De geschiedenis der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 21

19

deelen en uit de juiste orde der deelen de geschiedenis aflezen. Nu is dat scheiden in het Nieuwe Testament niet moeilijk. Het bestaat nu eenmaal uit zeven-en-twintig verschillende geschriften en het ligt voor de hand, de deeling in de eerste plaats te doen plaats hebben naar het schema, volgens hetwelk de eenheid is ontstaan. Laat ik echter de eenheid in de deelen, die haar samenstelden, uiteen vallen, dan rijst de moeilijkheid. Want hoe zal ik de deelen ordenen ? De orde, waarin de boeken van het Nieuwe Testament voorkomen, is zeker niet willekeurig. Ze is, afgedacht van kleine verschillen, die het wezen niet raken, de orde, die er geweest is van het oogenblik, dat men begon de boeken saam te voegen en ze is zoo gebleven al de eeuwen door'). De bestaande volgorde stemt overeen, met wat de hoofdzaak is van de Nieuwtestamentische Godsopenbaring, de komst van Gods Zoon in het vleesch. Ze stelt Zijn optreden op aarde voorop, de groote heilsfeiten, de uitstorting van den Heiligen Geest, daarbij gerekend, komen eerst en dan volgt in de brieven de nadere verklaring en omschrijving, van hetgeen is geschied. Wie dezen stand van zaken overweegt, zou een oogenblik de gedachte kunnen koesteren, dat ook bij de beschrijving van de geschiedenis der openbaring deze volgorde dienst kon doen. Evenwel deze gedachte moet worden prijs gegeven. Want de gesêhiedenis der openbaring wil juist niet de openbaring geven, in wat we zouden kunnen noemen haar logischen samenhang, ze geeft niet het stelsel, ze zet de dingen niet op de plaats, die hun toekomt naar hun innerlijke waarde, maar ze stelt de vraag, wat is de cjironologische ontwikkeling der openbaring, hoe heeft God het één na het ander gegeven, hoe sloot het tweede bij het eerste aan, anders gezegd, hoe is in den loop der tijden, het ') Het is niet geheel juist te zeggen, dat het vraagstuk, in welke orde men de hoofdgroepen van de boeken van het Nieuwe Testament m.n. evangeliën en brieven geven zou, pas opkwam, toen men codices ging maken, die het geheele Nieuwe Testament bevatten. De Kanonlijsten stonden ook reeds voor de vraag van de orde. En al dadelijk in den Canon Muratorianus gaan de evangeliën voorop. Misschien kunnen we zelfs nog veel vroeger teruggaan, zie De Eenheid der Nieuwtest. Godsopenb., noot 66.

\

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen