'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 48

het rapport-van dijk

lige geschiedverhaal, zonder het aanvoeren van deugdelijke, met het Schriftgezag bestaanbare gronden’.89 Hiermee werd dus alsnog één lijn getrokken met de synode-uitspraken. Het erkennen van het gezag van de Bijbel had natuurlijk altijd al tot de uitgangspunten van de vu behoord, aangezien het een belangrijke notie is in de calvinistische wereldbeschouwing. Voortaan zou echter niet meer mogen worden getwijfeld aan ‘den letterlijken zin’ van bestanddelen van de bijbelse geschiedenis zonder dat daar uit de Bijbel zelf redenen voor konden worden aangedragen. In de slotzin van het commissierapport werd nog de opmerking toegevoegd dat deze conclusie niet gold als ‘een uitspraak met rechtsgevolg’, maar dat de strekking ervan per concreet geval zou moeten worden bezien. In de praktijk betekende dit dat de vu-hoogleraren die lid waren van de Gereformeerde Kerken in Hersteld Verband toch hoogleraar konden blijven, hoewel ze enigszins omstreden bleven. Voor nieuw te benoemen hoogleraren gold dat ze met de conclusies van het rapport moesten kunnen instemmen. Waar voorheen herhaaldelijk was betoogd dat de gereformeerde beginselen voor de inhoudelijke kant van het natuurwetenschappelijk onderzoek niet moesten worden overschat, leek dit rapport met zijn nadruk op ‘den letterlijken zin’ van de bijbelse geschiedenis, ook inhoudelijk voor te schrijven tot welke resultaten bepaald soort onderzoek (historisch, geologisch, kosmologisch, biologisch) moest leiden. Op de jaarvergadering van 1928 te Middelburg werd gedurende de morgen- en middagvergadering uitgebreid over het rapport gesproken. Ondanks vele vragen, moties en amendementen kon uiteindelijk toch ‘met groote blijdschap’ worden geconstateerd ‘dat we nu weer één van hart en één van zin kunnen arbeiden aan den bloei van de universiteit’.90 De vu was organisatorisch ongeschonden door de kwestie gekomen en de rust leek weergekeerd, maar de kwestie zou nog een staartje hebben. Bij de zoektocht naar geschikte hoogleraren voor de nieuwe faculteit – waarvoor directeuren en de senaat inmiddels de eerste stappen hadden gezet – zou het rapport van grote invloed zijn. Daarover meer in het volgende hoofdstuk.

47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen