„Lustrum-Almauak" van het Studentencorps „Fides Quaerit Intelleotum" voor het jaar 1929.

Kampen. — Drukkerij G. Bos.

De Kamper Almanak is dit jaar eenigszins over den tijd. Maar het is lustrum geweest, en dat •verontschuldigt veel.

Het corps heeft een al te besc'heiden redactie. De wonderdadige spreuk: „Even tijd voor 'n CaravelUs", behoeft nog niet ontleed te worden (gelijk zulks, terecht, dezer dagen is geschied), als symptoom in den alval der tijden, en als hulpmateriaal in derzelver psychologie, om terecht afgewezen te worden als inspireerend model voor den waarlijk op een der eerste pagina's te treffen spreuk: „Even tijd voor den almanak". Want de almanak heeft recht op meer tijd, dan hij zelf vraagt. C(orps) & A(lmanak) is toch voordeeliger?

Van de illustraties — naieve kinderen en recensenten beginnen daarmee en belijden het ook — noemen we een zeer goed, en voorzoover ik weet, verscli portret van prof. Honig. Eveneens een sprekende foto van dr J. J. Esser, aan - wien ds - Wiersinga^van Weesp een warm, en verdiend, woord heeft gewijd. Voorts de senaat, een foto van wijlen den heer T. Barkema, eertijds theol. stud., en een teekening, die bedoelt „een symbolieke weergave" te zijn „van de verschillende 'zijden, van welke één persoon zicli kan laten zien, en tegelij'k van do verschillende persoonlijkheden, die in 't algemeen te zien zijn". Ik héb letterlijk geciteerd, want dat is het veiligst als men een terrein betreedt, waarop men zich onbekwaam voelt. Gelijk in dezen het geval bij mij is. Alleen belijd ik grooten eerbied voor de praestatie. En ook voor de praktische verzoening tusschen sabelliaanscho en ariaansche vagaties van den geest.

De almanak van Fides lieeft dit jaar entele bizonderlieden. De verzameltitel „Farrago" of „Mengelwerk" of iets anders van dien aard, is thans vervangen door „Mozaiek". Hetgeen tot nadenken stemt. Het mozaiek is dezen keer uit niet al te veel inlegstukken geconstrueerd: ik weet niet, of dat ligt aan de productiviteit van den geest, dan wel aan de iahoiidsmaat van het boek. Gezien het aantal van de menschen, en de voortbrengselen van vroeger jaren, neig ik tot de laatste, tevens vriendelijkste, mogelijkheid van oplossing. Het „Mozaiek" is trouwens goed. Bizonder goed lijkt me een opstel „Eenige Gedachten over Tijd en Eeuwigheid". De schrijver toont ook met de polemiek dezer dagen gerekend te hebOjen. Vox geeft vier verzen, die mij, evenals het sluitstuk van K., bizonder toespreken. Van d. Gr. te K., blijkbaar denzelfden, die ook de symbolieke teekening gaf, is er een opstel „De goede koning", „'t Land is de Glir. romanschrijverij, de koning is de CÏir. critiek". Een heet hangijzer, vooral sedert iemand in een ethisdli blad, dat zelf den vijver met visoh van „allerlei" aard pleegt te vullen, het goedgevonden heeft, den recensent') überhaupt te noemen den „bekvisch", „naar aanleiding" van het fenomeen van gezeiden naam dragenden visch, die enkel bek is, en uiteenspat, zoodra hij uit 'zijn eigen water gehaald wordt. Een treffende vergelijking, die me herinnerde aan enkele fata van genoemd blad; en die me voorts hier in deze recensie van de recensie onzer recensies noopt tot voorzichtigheid. Gelukkig verdraagt zich hiermee de opreohtheid mijner verklaring, dat ik het opstel met vreugde las. En dat men te Kampen actueel is, blijkt uit „Iets over Gösta Berling". Orienteerend, duidelijk, en ten aanzien van de schrijfster niet eens „beikAdsc'h"-a.ohtig, want de waardeering is groot genoeg.

Overigens heeft deze almanak een bizondere attractie door de verslagen van het gevierde lustrum; zij zijn in alle toonaarden gezet, die men voor zulke verslagen maar bedenken kan. De pen des 'teekenaars heeft ook haar bijdragen gegeven; en, zooals gewoonlijk, zeer goed. Al de luim van het lustrum weegt, niet op tegen den volkomen ernst der openingsrede, zoodat men veilig zeggen kan, dat het lustrum een ernstig feest geweest is. En dat de houding van F. Q. I. inzake de G. S. B. een eerste offici-

eele beschrijving krijgt, die eerst na den dood der G. S. B versoheen, is niettemin toch nog gelukkig; want nu kan iedereen constateeren, dat te Kampen althans de guillotine voor de G. S. B. niet gebouwd is. Die is trouwens nergens opgesteld, omdat de oude G. S. B. alleen daarom onderging, wijl ze een huis was, tegen ziöhzelf verdeeld. — Kennisneming van den almanak hartelijk aanbevolen.

"•) In dit etbiscli orgaan was sprakei van i„den" reoenseut, in het algemeen. De N. R. C., — die zelf ook recensenten lieeft — was zoo vriendelijk tegenover zichzelf, en zoo onvriendeiyfc tegen de Kerk, te beweren, dat het trefteüide bekvisch-verhaal sloeg op da kerkelijke heeren. Maar dat is niet juist.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen