„In de School der Wijsbegeerte” door Dr B. Wielenga. Uitgeversmaatschappij Holland. 1924.

De inhoud van dit boek is hun, die „De Reformatie" van a—z lezen, bekend.

Wat men met gelezen heeft is het „VVioord vooraf'. Hierin vindt men de waarschuwing: „Men zie dus in het boek ook met een aansporing om aan filosofie te „gaan doen". W.ie zich met dit vak van wetenschap, sis Christen, niet heeft te bemoeien, is eer te benijden dan te beklagen, want vooral op dit terrein (waar nnitraiiteit het meest ondenkbaar en onmogelijk is) beduidt vermeerdering van kennis vermeerdering van gevaar en smart."

Het liefst zag ik deze waarschuwing niet te zwaar 'opgenomen. Immers, • wie als Christen aan wijsbegeerte ...doet", smaakt daarin genot, zoo zijn geloof slechts werkzaam blijft en ik kan het me moeilijk voorstellen, dat hij den onkundige in de filosofie om zijn oalüinde benijdt.

Geheel eens ben ik het echter met wat de schrijh > 'er erop volgen laat: „Veeleer zou ik, inzonderheid aan onze jonge inenschen, willen raden, alvorens ziclh te yerüiepen in de theoriën en fantasiën van „de denkers der eeuwen", eerst ernstig kennis te maken met cie boeken van onze eigen mannen, die hen inleiden ni liet profetisch Woord, dat zéér vast is, en in < ? < ^ Christelijke wereldbeschouwing, die op dit vaste londament is gebouwd.

Inderdaad, een kostelijk advies. - Honigc kwaal, die zich onder ons begint te vertooiien. Ware door het volgen van dezen weg voorkomen.

Jieze geschiedenis der filosofie is, geloof ik, dei populairste, die ik ooit onder de oogen heb gehad. Lasiinir is er nog geleerd bij. Dr W. schrijft plezierig "' pikant en op elk denkbaar oogenblik van dea .dagj rani; gij zijn ^.oek ter hand nemen. Een bijzondere wspositie is er niet voor vereischt. Slechts weinigen •K-u'dm zulk een gave.

Maar deze medalje heeft ook zijn traditioneele keer-^jcie. Geen wetenschap is moeilijker te populariseeren Clan de filosofie. En dat de schrijver deze moeilijkheid beeft overwonnen, zou ik niet durven beweren.

Dan — y^Q mogen hem geen onrecht doen. Een boek moet beoordeeld worden naar het doel, «at de auteur zich stelde.

Daarover nu leest men: „Men beschouwe dus dit boek niet als een soort handboek voor de wijsbegeerte".

't Is voor „onze mensclien". Vv'elnu, wie in de geschiedenis der filosofie eens grasduinen wil, kan hier terecht. Hij zal zich aan vele pittige gezegden en sommige meesterlijke typeeringen te goed kunnen doen.

En ook hun, die van plan zijn later aan filosofie te „gaan doen", kan dit werk als eerste kennismaking heilzamen dienst verleenen.

Bij een herdruk breiige de schrijver eenige korrekties aan. Hij ven'^nge: „philosophie Als Ob", door „philosophie des Als Ob", „Otto Spengler" door .„O s w a 1 d Spengler". Als hij de voornamen voluit schrijft geve hij Chamberlain zijn gerechtigheid en noeme hem: Housten Stewart Chamberlain. Ook vertale hij: „Der Untergang des Abendlandes" krachtiger dan door: „Die verkwijning van het Westen". Diit zijn er enkele, die me zoo te binnen schieten. Ik hield geen aanteekening'. Nog eens: veel valt er in dit werk te prijzen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen