1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 75

65 warmte en electriciteit in het lovende lichaam tot stand ? Hoe komt door de werking van onze zintuigen, die volkomen aan de eischen van de beste physische apparaten beantwoorden, ooit eene voorstelling van het betrokken beeld in onze hersenen tot stand ? Op al deze vragen, door niemand minder dan Max Yermoru een onverdacht" aanhanger van de mecïhanisehe theorie gesteld, moeten wij het antwoord schuldig blijven. Wij hebben eigenlijk nog niet anders leeren kennen dan de grof mechanische en chemische processen van het lichaam. De geschiedenis der physiologie, aldus spreekt dan ook Bunge, leert niet, dat hoe meer vorderingen zij maakt, het des te meer gelukt verschijnselen, die men vroeger aan eene mystieke levenskracht toeschreef, tot physische en chemische processen terug te brengen en dat het slechts een kwestie van tijd is' het geheele leven als een samengesteld proces van beweging, alleen beheerscht door de krachten der doode natuur, te verklaren. Integendeel. Hoe veelzijdiger en dieper wij de levensverschijnselen trachten te doorgronden, des te meer komen wij tot het inzicht, dat processen, die wij meenden reeds physisch en chemisch verklaard te hebben^ van een veel meer samengestelden aard zijn en voorloopig met iedere mechanische verklaring spotten. Hij wijst er dan verder op, dat overal en altijd de cellen "een actieven rol spelen en zij steeds zekere raadselachtige vermogens hebben, waardoor zij bepaalde stoffen afscheiden en andere weder aantrekken, terwijl niet te denken valt aan eene eenvoudige physische of chemische verklaring van deze verschijnselen. En als hij dan ten slotte de balans van het mechanisme opmaakt, is het resultaat inderdaad niet schitterend. Alle verschijnselen in ons organisme, aldus is zijne conclusie, die zich meclianisch laten verklaren, zijn evenmin levensverschijnselen als de bladeren en de takken aan den boom, die door den wind heen en weer bewogen wordt of als de bewegingen van het stuifmeel, dat door den wind van de mannelijke naar de vrouwelijke populier wordt overgebracht. Hier hebben wij een bewegingsverschijnsel, dat voor het levensproces onontbeerlijk is en toch zal niemand dit voor een levensverschijnsel houden, eenvoudig op grond daarvan, dat het stuifmeel bij de be^ weging zich passief gedraagt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen