Vooralsnog zonder titel - pagina 25

TUSSEN GROEPSDIER

EN V R I J E

VOGEL

naar het onderkomen van zijn vakbond en zo begon een nieuw tijdperk. Ik was net begonnen met studeren en het bestaan van de

SRVU

was

tot dan toe volledig aan me voorbij gegaan. Ik was dus niet bevooroordeeld bij mijn eerste ontmoeting, maar een karikatuur bleek snel gevormd. Zeker in mijn geval. Ik was in die tijd een verlegen Gronings meisje en vreemd genoeg uitte zich dat in een soort misplaatste arrogantie. Dat is een vorm van zelfbescherming waarin ik heel ver kon gaan. In mijn hoofd voltrok zich het vonnis en het oordeel was vernietigend; ik degradeerde de

SRVU

tot een hangplek voor wereld-

vreemde types met een gebrek aan relativeringsvermogen; een groepje relikwieën uit een ver links verleden, wanhopig proberend om een aftakelende droomwereld in stand te houden. Toch bleef ik, door omstandigheden gedwongen, want N. bleef ook en we waren onafscheidelijk. De

SRVU

was op dat moment bezig met de voorbereidingen van

een bezettingsactie. Wat de reden was van de bezetting weet ik niet meer, maar het gebouw van de PvdA was het doelwit. Met tegenzin liet ik me overhalen om mee te helpen en zo werd ik ingewijd in de wereld van spandoeken en leuzen. En geloof me, het bedenken van een goede leus is moeilijker dan je denkt. Een goede leus is goud waard; de pers fotografeert graag spandoeken. dus goed na voordatje

Denk

de verfkwast ter hand neemt. Kort gezegd komt het

hierop neer: hoe minder woorden je gebruikt, hoe beter; schuw geen krachttermen en probeer niet genuanceerd

te zijn, want dat komt later wel, en

wees grappig; de beste leus is een woordgrap. Denk aan 'Ritzen als het gaat om de OV-jaarkaart, of'vu

ontspoort'

kortwiekt studenten' als de studen-

teninspraak onder druk staat. Overigens is in het tweede voorbeeld de verwijzing naar de griffioen misschien iets te cryptisch, en dat is een van de valkuilen voor de actievoerder.

Regel één uit het ongeschreven

handboek

voor leuzen en persberichten luidt dan ook: studenten en journalisten

zijn

dommer dan je denkt. Regel twee is dat ze ook te lui zijn om zich ergens in te verdiepen. Zorg dus dat in een oogopslag duidelijk is waar je actie om draait.

Maar goed, nog één keer terug naar N., want ze verdient mijn dankbaarheid. Haar liefde voor de blonde vakbondsprins bleef nog enige

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen