Uit de Pers.

In de-Rotterdamsche Kerkbode schrijft Ds. Landwehr het volgende pittige artikel over de bewering, dat weienschap en kunst op zich zelve genomen^ nooit te veroordeelen zijn.

De gemeente des Heeren heeft een dure roeping tegenover de wereld. Zij moet zich niet van de wereld afzonderen, gelijk in de oude kerk de monniken deden. Neen, zij is geroepen om, levende te midden van de wereld, altoos te toonen, dat zij niet van deze wereld is. Zij heefteen ander levensbeginsel, een andere levenswet, een ander levensdoel dan de wereld.

Als wij dit voorop stellen, moet men ons echter goed verstaan. Wij leven wel te midden van de wereld, hebben ook eene laak in die wereld, maar dat is wat anders dan de wereld te zoeken.

De z.g.n. jongeren klagen in onzen tijd, dat de kerk hun den weg verspert tot vele terreinen van wetenschap en kunst. Waarom genieten wij niet van het hoogopbloeiende culirfUrleven ? Wij zijn van vele dingen afgthouden, die op zichzelve beschouwd, nooit zondig kunnen zijn, omdat zij vruchten zijn van Gods algemeene genaue.

Diezelfde vragen komen ook in onze gemeente voor. De dienaren des VVoords maken kennis met die vragen en vooral de opzieners in hun huisbezoek.

Het rcdebeleid is dan doorgaans als volgt.

Het hedendaagsche cultuurleven is sterk ontwikkeld. Op het terrein van de wetenschap en de kunst is veel te genieten. Waarom moeten wij daar ons van onthouden? Wetenschappelijke lezingen, al gaat het ook over Bolsjewisme, kunstavonden met voordracht en voorstellingen, moeten wij die mijden? Wetenschap ; en kunst, op zichzelve genomen, zijn toch van God. Eu zouden wij die dan voorbijgaan of verachten ?

Menigeen, die deze vragen stelt, gevoelt niets van de oppervlakkigheid dezer vragen. Wetenschap en kunst, op zichzelve genomen, zijn nooit te veroordeelen. Maar, wil men mij eens aantoonen, waar wetenschap en kunst, op zichzelve genomen, voorkomen? Zitten ze in de lucht?

Neen, ze worden beoefend door menschen. Juist, en weet ge nu wel, dat daar alles van afhangt? Die wetenschap en die kunst komen tot u in een bijzonder kleed en onder een bijzonder licht. Ze worden beide doorgaans gebruikt in den dienst der wereld. Er spreekt een geest uit hun beoefening, die tegen God en onzen Heere Jezus Christus in gaat.

Moogt ge daarin behagen scheppen, of erkent ge, dat er terreinen zijn, waar gij als kinderen des verbonds niet thuis hoort?

Gevoelt ge dat niet, dan beklaag ik u en dan is al uw redeneeren van jrwetenschap en kunst als gaven Gods" ijdel. Niets anders dan een dekmantel, om uw begeerte vervuld te zien. Gevoelt ge, dat het waar is, wat ik zeide, dan zal het woord des Apostels door u niet vergeten worden: eb de wereld niet lief, noch hetgeen in de wereld is, zoo iemand de wereld liefheeft, de liejde des Vaders is niet in hetn (1 Joh. 2:15).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen