1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 93

85 als deuterium, helium, koolstof, zuurstof en stikstof optreden. Hierbij zijn dan nog weer verschillende mogelijkheden. Eén daarvan is, dat koolstof optreedt als een katalysator, in een cyclus van reacties, waarbij tenslotte een heliumkern en twee positieve electronen gevormd worden uit vier protonen. Bij deze vorming van de heliumkern uit zijn samenstellende deelen is zijn massa minder dan die van de vier protonen verminderd met de massa van de twee positieve electronen. Het verschil is als energie vrijgekomen en in den vorm van straling uitgezonden. Hierbij neemt dus de hoeveelheid waterstof op de zon af en er komt helium voor in de plaats. Uit de totale hoeveelheid waterstof op de zon kan men dus afleiden, hoelang deze voldoende is om de waargenomen stralingsenergie mogelijk te maken. Zoo komt men tot een schatting van den levensduur van de zon in haar tegenwoordige samenstelling. Men kan ook de ontwikkeling van de zon daarna in andere stadia van haar bestaan schematisch aangeven. Men rekent op dit gebied met tijden van milliarden jaren. Hoewel deze beschouwingen op allerlei punten nog onzeker zijn, bieden zij toch voldoenden grond voor de onderstelling, dat de oorsprong van de door de sterren uitgestraalde energie in de kernreacties moet worden gezocht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen