Schuld bij de ouders óf bij de predikanten?

Naar aanleiding van het stuk van Dr. Brinkman, dat we uit de Geldersche Kerkbode overnamen en waarin deze klaagde over het feit, dat vele jongemannen en jonge dochters ongeregeld ter Kerk gaan, waarvan hij de'schuld voor een goed deel bij dé ouders zocht, vraagt een lezer ons, of de schuld daarvan ook niet voor een deel bij de predikanten zelf te zoeken is, omdat ze niet genoegzaam rekening houden met den tijd, waarin we leven. Waar men in de prediking waarschuwt tegen oude ketterijen zooals Socianen, Pelagianen enz., zegt hij, zou men daar niet beter doen met ook de ketterijen te bestrijden in dien vorm, waarin zij hedendaags zich voordoen ? En waar de nieuwere' litteratuur zooveel invloed heeft, en meestal zulk een verderfelijken invloed, op de > rijpere jeugd", hebben de predikanten zich daar niet op de hoogte te houden van deze litteratuur, om daardoor hun invloed op het jonge geslacht te behouden ? Al erkent onze lezer, dat vele ouders schuldig staan, toch doet hij de vraag, of de predikanten zelf hier wel vrij uitgaan?

Er schuilt in deze vraag zeker een element van waarheid. Natuurlijk is de toestand niet overal dezelfde, en zal hier, ook bij de prediking, wel onderscheid moeten gemaakt worden, voor welke gemeente men optreedt. Een achteraf-dorp in de heistreek stelt heel andere eischen aan de prediking dan een stadsgemeente, waar het opgroeiend geslacht, dat Hoogere Burgerscholen en Gymnasia bezoekt, aan. veel grootere gevaren is blootgesteld. Maar de zaak zelf verdient daarom niet minder ernstige behartiging. Al is niet alle critiek, die de jongeren uitbrengen op den preekvorm, juist, toch is er wel degelijk reden om te vragen, of de predikanten wel genoeg er zich op toeleggen, om het Evangelie zóó te prediken, dat het ook voor de jongeren van jaren zijn, aantrekkingskracht behouden blijft. Er zijn predikanten die dit wel inzien, maar wanneer zij trachten verbetering aan te brengen, is het nog meer een zoeken en tasten, dan dat men hier vaste lijnen volgt. Het zou daarom wel uitnemend wezen, wanneer dit onderwerp op een volgende predikantenconferentie aan de orde werd gesteld. En daarbij kon dan meteen de vraag behandeld worden, hoe niet alleen de rijpere jeugd, maar ook de kinderen beter te bereiken zijn. De prediking gaat zoo vaak geheel over hun hoofden heen en .richt 'zich bijna nooit bijzonder tot hen. Vooral wat de Heere Jezus in zijn prediking deed, die schier altoos in beelden of gelijkenissen tot het volk sprak, is zulk een uitstekend middel om ook de kleinen in de gemeente Voor de prediking meer belangstelling in te boezemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen