Buitenland.

Engeland, Een Schrift bestrijder in de Wesleyaansch-Methodistis c h e kerk gehandhaafd. ' ..u: -

la bet laatst van Juli hield de Wesleyaansch-Methodistische Kerk van Engeland hare gewone jiarlijksche conferentie. Op deze vergadering werd een voorstel gedaan om de benoemicg van den predikant George Jackson tot hoogleer bij Didsburg College, terug te nemen. Men deed dit voorstel op grond dat Rev. Jackson in zijn „Fernley Lecture" enkele uitdrukkingen gedaan had, die niet vereenigbaar zijn met de belijdenis van den Bijbel als het geopenbaard Woord Gods, en met de erkentenis van onzen Heere Jezus Christus als waarachtig God. Wel hef ft op de conferentie Rev. Jackson laten uitkomen, dat hij in hetzelfde boek dingen gezegd heeft van geheel andere strekking, doch daaimede wordt niet te niet gedaan, dat bij ten opzichte van het leerstuk van Gods Woord en den persoon van den Christus eene meening is toegedaan, die voor de kerk des Heeren allerverderfelijkst heeten moet.

Dat is helaas niet de eerste ma; ^!, dat een man geplaatst werd op een invloedtijken post, schoon het bekend was dat hij een aanhanger is van de afbrekende Schriftcritiek, Gelukkig dat er in genoemde conferentie eene minderheid geweest is, die hare stem op het critieke moment heeft verheven tegen een besluit, dat voor de Wesleyaansche Methodisten verderfelijk| worden moet. Ook is rekening te hcuden met het feit, dat het voorstel werd verworpen door een resolutie, welke geen hoop geeft, dat er bij een andere gelegenheid anders zal besloten worden. Het is een schrale troost voor die Methodisten, welke vast houden aan Gods Woord, dat de leer welke zij In Rev. Jackson veroordeelden, in zoo menige andere kerk geduld wordt.

„The Christian", die mededeeling doet van het treurige besluit der Wesleyaansch Metho distische conferentie, beweert dat zij die hunne stem tegen de dwaalleer verhieven, niet noodwendig gecompromitteerd worden door de handeling van het collectieve lichaam, en zegt, dat het van 't hoogste belang is dat zij zich vrij houden van besmetting.

Volgens ons kunnen die kerken, die de oude Methodistische belijdenis omtrent Godi Woord en van den Middelaar Gods en der menschen vasthouden, zich alleen tegen die besmetting vrijwaren wanneer zij als doleerende kerken optreden. Door in kerkelijk verband te blijven leven met kerken die de Schrift en de Godheid van Christus verwerpen, is het gevaar voor besmetting zeer groot. Vooral de Methodistische kerken hebben in de laatste jaren te klagen gehad over het verminderen van haar ledental. Zou de oorzaak daarvan ook niet mede daarin gezocht moeten worden, dat de meerderheid van hare kerken hare belijdenis in fundamenteele stukken heeft losgelaten?

— Met een enkel woord spraken wij reeds over hetgeen op de jongste conferentie der Wes-Uyaansche Methodisten te Plymouth voorgevallen is. Het voorstel werd daar gedaan om de benoeming van den heer Jackson, die vroeger hoogleeraar was aan eene universiteit in Canada, tot professor van het methodistische seminarie te Didsbuty opnieuw te overwegen. Jackson beeft onderscheidene boeken geschreven, o.a. Oad-Testamefttische S.udiën (ia 1909) en een serie voorlezingen onder den titel „de prediker en de moderne geest" (in 1912) Zijne boeken werden door den officieelen boekhandel der Methodisten te Londen uitgegeven, en zijn voordrachten op last der Methodistische conferentie uitgesproken. Op welk standpunt de hocgleeraar Jackson staat, blijkt uit een plaats in zijn voorrede voor de „Oad-Testameniische studiën", waarin hij zich aldus uitlaat: „Ik wil over Oad Testamentische problemen spreken.

Wanneer hier iemand is, voor wien het Oude Testament geen problemen heeft en die het niet noodzakelijk acht, het geloof van zijn kindsche jiren over de Hsbreeuwsche schriften te herzien, dan moge hij het zich voor gezegd honden, dat deze woorden niet voor hem bestemd zijn. Om geheel duidelijk te zijn, wil ik voorbeelden geven. Wanneer iemand er van overtuigd is, dat Moies de eerste vijf bijbelboeken schreef, dat in het eerste hoofdstuk van Genesis de ontdekkingen der moderne natuurwetenschap vooruitgeloopen zijn, dat in de daaropvolgende hoofdstukken de geschiedenis van het ontstaan der menschheid getrouw is weergegeven, dat het boek Jona ongetwijfeld een nuchter verhaal van eenvoudige feiten is, en dat de inspiratie der Schrift den waarborg geeft, dat zij geen natuurwetenschappelijke, historische of tijdrekenkundige fout bevat, — wanneer dus iemand er van overtuigd is dat deze dingen waar zijn, dan raad ik hem deze voorlezingen niet in te zien. Zij zijn niet voor hem bestemd. Want ik geloof niet datfdit zoo is, en ik zal dit met vrijmoedigheid zonder aarzeling zeggen".

Op de conferentie, wij zouden als Gereformeerden spreken van de synode, verhief de predikant J. A. Bennet uit naam van het methodisme der oude school zijn stem, om te protesteeren tegen de benoeming van Jackson als hoogleeraar aan het Seminarie van Didshury, en dit niet uit persoonlijke antipathie tegen Jackson, maar gelijk hij uitsprak: „tot verdediging van het geloof^ waartoe ik door mijn belofte bij mijn bevestiging tot predikant verplicht ben".

Maar van de 600 leden der conferentie kozen slechts zeven de zijde van B^snoet, terwijl de overige 593 voor de resolutie stemden waaibij verklaard werd, „dat de conferentie geen grond voorhanden zag, om de benoemiog van Jackson opnieuw te overwegen".

Bij de discussie over deze zaak werd een brief van een lid van het parlems& t, tevens minister van landbouw, Walter Rancimm, voorgelezen, waarin het volgende voorkwam: „Ik waardeer Jackson, maar in dezen strijd gaan mij nog meer dan Jackson onze jongelieden ter harte, en eveneens de jonge predikanten die voor deze jongelieden zullen moeten prediken. Mocht de conferentie zich op de een of andere manier tegen hem uitspreken, dan zullen velen van ons, wien de godsdienstige opvoeding hunner zonen en dochteren gewichtiger is dan al het andere in deze wereld, zich gedwongen zien naar andere hulpmiddelen uit te zien, als die in het Methodisme geboden worden".

Is het niet bedroevend, dat dit advies insloeg en dat mede daardoor slechts een zevental leden zich tegen de voorgestelde resolutie verklaarden? Is bet te verwonderen dat het ledental der Methodisten sterk vermindert?

Daitschland. Strijd tegen de nieuwe liturgie.

De verklaring der „Gemeinschaften" in Baden o/er de nieuwe liturgie heeft in de kringen der kerkelijk-positieve vereenigingen in du land ongedeelde instemming gevonden. Wij deelden reeds mede, wat de verklaring inhield, en nu schrijft het Korrespondentiehlai voor de E? , confessie in Baden het volgende: „Dsje eischen liggen geheel op de lijn van die welke wij steeds hebben voorgestaan. Heeft men van liberale zijde vrijheid geëischt voor het geweten van die predikanten, die de 12 artikelen niet meer beamen kunnen, zoo eischen wij en eischen nu met des te grooter nadruk vrijheid voor het geweten van die leden der gemeente, die in hunne geloofsovertuiging aan de apostolische belijdenis gebonden zijn. In den boezem der Evangelische Kerk mag geen vader gedwongen worden, zijne kinderen zonder de 12 artikelen te laten doopen of te laten COLÜCmeeren. Ja, wanneer wij zulke leden, die aan de openbaring vasthouden, niet uit de kerk willen stooten, dan moet hun op de een of andere wijze de mogelijkheid geopend worden, hunne kinderen op de apostolische belijdenis te laten doopen of te doen cot fi'meeren. Voorts: wij konden tot hiertoe aan de leden der kerk die den bijbel gelooven, zeggen: al hebt gij aan de prediking zooveel niet, zoo hebt gij toch bij uw godsdienstoefening nog de oudkerkelijke gebeden, waarin het Christelijk geloof tot uitdrukking komt. Wanneer men echter een liturgie, gaat invoeren, waarin de oude gebeden der kerk grootendeels verouderd of verwaterd worden, dan hebben wij steeds minder vrijmoedigheid, hen te berispen, die zich verre houden van eene godsdienstoefening, waarin hun Christelijk geloof niet meer uitgesproken wordt".

Men bemerkt uit deze woorden, dat de positie in de Evangelische Kerk zóó is geworden, dat zij die aan de belijdenis hunner kerk getrouw bleven, er genoegen mede nemen, dat de moderne predikanten hunne gevoelens van den kansel verkondigen, wanneer zij ook maar in de gelegenheid zijn godsdienstoefeningen te hebben, waarbij leeraars voorgaan, die het geloof der kerk verkondigen. Wij hopen dat de Gemeinschaften en allen die de belijdenis hunner kerk liefhebben, er nog toe zullen komen de gemeenschap met een kerkgenootschap te verbreken, waarin de bestrijders der belijdenis de overhand hebben, om de kerk des Heeren op een wijde tot openbaring te b.engen, waarbij geen plaats is voor loochenaars van het Woord Gods.

— Een getuigenis van een Joodsch hoogleeraar over de religie.

In ernstige Joodsche kringen denkt men over de waarde van de religie evenals in oprecht Christelijke kringen. Van daar, dat zulke Joodsche bladen die alles wat heilig is, bespotten, het Jodendom in miscrediet brengen. Volgens de Ev. Kirchitg. heeft de Joodsche hoogleeraar Dr. Arthur Sichs, Professor bij de Uaiversiteit te Breslau, het volgende uitgesproken:

„E(ke liberale religie draagt de kiem des doods in zich. Een religie zonder leerstellingen, bedienaren en ceremoniën is een hersenschim die onder geen omstandigheden in staat is den individueelen mensch of de geheele menschheid den noodigen steun in dit leven, de hoop op een voleinding aan gene zijde van het graf, te geven. Op het oogenblik waarop een Godsdienst „Hberaal" wordt, begint zij in louter philosophic over te gaan. Tot hiertoe is geen wijsgeerig stelsel in staat geweest, het verlangen van den mensch om op te klimmen tot de eerste oorzaak aller dingen, te bevredigen, en men mag voorspellen dat dit ook nooit in de toekomst gelukken zal, omdat elke wijsbegeerte voortspruit uit het menschelijk verstand, terwijl de religie het gevo'g is van een genadige Goddelijke openbaring. De grootste geesten van alle tijden hebben de ontoereikendheid der wijsbegeerte erkend. De uhspraak dat religie met de politiek niets te maken heeft, kan ik onder geen beding aanvaarden. Integendeel ben ik er van overtuigd, dat de religie de grondslag van alle pohtiek vormt. Ik houd het ook voor inconsequent, op Godsdienstig gebied behoudend en op Staatkandig terrein liberaal te zijn. De partijen, die den Godsdienst in eere houden, zijn die welke

tot behoud zijn van den staat, en omgekeerd. Daar het wezen van het Jodendom in het vasthouden der religie ligt, zoo ware het de grootste paradoxie der wereldgeschiedeBis, wanneer het Jodendom zich vereenigt met partijen die den Staat bestrijden. Wanneer het Jodendom voor de keus gesteld wordt om of gemeenschappelijk met de positief-Christelijke of met de liberaalatheistische partijen te strijden, dan moet bet zich zonder twijfel aan de eerste houden. De moeder — het Jodendom — mag niet de dochter — de Christenheid — verlaten om zich bij de vijandin van beide aan te sluiten."

Wij zouden zeggen: deze hoogleeraar is niet ver van het Konickrijk Gods. Jammer dat zoo weinigen onder zijn volksgecootea denken gelijk hij. Bijna algemeen versleiken de Joden de rijen van liberalen, socialisten en anarchisten.

predikan­ N.-Amerika. Vrouwelijke ten.

In Engeland baarde het opzien dat eene vrouwelijke predikant Lydia J. James in een kerk te Moumoutsbire een huwelijk voltrok. Vroeger is deze dame in N. Amerika als predikant werkzaam geweest en heeft als zoodanig menig huwelijk voltrokken. Een Ecgelsch tijdschrift beweert dat meer dan 5000 dames als geestelijken arbeiden, al hebben zij daartoe geen roeping en ordening eener kerk ontvangen. Deze bewering zal men echter alleen kunnen volhouden als men onder geestelijken verstaat onderwijzeressen aan Zondagsschulen, besoeksusters, leidsters van Zsndisgskransjes ens. De eenige vrouwelijke predikant die met de gebruikelijke ceremossiën als zoodanig bevestigd werd, is mej. Sarah A. Dixon, die in de kerkelijke wereld der Vereenigde Staten geen onbekende is. Eerst hebben de Methodisten geweigerd haar tot predikant te ordenen, omdat zij tot de vrouwelijke sexe behoort. Toen daarna de Congrega4onal Chufch van Tyagsborough in Massachusetts baar als haar predikant beriep, werd zij door den Andover Council als predikant bevestigd.

Ook de Unitarische Kerk van lowa ordende mej. M»y Sïffjrd tot predikan*. Daar de Unitariërs de Drieëenheid loochenen, kunnen wij deze kerk niet rekenen ais te behooren tot de kerk van Christus.

N.-Ametika bezit ook de eenige vrouwelijke bisschop die in de wereld gevonden wordt. Het is mevrouw Margaret La Grange te Los Angeles, die eene nieuwe religieuse gemeenschap stichtte, „de kerk van het nieuwe denken, " welk een „praktisch Christendom" wil voorstaan. Van uit Los Angeles hesft zij onderscheidene gemeenten gesticht, die onder bare leiding staan.

De bekende Duitsche predifcster Gertiudvon Petzold, die vroeger in Lenden zooveel opgang maakte, heeft het terrein harer werkzaamheid naar Amerika verlegd, waar zij „geestelijke" bij de Leicester Free Church is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen