1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 129

125 van het recht, dat het huwelijk geeft, bestaan er bovendien ondergeschikte doeleinden, zooals wederzijdsche hulp, het bevorderen van de onderlinge liefde en het tot rust brengen van de begeerlijkheid, die de echtgenooten mogen nastreven, wanneer maar steeds het wezen van den daad intact blijft. En Pater Bender drukt het aldus u i t : de mensch heeft te zorgen, dat hij zijn daden goed stelt, d.w.z. niet tegen de natuurwet in en de rest mag hij buiten beschouwing laten. Nu God den mensch eenmaal zóó geschapen heeft, dat hij een natuurlijke behoefte heeft aan het samenleven met een vrouw in een gezin en aan bevrediging van een natuurlijken drang tot geslachtsgemeenschap, is het niet onzedelijk te huwen en geslachtsgemeenschap te houden, als door toevaUige gebreken in de naast de menschelijke daad Hggende natuurlijke factoren, geen kind kan geboren worden. Ook het feit, dat de kwestie van de vruchtbaarheid aan de kennis van den mensch is onttrokken, wijst uit, dat dit geen rol speelt bij het oordeel over de zedelijkheid of onzedelijkheid van een zoo natuurlijke daad als de geslachtsgemeenschap. Zeer in het bijzonder past men van R.-Kath. ziide deze beschouwing ook toe op iets als de periodieke onthouding, o.a. naar de methode van Ogino-Knaus. Van den R.-Kath. arts Smulders verscheen een boekje, waarin hij o.a. tegenover de bezwaren, door Van der Velde er tegen aangevoerd, deze methode voor zijn geloofsgenooten op medische en ethische gronden met gloed verdedigt. En ook Pater Bender onderscheidt deze periodieke onthouding scherp van het Neo-Malthusianisme. Het middel dat hier wordt toegepast acht hij niet zedelijk-slecht. Men kan immers tegen niemand zeggen : U is verplicht zooveel kinderen voort te brengen. Nader zegt hij er het volgende van : De mensch en nog meer de Christen is verplicht niet alleen geen kwaad te doen, maar om goed en zooveel mogelijk goed te doen. Nu is het huwelijk niet geschikt om volgens kunstmatige berekening geregeld te worden, vooral als daarbij als norm wordt gekozen iets, dat totaal niet bij het huwelijk past, n.l. „geen of weinig kinderen krijgen". R\ is dus periodieke onthouding op zichzelf geen kwaad, het is toch een onnatuurlijke reglementeering van het huwelijksleven. Daarom kan het goed afloopen, maar in den regel heeft het kwade gevolgen. Hoe meer men van de natuurlijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen