125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 205

de opleiding tot de dienst des woords in oorlogstijd

204

Keizersgracht college hadden van Grosheide, daardoor getroffen. Nadat Grosheide permissie gevraagd en verkregen had zijn college met een gebed af te sluiten, werden zijn studenten weggevoerd. Diezelfde dag nog nam het vu-bestuur het besluit de universiteit te sluiten. Nauta en zijn medebestuurders hebben zich vervolgens ingespannen om verbetering te brengen in de positie van de studenten. Er waren uiteindelijk zo’n 60 à 70 vu-studenten opgepakt en naar Vught getransporteerd. Slechts twee vu-studenten, de theologen R. D. Beukema en L. Kwakkelstein, werden naar Duitsland gebracht. Op 16 maart kwamen alle gearresteerde studenten weer vrij. Daartoe moesten ze echter wel een zogenaamde loyaliteitsverklaring tekenen. Ondertussen had Van Dam verzocht om op 15 februari de colleges weer te laten beginnen. Zover is het niet gekomen. Formeel misschien wel, maar Nauta meldde bij de overdracht van het rectoraat dat zich na die 6e februari geen student meer vertoonde in collegezaal of practicum.78 Toen de vu-bestuurders zich genoodzaakt zagen de universiteit te sluiten, ‘betekende dit voor de Gereformeerde Kerken een zware slag’, aldus Nauta in zijn bijdrage aan het gedenkboek van de Gereformeerde Kerken.79 Immers, zo vervolgt hij, de toevoer van nieuwe predikanten langs dit kanaal was voortaan afgesneden. Of deze inschatting helemaal juist was, waag ik te betwijfelen. Er was in deze jaren namelijk sprake van een ‘overvloed aan werkkrachten’ binnen de kerken.80 Nauta maakt deze opmerking blijkbaar vanuit het naoorlogse perspectief, dat als gevolg van de Vrijmaking nogal verschilde van het vooroorlogse.81 Maar er lag in ieder geval wel een probleem, zo niet voor de kerken, dan toch voor de studenten. Immers, hoe zouden ze officieel predikant kunnen worden als de vu gesloten was? Examens werden niet meer afgenomen. De faculteit richtte zich daarom in april 1943 tot de synode met het verzoek mee te werken aan een kerkordelijke oplossing. Sedert 1920 kenden de Gereformeerde Kerken namelijk een kerkordeartikel waarin bepaald werd dat zij die niet te Kampen of aan de vu hadden gestudeerd tot het preparatoir examen konden worden toegelaten worden indien zij door de hoogleraren van Kampen en de vu geëxamineerd waren en aan de classis een getuigschrift konden overleggen.82 Het verzoek van de faculteit behelsde deze regeling voortaan ook toe te passen op hen die ingeschreven waren te Kampen of aan de vu, maar door de oorlogsomstandigheden niet konden

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 204

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen