar Formulieren van Eenigheid. En die Geref, belijdenis hoort vergezeld te gaan met een Geref. Kerkenorde, naar de lijnen in 1619 te Dordt getrokken. Dat kan onze Herv, (Geref.) Kerk zich weer als de Gereformeerde Kerk van Nederland openbaren, staande als een pilaar en vastigheid der waarheid.

Dit is eenigszins anders uitgedrukt, dan wij 't zeggen zouden, msar het slaat evengoed den spijker op den kop.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen