1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 95

87 daarmede ook den Heiligen Geest". Zoo leerde de groote bisschop van Hippo en de geheele wereld geloofde nog wel duizend jaar daarna, vooral op zijn gezag, dat er aan de andere zijde van de aarde geen menschen konden wonen. Toch dook de leer over de mogelijkheid van het bestaan van antipoden telkens weer op en in de 8ste eeuw was er zelfs een bisschop, Virgilius van Salzburg, die er zich voor verklaarde, Bonifacius riep hem over deze ketterij ter verantwoording, en toen dat niet hielp, riep hij de hulp van den paus in. Deze, paus Zacharias, zond een streng antwoord. Hij verklaarde de leer van het bestaan van antipoden; ,,tegen de natuur, onjuist en tegen Vergilius' eigen ziel", en bedreigde den ketter met ontzetting uit zijn bisschopsambt. Een 500 jaren later schreef Vincent van Beauvais, de groote encyclopaedist van de Middeleeuwen, die wel den bolvorm der aarde aanneemt, dat de leer van het bestaan van antipoden verworpen moet worden, daar zij tegen de Heilige Schrift indruischt. In 1316 werd de arts Peter van Abano om deze en andere ketterijen aangeklaagd. Op de folterbank werden hem vragen over de antipoden gesteld, en slechts door zijn dood ontglipte hij aan de inquisitie. Toen Columbus zijn groote ontdekkingsreis zou ondernemen, wezen velen hem op het roekelooze van zijn onderneming. Maar Columbus beriep zich op een tekst uit het 4e boek van Ezra om aan te toonen, dat slechts het zevende deel van de aarde met water bedekt was en dat dus de afstand van de Westkust van Europa tot de Oostkust van Azië niet groot kon zijn. En zoo gelukte het hem het geld voor zijn expeditie bijeen te brengen. Toen Magelhaen in 1522 zijn reis om de aarde volbracht had en de antipoden gezien had, is men geleidelijk over de theologische bezwaren heengestapt. Nog veel heftiger is er gestreden om het heliocentrische wereldstelsel. Copernicus heeft dit misschien voorzien, want 30 jaren heeft hij gedraald met de publicatie van de resultaten van zijn studie. Zijn boek verscheen in 1543, in hetzelfde jaar, waarin de schrijver overleed, zoodat hij van de ongunstige ontvangst geen nadeel meer heeft ondervonden. Men stelt het weleens voor, alsof alleen de Roomsche kerk zich

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen