1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 139

133 hen ernstige bezwaren oplevert? Wij onderschatten zeker niet de moeilijkheden, die er dan zoowel voor de betrokken gehuwden als voor den medicus, wiens advies gevraagd wordt, rijzen. Het is inderdaad waar, dat onthouding heel ernstige bezwaren heeft, niet alleen om zedelijke gevaren, die daarbij dreigen, m a a r ook omdat de sexueele omgang een factor is, die in het normale huwelijksleven ook, gelijk wij zeiden, voor aankweeking en verinniging der liefde, bijna niet kan worden gemist. Maar het gevaar lijkt me zoo ontzaglijk groot, dat, gesteld al dat in zulke gevallen de heiHgheid van het huwelijk er niet door aangetast wordt, wat me nog zeer twijfelachtig lijkt, zoodra hier voor één de deur opengesteld wordt, al heel spoedig meerderen en om veel minder ernstige redenen van zulke middelen gebruik zullen maken. Vergeet immers niet, als lichamelijke zwakte van de moeder een reden is tot preventief verkeer, kan men dan nog wel met een goede conscientie het bij zedelijke zwakte verbieden, ik denk b.v. aan het geval als de man sterke behoefte aan sexueel verkeer heeft en de vrouw om subjectieve redenen, als geen verlangen naar meer kinderen, opzien tegen de bezwaren der graviditeit enz., normaal verkeer weigert. 'k Vermoed, dat de confhcten naar aanleiding hiervan vèèl talrijker en vaak vèèl funester zijn. Bij ernstige zwakte of ziekelijke afwijkingen zal de man zijn vrouw nog veeleer ontzien en zal het hem terwille van zijn liefde veel gemakkelijker vallen zich te onthouden, terwijl in het andere geval dit gevoel van verplichting tot onthouding veel minder sterk zal zijn. En het lijkt me, dat juist in die gevallen het veelvuldigst naar de preventieve middelen gegrepen wordt en dat juist daar ook de gevolgen ervan als moreele degeneratie, verzinnelijking van de huwelijkssfeer enz. het ernstigst zullen zijn. En nu stem ik oogenblikkelijk toe, dat men in heel het leven niet de stelregel moet volgen, dat ik voor mij persoonlijk iets moet laten, omdat dat niet voor mij, maar wellicht wel voor een ander schadelijke gevolgen kan hebben. Ieder is tenslotte voor zijn eigen daden verantwoordelijk. Maar daar is toch ook nog zoo iets als solidariteit. En waar wij nu leven in een tijd van ongelooflijk ernstige crisis, óók en niet het minst voor het huwelijk, waar rondom het huwelijk op de meest gevaarlijke manier bedreigd wordt door theoriën en praktijken zoo verder-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen