De ethiek in de gereformeerde theologie - pagina 88

86 Op voordracht van den Senaat werd door Directeuren tot Rector voor het academiejaar 1897—1898 de hoogleeraar Dr. F. L. RUTGERS benoemd. Nog een enkel woord tot U, hooggeschatte ambtgenoot! Aan U, een der vaderen onzer Universiteit, die over haar reeds zoo menig wolkje hebt zien heendrijven, zij het gegund om als VOETIUS aan haar tot in lengte van dagen, maar dan zonder zijn molesta senectus. Uw krachten te blijven wijden.

Straks zult gij voor de vierde maal het

rectoraat onzer Universiteit bekleeden; ik wensch van harte, dat gij het nog vele malen zult doen, tenzij een spoedige uitbreiding van het getal onzer hoogleeraren de tusschenpoozen zooveel grooter maakt, dat een rectoraat aan onze Universiteit in de loopbaan van den academischen leeraar vanzelf een grootere zeldzaamheid wordt. Zoo draag ik dan de rectorale waardigheid aan U over, hooggeleerde Heer Dr.

Salve

FREDERIK LODEWIJK RUTGERS.

Rector,

iterum

iterumque

Salve.

Worde onder Uw Rectoraat door God den Heere ons aller wensch voor onze Universiteit vervuld: Vivat,

crescat,

floreat! IK

HEU GEZ-EGU.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen