De geschiedschrijving in het Oude Testament - pagina 15

13 exegetische gronden, d. w. z. gronden aan den tekst zelf ontleend, die het aannemelijk maken dat de schrijver het medegedeelde niet als relaas van werkelijk gebeurde dingen zou hebben bedoeld, worden nimmer aangevoerd. En dit behoeft trouwens ook geen verwondering te wekken. Zelfs indien tot het Oud-Testamentisch verhaal stukken van mythe of sage behoorden, zou dit uit den tekst zelf niet op te maken zijn, omdat, gelijk terecht is opgemerkt, ^s) het kenmerk van mythe en sage steeds is, dat zij zich als werkelijke geschiedenis aandienen en als zoodanig verstaan willen zijn. Het Oud-Testamentisch verhaal zou zich niet anders uitspreken dan het nu doet, indien het in plaats van werkelijke geschiedschrijving mythe of sage ware. Dit is een punt van buitengemeen belang en het ware te wenschen, dat men algemeen tot dit inzicht komen kon. Dat zou namelijk eene belangrijke bijdrage tot verheldering in den strijd om het Oude Testament bieden. Want er is zoo grenzeloos veel verwarring aangericht door allerlei pogingen, om in sommige gedeelten van het Oude Testament, ter wille van bezwaren die men tegen de geschiedkundige waarheid daarvan heeft, iets anders te willen lezen dan er in de eenvoudige, klare woorden staat. Inderdaad, het zou als een enorme winst te boeken zijn, indien men algemeen zich kon laten overtuigen, dat het OudTestamentisch verhaal zich als geschiedschrijving aandient, dat het al wat het mededeelt als teboekstelling van wat werkelijk geschied is bedoelt. Exegetisch is dit onaanvechtbaar. Natuurlijk zou daarmee nog niet ieder ook tot de overtuiging van de geschiedkundige waarheid van het gansche Oud-Testamentische verhaal worden gebracht. Maar duidelijk zouden dan de posities tegenover elkaar afgebakend zijn: als vasten gemeenschappelijken grondslag zouden we hebben, dat het Oude Testament in zijn historische bestanddeelen bedoelt te beschrijven YfaX werkelijk aldus heeft plaats gehad; en aan de eene zijde zouden zich dan scharen allen, die in meerdere of mindere mate op de waarheid van dat Oud-Testamentisch verhaal meenen te moeten afdingen, maar aan de andere zijde zouden palstaan degenen, die den Bijbel erkennen als Gods Woord en daarom zonder eenige twijfeling gelooven al wat deze zegt. Nu is hier evenwel nog één punt te bespreken, dat juist voor ons, die den Bijbel erkennen als Gods Woord, van groot gewicht is. De Bijbel als Gods Woord is één geheel, niet een verzameling

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen