1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 94

86 beeld, en die hun exegese van eón bepaalden tekst als de eenig juiste en eenig mogelijke beschouwden,. Steeds heeft men elkaar met bijbeltekstan bestookt, We vinden deze twisten reeds bij de Kerkvaders, waar de Alexandrijnsche school, de Syrische scholen, de Cappadociers en de latijnsche Patres met en tegen elkaar streden over de exegese van Genesis I en vaak ook over die van het Paradijsverhaal, Vigouroux heeft er in zijn La cosmogonie mosaique d' après les pères de 1' église ^) eJn uitstekend overzicht van gegeven. Het zou te ver voeren den geheelen strijd, die verband houdt met het bijbelsch wereldbeeld en die op allerlei terreinen gevoerd is, te memoreeren, We willen slechts twee punten aanstippen, die bijzonder verband houden met het cosmologisch wereldbeeld, de antipodenstrijd en de strijd om het heliocentrische wereldstelsel -). In den tijd toen de vraag, of de aarde esn plat vlak of een bol was, nog niet tot een beslissing was gebracht, is er heftig gestreden over de vraag, of de andere zijde van de aarde ook bewoond zou zijn. Vooral Augustinus heeft zich verzet tegen de leer van het bestaan van antipoden. Hij voert als bewijs aan, dat de Schrift niet spreekt van zulke nakomelingen van Adam. Verder betoogt hij, dat God den menschsn niet zou toestaan om aan de andere zijde der aarde te wonen, omdat zij Christus niet zouden kunnen zien bij Zijn wederkomst op de wolken. Zijn voornaamste bewijs, waarop zich nog 1000 jaren na hem, bijna alle theologen steeds weer beroepen hebben, ligt in Psalm 19 : 5 en de bevestiging, daarvan in Romeinen 10 ; 18: „Ja toch, hun geluid is over de geheele aarde uitgegaan en hunne woorden tot de einden der wereld". Augustinus betoogt dan met grooten nadruk, dat Paulus als een sterk bewijs voor zijn verklaring, dat het Evangelie allerwegen gepredikt is, zegt; ,,Hunne woorden zijn gegaan tot de einden der wereld". De Evangelieverkondigers, zoo vervolgt hij, zijn dus niet tot de antipoden gegaan; maar zij zijn overal geweest, er zijn dus geen antipoden. Zij die deze verkeerde geografische leer voorstaan — zoo verklaart hij letterlijk — ,,loochenstraffen onmiddellijk koning David en den apostel Paulus, en ') ')

Paris, iBerclhe et Tralin, 1882. Vigl. Diokson White a. w. Band I bl. 96 e.v. en bl. U I e.v.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen