PERS - SCHOUW.

Lourdes.

Reeds haalden we enkele malen iets aan uit de interessante artikelen, die de G-eref. Leeuwarder Kerkbode gaf over de wonderen, de genezingen, die te Lourdes plaats hebben of lieeten te hebben. (Thans blijkt, dat deze artikelen geschreven zijn door Dr W. A. V. Es.) JJit het slotartikel leggen we dit gedeelte aan onze lezers voor.

En wel het minst beeft de Roomsclie kerk recht „wionderen" als dan te Lourdes heeten te gebeuren als een goddelijk „signatuur" van een pas uitge-t vaardigd wan-dogma te beschouwen, en zoo, gelijk Bertrin zich .uitdrukt „logisch" (logiquoment) als een bewijs voor „de kerk in het algemeen en voor den paus in het bijzonder" van het recht om het godsdienstig geloof der wereld te richten" (le droit de diriger la croyance religieuse du monde") „en van de realiteit van het bovennatuurlijke privilege, waarvan het gezag van Petrus den parel aan de kroon van Maria heeft toegevoegd", (la realité du privilege surnaturel, dont l'autorité de Pierre a ajouté le fleuron a la couronne de Marie). Want het is juist Rome, welke er altijd bij is, om verschijnisielen, welke niet in baar kraam te pas komen, in haar oorsprong aan het werk van den duivel toe te schrijven. Zoo doet zij gaarne met de verschijnselen op bet gebied van het spiritisme. Zoo met verschillende andere verschijnselen op het gebied van het occulte menschenleven. Zoo ook, gelijk we zagen, met verschillende ongewone gebeurlijkheden, die in de da, gen van Bernadette anders dan met deze kinderhjke „zienster" zouden hebben plaats gevonden. Maar wij vragen: wat is nu het criterium, de maatstaf ook volgens de Roomsche kerk om verschijnselen van 'dezen aard nu juist als werkingen van den satan of als machtsdaden. van , , Maria" of van eenigen anderen heilige te onderscheiden. Moet dit criterium ook niet voor de Roomsche kerk zijn de vraag: wat is de bedoeling van zulke verschijnselen, in welk verband komen zij voor, wat wordt .er mede bevestigd? Maar valt dan niet zelfs voor den Roomsche die nadenkt, maar meer nog voor het protestantsch bewustzijn het bewijs weg, dat de Roomsche kerk voor haar bijgeloovige dwalingen zoo gaarne aan het mirakel van Lourdes ontleent?

Zoo wordt 'dan geheel de kwestie waarover liet bij L'Oiurdes gaat, ter beslissing teruggeleid tot het •terrein waarop zij thuis behoort. De waarheid van een religie o> f een voorgeven van religieuzen aard, wordt niet bewezen door wonderbare dingen, die (men zegt dat er mede gepaard zouden gaan. Dan zouden ook de meeste secten daarmede bet „goddehjk signatuur van waarheid" hebben gekregen, want gewoonlijk verhaalt men van wonderbare verschijniselen, welke met hun ontstaan gepaard gingen. En we hebben gezien, dat zulke wonderbaailijkheden volstrekt niet tot de Christelijke wereld beperkt zij'? gebleven, maar ook van ouds af overvloedig te vinden zijn geweest bij het heidendom. De waarheid van een religie hangt af van de waarheid en '"de zuiverheid van 'de denkbeelden die zij verkondigt.

Over de vraag, inhoeverre men biji de wonderen van Lourdes aan de anti-christelijke „wonderen en teekenen der leugen" volgens bijbelsche voorstellirug' denken mag, zullen de gedachten onder ons wel uiteenloopen. M.i. moet men ook in dezen consequent zijn aan de stelling, dat de waarheid, dus ook de leugen, dus ook de christelijkheid of anti-christelijkheid van een religie afhangt van de denkbeelden, die zij verkondigt. En de Roomsche denkbeelden, zelfs waar ze Lourdes aangrijpen, lijken mij niet t© vallen onder de rubriek van de parowsie van den anticlirist, óók al zal die „zijn in wonderen en teekenen der leugen".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen