Officieele Berichten.

Vrye Universiteit.

Men schrijft ons uit Lopik :

Donderdag 13 Januari sprak hier in de Ger. Kerk de heer Jac. van Overteeg in het belang der Vrije Universiteit.

In Genesis 12 : 2 —-aldus spreker —wordt aan Abraham geschonken een zegen te zijn.

Wij lezen herhaaldeiyk in de H. S., dat God menschen" zegent, alleen tot Abram wordt gezegd «Wees een zegen»

Het begrip zegen eUjker gevoelen dan omschrijv preker dé werking Gods tot het bereiken van het door Hem voorgestelde doel.

Het onderscheid tusschen een zegen z ij n en gezegend worden, blijkt uit Abram's gebed voor Sodom, en het offeren van Izak.

Abram is niet alleen een vader der geloo-j vigen, maar het meest volmaakte type van Christus' Kerk op aarde.

Niet alleen de Kerk als instituut moet eén zegen zijn door hare ambten en bedieningen, maar ieder belijder als lid van het lichaam van Christus, het Hoofd, door-welke de Vader alle dingen regeert.

In plaats van onderscheid, wordt meestal' scheiding gemaakt tusschen het dienen van God in den eeredienst en wat men kan noemen het dagelijksch leven.

De beweging in 1834 en in 1886, tegen het verloochenen van Christus' Koningschap, bleef bijna uitsluitend tot den eeredienst bepaald.

De strijd voor de school bleef.nog te veel een politieke strijd voor het recht der ouders, voor het heil van het kind.

De school zoowel de lagere als de Hoogere school staat onder Christus' Koningschap, evenals het huiselijk en het maatschappelijk leven, haast nog vóór het terrein van politiek en eeredienst, omdat deze laatste gegeven zijn opdat Christus over heel de schepping zal heerschen.

Wij strijden en, zoo het moet, lijden voor het vrije onderwijs om hierin onzen Koning te dienen en te eeren, opdat wij als leden van het lichaam waarvan Christus het hoofd is, een zegen moeten zijn. Daarom stellen wij ons tegen elke beweging en op elk gebied, waardoor de vrijheid om GodlJte dienen naar Zijn woord, wordt tegengewerkt of verhinderd.

Niet in de eerste plaats ter wille van den vrede voor het hart, maar eerstelijk, opdat wij God zullen kennen en Hem in al zijne werken roemen en prijzen zullen.

Daarom mogen wij niet rusten bij een gereformeerde kerkregeering, maar is het streven daarnaar het middel, om tot het doel — een zegen te zijn — te komen. Daarom mogen wij niet rusten bij éen school voor onze kinderen en voor-onze kerken en voor t> «^ maatschappelijk leven, maar zullen wij jagen naar den prijs der roeping Gods.

De vrees dat er voor de school onzer kinderen geen onderwijzers zullen komen of blijven, of dat er voor de scholen geen kinderen — — door de Staatsconcurrentie — en voor de Hoogeschool geen hoogleeraren of studenten zullen gevonden worden, wordt ^niet verheeld.

Toch mogen wij God danken. Men moge beweren dat de Vrije Universiteit geen factor van beteekenis is voor de geestelijke ontwikkeling, de feiten zijn daar om deze bewering te weerleggen.

De vraag of men niet te vroeg naar resultaten streeft en het van God gegeven middel als doel gaat beschouwen, geeft spreker aan elk voorstander der Vrije Universiteit in overweging.

De vader der geloovigen, de eenige mensch door God tot een zegen gesteld, heeft, door niet nauwkeurig in Gods weg te blijven, al was het ook op aanraden van zijne vrouw, Ismael verwekt. Zij die gelooven haasten niet. God verhoede dat de Vrije Universiteit tem ondergaat, maar zoo dit bestel zou komen, dan geve Hij ons het geloof van Abraham om te overleggen, dat God machtig is het leven te geven uit den dood.

De Gereform. Kerk te Schiermonnikoog doorleeft op finantieel gebied thans zorgvolle dagen.

Tot de noodlijdende kerken behoorende, was het haar indertijd een oorzaak van groote vreugde, toen verscheidene zusterkerken in ons vaderland op haar verzoek beloofden haar geldelijk te zullen steunen, opdat ze in 't bezit van een eigen herder en leeraar zoude komen. Dé kleine, zwakke gemeente toch is op verre na niet bij machte, uit eigen middelen bijeen te brengen, wat voor 't kerkelijk leven van noode is.

Wat is evenwel 't geval ? Zeer tot ons leedwezen kwam van de kerken buiten onze classis, welke ons ondersteuning hadden toegezegd, in 't afgeloopen jaar zoo goed als niets binnen. We vreezen zoo, dat men ons buiten de classis vergeten heeft! De kerken in de classis deden steeds wat ze konden. Daarvoor hebben we niets dan lof. Doch zonder steun van buiten komen we er niet. Mogen we daarom nog eens vriendelijk maar dringend vragen: wilt ons toch niet vergeten, zoo er steun werd toegezegd, en verblijdt ons spoedig met uw bijdi-age. Ook zusterkerken en particulieren die zich niet 'verbonden hebben, mogen ons gedenken. Hoe gaarne zouden we aan onze verplichtingen voldoen ! I.aat ons vertrouwen dan niet beschaamd worden, en gebiede de Heere Zijn zegen over uw gave, Zijn Naam tot eere en ons geestelijk zoo arme eiland ten zegen.

Namens den Kerkeraad der Geref. Kerk,

F. BAKKER, Ouderling.

A. STEFFBNS, Diaken.

De kerkeraad der Geref. kerk van Wilnis roept de kerken behoorende tot de classis Breukelen, ter afvaardiging tot de gewone classical vergadering, te houden te Breukelen den 17 Febr. a. s. zoo de Heere wil.

Uur van aanvang als naar gewoonte.

Punten voor de agenda, voor of op den 19 Jan. te zenden adres eerstondergeteekende.

Namens den kerkeraad der Gerf. kerk van Wilnis,

W. A. WILLEMSE, Ptaeses.

JAC. V. D. VLIET, Scriba.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen