De geschiedenis der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 45

43

van heidendom en Jodendom lean dan ook slechts gesproken worden, gelijk we het bij onze eerste opmerking hebben gedaan. De prediking van den Christus komt tot Joden en heidenen, houdt rekening met hun leer en leven, met hun theorieën en hun zonden en wordt gebracht op zulk een wijze, dat in den nood van Jood en heiden wordt voorzien. Het is niet een leege of half leege vorm, die komt vragen om een inhoud, maar een rijke inhoud, die wat leeg is, vervult. God zelf heeft — het is de volheid des tijds — gezorgd, dat Joden en heidenen woorden hebben, waarvan de openbaring zich kan bedienen. Die woorden worden gebruikt, — het woord overgenomen is hier minder op zijn plaats, — maar ze ontvangen een anderen, een nieuwen, een openbaringsinhoud ^). Dit resultaat kan ons ook op theoretische gronden niet verbazen. De Goddelijke openbaring is wel in zooverre niet vreemd aan de wereld, als ze in de wereld past, menschelijke vormen opheft, zoodat ze die gebruiken kan en voor den mensch geschikt is, maar toch is ze wel vreemd aan de wereld, in zooverre de zondige mensch niet kan ontvangen, de dingen die van den Geest van God zijn -). Niemand van de oversten dezer eeuw kent de wijsheid Gods, die de apostelen brengen in hun prediking ^). Paulus heeft ons geleerd, dat in het heidendom nog resten der ware religie zijn overgebleven. Ook de vatbaarheid heeft de mensch behouden, om door Gods Geest te worden bewerkt *). Maar niet minder leert Paulus, dat Jodendom en heidendom hopeloos zijn verbasterd ^), waaruit wel volgt, dat er van een ') Zie Beknopte Grammatica op het Gr. N. T., 1912, bl. 15; J. BOEHMER, Zwei wichtigen Kapittel aas d. bibl. Hermen., 1901, bl. 71vlg.; K. DEISSNER, Theol. Gegenwart, XII, 6, 1918, bl. 185—188 in verband met C. F. G. HEINRICI, Die Hermesmystik und das N. T.; E. voN DOBSCHÜTZ, Das Urchistentum im Lichte unserer Zeit, Theol. Stud. u. Krit., 1917, 2, bl. 156—157; G. MiLLiQAN, The New Testament Documents, 1913, bl. 58 vlg.; E. NORDEN, Agnostos Theos, 1913, bl. 134 vlg.; A. RISCH, Beitrage zur Deutschen Bibelsprache, Neue Kichl. Zeitschr., XXV, 10, Mrt 1914, bl. 773; H.STOCKS, Das neatest. Griechisch, Neue Kirchl. Zeitschr., XXIV, 1913, bl. 684 vlg. — 2) 1 Kor. 2 : 14. — 3) 1 Kor. 2 : 7 en 8. — ") Rom. 2 : 12 vlg.; 1 Kor. 2 : 4, 10 vlg.; vgl. Matth. 13 : 11; Joh. 16 : 13 vlg. — '") Rom. 1 : 21 vlg.; 3 : 23; Ef. 4 : 17 vlg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen