Gemeenschappelijke diensten-

Naar het schijnt is het op sommige plaatsen voorgekomen, dat op den algemeenen biddag door de Regeering 28 November uitgeschreven, niet elke gemeente in haar eigen kerkgebouw saamkwam, maar een gemeenschappelijke dienst werd georganiseerd, waar modernen, ethischen en orthodoxe predikanten optraden, om toespraken te houden en in het gebed voor te gaan.

Een onzer lezers vraagt ons, of zulke gemeenschappelijke . diensten op zulk een nationalen biddag zijn goed te keuren.

Ons antwoord daarop is, dat ze niet alleen niet goed te keuren zijn, maar dat het althans voor degenen, die aan Gods Woord vasthouden, onmogelijk is aan zulke gemeenschappelijke diensten deel te nemen. De Apostel heeft gezegd, dat wie een ander Evangelie brengt, dan door hem gepredikt werd, al was het een engel uit den hemel, vervloekt is, en dat men een ketterschen prediker zelfs in zijn huis niet ontvangen zal. En hoe zal men dan met degenen, die het Evangelie der Schrift verwerpen, de fundamenteele waarheden der Schrift prijs geven en in Christus niets dan een mensch zien, saam gaan, vergaderen' en saam gaan bidden in een kerkelijke samenkomst? Wat gemeenschap is er op kerkelijk gebied mogelijk tusschen hen, die Christus als Zaligmaker verwerpen, en hen, die in Hem alle heil en genade vinden ? Hoe zal men gemeenschappelijk bidden in een kerkelijke samenkomst, — waar elk gebed in den naam van Jezus moet gedaan worden en alleen dan verhoord zal worden, — wanneer dit gebed gedaan wordt door hen, die in den naam van Christus niet bidden kunnen, omdat zij aan geen voorbede van Christus voor den troori'van God gelooven?

Niet elk gebed met andersgeloovigen is daarom af te keuren. In gemeenteraadszittingen wordt gemeenschappelijk gebeden, om daarmede te belijden, dat alle wijsheid, voor de regeering der gemeente noodig, van God den Vader der lichten afdaalt. Zulk een gebed is dan een formuliergebed, dat van te voren is opgesteld en waarvan men dus weet, wat de inhoud zal wezen. En hier beweegt het gebed zich op het politieke terrein, waar alle burgers in kunnen meestemmen, zooveel ze nog in God gelooven.

Maar in de Kerk staat de zaak geheel anders, omdat men hier op heilig terrein staat en de Kerk de gemeente van Christus Jezus is. Het gebed draagt daardoor van

zelf een ander karakter, want de gemeente bidt om de genade van God en kan dit niet anders dan doen op grond van Christus' offer aan 't kruis. Vooral op een nationalen biddag, waar de zonden beleden worden en om afwending van Gods toom gesmeekt wordt, kan een gebed niet anders dan in den naam van Christus geschieden. En hoe 2al men dan als gebedsvoorgangers laten optreden degenen, die den naam van Christus verwerpen!

Het schijnt ons dan ook bijna ondenkbaar, dat, gelijk onze lezer ons mededeelt, een Kerkeraad van een onzer Gereformeerde Kerken aan zulk een gemeenschappelijke bijeenkomst zou hebben meegedaan en zijn eigen kerkgebouw gesloten zou hebben gehouden.

Mocht dit echter geschied zijn, dan is een protest van de zijde der gemeente wel zeer gewenscht. Een Kerkeraad, die zoo de hem toebetrouwde gemeente leidt, verstaat van zijn roeping al zeer weinig en verdient door de Classis zeer ernstig te worden terecht gewezen.

Het is wel droef te zien, hoe de verslapping ook in ons kerkelijk leven doordringt. Eerst gaan predikanten in de Hervormde Kerk kerkbeurten waarnemen. Nu besluit een Kerkeraad reeds in een plaats, waar de Hervormde predikant modem is, met hem een gemeenschappelijken dienst te houden. Waar gaan we heen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen