De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 119

109 de théologie de Louvain au premier siècle de son exestence (1432— 1540), e t c , Louvain, Bureau de la Revue d'histoire ecclé, siastique, 1911, pg. 80—81. w2) T. LAMINNE, La controverse sur les futurs contingents d l'Université de Louvain au XVe Siècle, in Académie royale. Bulletin de la classe des Lettres, e t c , 1906, Bruxelles, Hayez, 1906, pg. 372—438. "3) Zie boven, pg. 71 v.v.. 1^) LEONARD WILLEMS, art. Rivo (Petrus de) in Biographic nationale publicé p a r l'Académie Royale des sciences e t c , Bruxelles, Émile Bruyiant, XIX, 1907, kolom 387—396. "•"*) Dr. F . P I J P E R , Bibliotheca reformaloria neerlandica, F/,'s-Gravenhage, Martinus Nijhoff, 1910, pg. 9 3 : „Sed philosophica vanitas hoc illi infudit, quae hominem per actus propriae voluntatis posse felicitari insanissime dogmatizat. Sic et paulo ante est ostensum, qualiter pene tota vniversitas ' Parisiensis ad haereticam dilapsa fuerat prauitatem, p e r insanissimam doctrinam scientiae philosophicalis. Ita vt in ducentis et decern et nouem articulis vno tempore et vna vice condem-//nari raeruerunt. Quid nostris temporibus in vniuersitate Louaniensi accidit, vbi praeter vnum doctorem, nomine magistrum Henricum Zomeren, ad defendendam illam propositionem philosophi: De futuris contingentibus non est determinata Veritas, poene tota vniuersitas in tanta perstitit pertinacia voluntatis, quod nulla canonicae veritatis auctoritate a sua pertinacia potuit emolliri, asserens multa esse vera secundum veritatem philosophicam, quae non sunt vera secundum canonicam veritatem, quem haustum hauserant ex fonte Thomistarum, absque dubio haereticum et ab ecclesia condemnatum. Dividunt enim inter veritatem creatam et increatum, " Het citaat, het getuigenis van een tijdgenoot, bevestigt wat ik boven — pag. 72 — opmerkte inzake het verschil tusschen THOMAS en SCOTUS inzake deze quaestie. "*) Ook hier kvyram den laatsten tijd meer helderheid: O. CLEMEN, artikelen Johann Paper von Goch, in P. R. E., vi ^ 740—743 en in R. l. C , ir^, 139 ziet in, dat VAN GOCH vrij sterk Augustynsch denkt; G. RITTER, Romantische und revolutionare Elemente in der deutschen Theologie am Vorabend der Reformation, in Deutsche Vierteljahrschrift für Literaturwissenschaft u n d Geistesgeschichte, V, 1927, pg. 342—380, noemt hem dan ook ten onrechte nog te veel in één adem met W E S S E L GANSFORT en diens volgeling JOHAN VAN WESEL.

" ^ ) M. VAN R H I J N , Wessel Gansfort, 's-Gravenhage, M. Nijhoff, 1917, pg. 101. ^*^) In de acta der senaatszitting van 1 October 1471 — de tekst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen