1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 55

51 ruime gemiddelde ïout in acht moet worden genomen. Denk b.v. aan de snelheid waarmee de Niagara-watervallen zich achterwaarts verplaatsen. Kort geleden viel opeens een geweldig brok van het gesteente omlaag. Bij berekeningen dient men met zulke wisselvalligheden rekening te houden. Van 'Deursen citeert de geoloog Salomon, die z e g t : „De natuur werkt bij den opbouw en de afbraak van geologische" vormingen niet als bij den groei van een boom, waar zij jaar in jaar uit, gelijk werkt". Dat is volkomen juist, elk geoloog zal het met Salomon eens zijn, en Van Deursen „doet" met deze uitspraak dan ook niets ! In dit verband wil ik ook noemen een argument dat Bavinck en Van Deursen aanvoeren, en dat men hier en daar wel meer hoort. Bavinck zegt: „in de jeugd groeit alles veel sneller" en Van Deursen merkt op, dat de geoloog geen rekening houdt „met de snelle groei der kindsheid". Men vergelijkt dus de ontwikkelingsgeschiedenis der aarde met die van een embryo. Het menselik embryo groeit immers zo snel, dat binnen enkele weken de menselike gedaante reeds volkomen tot ontwikkeling is gekomen en in een half jaar tijds het lichaam ongeveer V„ van zijne toekomstige lengte heeft bereikt. Men schijnt dus te willen zeggen dat zo ook de aarde in zijn ontwikkelingsproces aanvankclik veel sneller groeide. Hiertegen moet opgemerkt worden, dat de aarde geen levend organisme is, derhalve geen fysiologiese groei kan hebben doorgemaakt. Wat in de organiese natuur geldt, kan toch maar niet zonder meer op de anorganiese processen op aarde worden toegepast. Misschien bedoelt men met deze vergelijking slechts, dat de fysiese en chemiese processen vroeger op aarde sneller verliepen dan tegenwoordig, gehoorzamend aan andere wetten. Maar ook voor deze aanname, als kritiek op het beginsel van Lyell, kan geen enkele grond worden ontleend aan de embryonale groei. De fysiese en chemiese processen bij deze groei verlopen volgens dezelfde wetten die in heel de natuur tot uiting komen. 3. Komen we dan nu tot een bespreking van de kritiek op de duur der geologiese perioden. Allereerst Price. Het merkwaardigste in het boek van Price vind ik de hypotese, of eigenlik de reeks van hypotesen die hij nodig heeft om het aanzien der huidige aarde te verklaren. Hij verwijt wel aan de huidige „Uniformisten", dat ze vasthouden aan onwetenschappelike, ongefundeerde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen