De wetenschappelijke beoefening der psychiatrie - pagina 15

14

•

Bijzonder gewichtig mag het zeker genoemd worden, dat Scha udinn overgangsvormen vond tusschen Trypanosomen en Spirochaeten. Ook voor enkele vormen van epilepsie behoeft men aan typische histologische veranderingen niet meer te wanhopen. Dat ook het physiologisch experiment hulp kan bieden kan gereedelijk worden toegegeven, al zal men voor oogen moeten houden, dat men in de meeste gevallen bij de psychosen met chronische processen te doen heeft, waardoor de vergelijking zeer bemoeilijkt wordt. Met voldoening kan er verder op gewezen worden, dat naar een betere scheiding van de verschillende gebieden in de hersenschors gezocht wordt en dat de histologische localisatie door de onderzoekingen van Brodmann en Campbell beslist vorderingen heeft gemaakt. Maar al worden de onderzoekingsmethoden nog beter dan zij tot heden toe zijn , al zou ook met name de nu nog grillige neurogliamethode van Weigert constante resultaten geven, noodig is het zich goed voor oogen te houden, dat het histopathologisch onderzoek eerst belang krijgt na het nauwkeurig klinisch onderzoek. Wel zal men , zooals het mij reeds enkele malen gebeurde, bij het verkrijgen van resultaten, die voor dementia paralytica constant zijn, nadat in vivo een andere diagnose was gesteld, nagaan of men op klinisch gebied geen fouten heeft gemaakt, maar niet het histopathologisch, maar het klinisch moet de leiding hebben. PsycHische toestanden door hersenveranderingen verklaarbaar maken is toch niet wel mogelijk. Met opzet heb ik zoolang stilgestaan bij de anatomische richting in de psychiatrie. Men gold lang voor minderwaardig, als men geen voldoende handigheid en ervaring op anatomisch gebied had. Er zijn zelfs klinieken, die niet anders dan anatomische laboratoria te zien geven. Het denkbeeld, dat men dan alleen wetenschappelijk psychiater kan zijn, als men op anatomisch gebied voldoende thuis is, moet geëcarteerd worden . Dat iemand als Kraepelin, die zoo veel gedaan heeft voor de ontwikkeling der klinische psychiatrie, geen enkele anatomische studie publiceerde, geeft in dit opzicht te denken. Mutatis mutandis gelden dezelfde bezwaren en voordeelen voor het physiologisch-chemisch en voor het bacteriologisch onderzoek, de beide andere takken, die zich meer direct aan de andere onderdeelen der geneeskunde aansluiten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen