1920 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 45

37

dus vooral niet te laat komen. Onlangs las ik van een vader, die zijn zoon, een gevorderden gymnasiast, over geslachtelijke dingen ging onderwijzen. De jongen, die in behandeling was voor Gonorrhoe, hoorde zijn vader belangstellend aan. Hoe zullen de ouders echter de zaak aanpakken ? Als zij het doen schuchter en zelf vol schaamtegevoel, alsof wat zij te vertellen hebben iets schandelijks is, is de zaak al voor driekwart verloren. Algemeene regelen hiervoor aan te geven, gaat bezwaarlijk. Men zal zich moeten laten leiden naar karakter en geaardheid van het kind en naar de omstandigheden van het oogenblik. Laat men zich toch vooraf indenken, dat het geslachtsleven wel een intieme, maar toch ook weer een gansch natuurlijke zaak is, die op zichzelf, in den wettigen weg niets schandelijks heeft, wijl door God zoo geordineerd. Men kan op het schoone en doelmatige in gansch de Schepping wijzen, hoe alles is ingericht op het voortbestaan van het geschapene; men kan wijzen op het gezang der vogels, dat de kinderen zoo mooi vinden en die toch ware liefdeliederen zijn; op de mooie kleuren en teekeningen van bloemen, waardoor insecten worden aangetrokken en de voortteling bemiddeld wordt. Men vertelt hun dan, hoe in het plantenrijk het rijp worden der zaden geschiedt en kan zoo komen tot de mededeeling, dat ook bij den mensch voor het voortbestaan van het geslacht een klein deeltje van vader zich moet vereenigen met een even klein deeltje der moeder; dat daarvoor vader en moeder elkander zoo liefhebben en zich in tegenwoordigheid Gods verbonden hebben in het huwelijk. Immers die innige aanraking, waardoor die twee kleine deeltjes zich met elkander kunnen vereenigen, heeft God de Heere alleen aan het huwelijk gebonden. Waarom zelfs niet verder gegaan en gezegd, dat indien die vereenigde deeltjes aan zichzelf overgelaten werden, ze ten gronde zouden gaan, maar dat God nu daarvoor een goede schuilplaats geschapen heeft in het lichaam van moeder, waar het tot ontwikkeling kan komen tot den tijd, dat het zelfstandig kan voortbestaan, als wanneer het ter wereld komt? Men kan dan wijzen, hoe de moeder dat beginsel met haar eigen bloed voedt, hoe ze er voor zorgt; soms er voor lijdt en hoe ze met smarten haar kind ter wereld brengt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen