Nieuw-Testamentische exegese - pagina 55

56 plaats beter te leeren verstaan. E r is nog meer. Dikwerf komt het voor. dat men aanvankelijk niet ziet, dat het een of andere dogma gegrond is op de Schrift. Doch gaat men nauwgezet exegetiseeren, dan bemerkt men vaak, dat een leerstuk terecht uit een of meerdere Schriftwoorden werd afgeleid. Trouwens onze groote theologen van vroeger waren heusch geen kinderen ! ) Van Veldhuizen, a. w., bl. 10, 11 schrijft van Gabler: „Hij „zag duidelijk in, dat de Theologia Biblica en de Dogmatiek „twee verschillende problemen hadden te behandelen. De Bij belesene Godgeleerdheid had de vraag te beantwoorden: „„Wat „leert ons de Bijbel de Dogmatiek deze: „„Wat is dogmatische waarheid ?"" Zie ook Gramer, E x e g e s e e n C r i t i e k , bl. 3 ; Joh, Weiss, a. w., bl. 25. Aan den anderen kant moet dankbaar opgemerkt, dat deze scheiding van Biblische Theologie en Dogmatiek goede vruchten heeft gehad. Vroeger trachtte men van de overzijde de teksten te wringen in eigen systeem. Thans zegt men, ik wil eerlijk nagaan, wat er staat, of ik het er zelf mee eens ben, is een geheel andere zaak. Zoodoende komt er meer eenheid in de exegese en is veel meer dan vroeger de exegetische arbeid van degenen, die van een ander beginsel uitgaan, ook voor ons bruikbaar. Von Dobschütz, a. w., bl. 12 : „Benruhigend ist auch dies, dass der Urchristentum in dem „gleichen Masse, wie es uns fernerrückt, der katholischen Auffassung sich zu nähern scheint" u. s. w. 55

56

) A. Tholuck, D e v e r d i e n s t e n v a n C a l v i j n a l s u i t l e g g e r d e r H . S c h r i f t , Bijdr. van buitenl. Godgel., dl. 2, 1842, bl. 422 : „Zooals reeds aangetoond is, gebruikten „de Luthersche uitleggers den tekst meer tot opheldering van „de hun dienstige bewijsgronden, dan dat het hun ernst was „om de uitlegging van denzelven in den samenhang te doen kennen." E n over Calvvjn bl. 426 : „zijne voornaamste belangstelling bepaalt zich tot het leerstellige''. Het vervolg toont aan, dat Calvijn echter ook herhaaldelijk aanwijst, hoe de patres ten onrechte uit een of anderen tekst een dogma hebben afgeleid. ö7

) Doedes, a. w., bl. 9 : „Met andere woorden, men wijzigt „zijne dogmatiek dan niet naar de H . Schriften, maar laat zich „bij de verklaring van de H . Schriften door zijne eigene dog„matiek beheerschen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen