Perspectieven en Predikanten.

Er zijn op het oogenblik acht Hollandsdhe Gereformeerde Kerken in Indië, d.w.z. kerken waarin Hollandsch gesproken wordt, maar waarvan overigens ook Javanen en Chineezen, Bataks en Minaliassera lid kunnen zijn, en ook metterdaad zijn. We onderscheiden niet naar de rassen, maar moeten wel deelen naar de talen.

Zoo iü nu pas de Maleisch Gereformeerde Kerk te Batavia tot' stand gekomen door institueering, van het Maleisoh-sprekend gedeelte van Batavia's Gereformeerde Kerk. We zouden dus kunnen spreken van negen Geref. Kerken in Indië; en eigenlijk van nog wel meer, indien we de Zendingskerken onder dei Javanen er bij mochten rekenen; maar, zooals bekend, deze worden niet Geref.-, doch Christelijke Kerken genoemd.

Wij beperken ons in deze rubriek echter steeds zooveel mogelijk tot de Hollandsch sprekende kerken, en kminen van de Maleisch Geref. Kerk te Batavia nu ook afzien, daar het niet in de bedoeling ligt voor deza gemeente een predikant uit Holland te beroepen, doch haar te doen bedienen door een predikant of goeroe^ godsdiensüeeraar, van Indische afkomst.

Vermeerdering van het aantal geïnstitueerde Hollandsche kerken 'is in de eerste jaren nog wel niet te ven^'achten; althans niet in dien zin, dat zulk een nieuwe kerk ook een eigen predikant zou kunnen be^ roepen. Misschien mogen we hierop één uitzondering' maken, doch daarover straks ve^er.

Reeds langen tijd was er verwachting, dat de groote en goed georganiseerde kring te Buitenzorg tot institueering zou kunnen komen; en evenzoo hoopte man reeds vele jaren, dat in Makassar op Celebes de tweede Geref. Kerk van de Buitengewesten (Medan op Sumatra Wais de eerste) zou o-pbloeien. Maar noch van het een noch van het ander schijnt voorloopig iets te zulleiï kannen komen. De groepen Gereformeerden zijn in die plaatsen nog te gering, en vooral aan veel te sterke wisseling onderhevig. In Makasisar b.v. scho'mmelde het aantal loden gedurende da laatste zeven jaar van vier tot dertig, en van dertig weer naar twintig, terwijl de teruggang nog steeds schijnt aam te houden. Men heeft er nog te weinig een vaste, blijvende kern, die voor institueering van eem kerk beslist noodzakelijk is. Ook moet zulk een kern in elk geval groot genoeg zijn, wil men tot institueering overgaan, (dat men waarborg heeft, steeds een z"ij bet nog zoo kleinen kerkeraad te kunnen verkiezen; hetgeen met name noodig is voor een plaats in de Buitengewesten, wa; ar men geheel op zicihzelf is aangewezen, ©n de genabuurde Kerk toch altijd nog enkele dagen stoomen per K.P.M.-boot verwijderd is.

Eenigszins anders is het op het oogenblik echter met MaJang gesteld. Het ligt ten zuiden van Soerabaia; slechts op een afstand van een 100 K.M. ver hier vandaan.

Malang in Oiost-Java is te vergelijken met Bandoeng| in West-Java. Beide plaatsen liggen in de bergen, en hebben daardoor een heerlijk 'koel klimaat. Wio eenigszins kunnen, ontvluchten de altijd warme kustplaatsen, om zich in deze berg-oorden te vestigen. Zoo vindt men er met name tal van renteniers, die hun^ ouden dag in Indië blijven doorbrengen. Haalr opkomst danken dezo steden ©cliter nog niet zoozeer aan den ouderdom, als wel juist aan de jeugd. Het werden beide s c h oi o 1 - centra, hetgeen zeer goed ta begrijpen is, waar het leeren den kinderen in de koude heel, wat gemakkelijker valt dan in de hitte. Zoo kreeg Bandoeng de Indiscihe Technische Hoogeschool binnen haar veste, en vindt men daar ook het eenige Christelijk Lyceum. Wie zijn kinderen voor verder onderwijs toch van huis moet doen, kiest daarvoor het liefst een koel klimaat. En dan is Bandoeng zeker de aangewezen plaats: het ligt een 700 Meter hoog, en niet ver van Batavia af. Een tijd lang is er zelfs sprake van geweest aJle Departementen naaï Bandoeng over te breo; gen, en een begin werd dag, r ook mee gemaalrt. Aan al deze factoren vooral dankt Bandoeng haar opkomst; en daarmede groeide de kring te Bandoeng ook uit tot Kerk, die in .1916 köH worden geïnstitueerd.

Aan het begin van een soortgelijken groei, voor toet kerkelijk leven van zoo^veel beteefcenis, schijnt thajoisi ini Oost-Java Malang te staan. Het koele klimaat (al is het niet zoo koud en boog als Bandoeng: bijn'a' 50O M.) trelct de renteniers van het oostelijk gedeelte van den Indischen Archipel steeds meer tot zich. Het onderwijs ontwikkelt er zicli steeds sterker: niet alleen heeft Malang een rijk achterland, waarin tal van koffie-en rubberondeniemingen liggen, en dat ook door betere verkeerswegen steeds gemakkelijker met heel den Oosthoek, tot Banjoewangi toe, in verbinding komt te staan; maar ook de bewoners van de Buitengewesten ten Oosten van Soerahaia zenden hun kinderen al liever naar Malang der school, waardoor ze hun de tweedagen-lange en vermoeiende reis over Java besparen. Als gewichtigste factor komit bier nu echter nog bij, dat het Nederlandscb Zendeling Genootscbap zich met alle kracht juist op dit Zendingsterrein geworpen heeft, en Malang tot een centrum van Christelijk onder-Tyijs aan 't maken is. Zoo groeit bier het Christelijk volksdeel sterker dan elders aan, en dat kwam ook onzen krin^ van Gereformeerden zeer ten goede. Niet slechts dat het aantal Gereformeerden hieir den laatsten tijd beduidend toenam, maar er wordt door een en ander ook een vaste kern gevoi-md, die, onder Gods zegen, rijke perspectieven voor de toekomst opent. We hebben op Midden-Java, het Zendingsterrein onzer Geref. Kerken, gezien van hoeveel beteekenis de sohoolacti© werd voor de Kerk: Djokja, Magelang en Solo danken er haar ont-en bestaan aan. '

Op het oogenblik ressorteert Malang nog onder de Kerk van Soerabaia, maar er mag goede hoop' zijn, dat eerlang hier toch een. eigen zelfstandige Kerk tot openbaring en institueering kan komen, met een eigen predikant. Van Soerabaia's uitgebreide Verstrooidengebied zou dan een deel aan Malang kunnen afgestaan worden, zoodat het allen ten goede kwam.

Ondertusscben staan we nog slechts aan bet begin van deze gehoopte ontwikkeling, alhoewel Soerabaia toch reeds meende tot kerkbouw te Malang te moeten overgaan. Tot het houden der godsdienstoefeningen, die soms door een 50 personen worden bijgewoond, kon geen „geschikte lokaliteit worden gevonden. Men moest daarom wel tot bouwen overgaan, en na langdurig overleg werd daannede in het laatst van Augustus een begin gemaakt. Nu bouwt men er tegelijk een flink huis bij, om dat voorloopig te verhuren, malaT op den duur voor pastorie te kunnen bestemmen.

Nog verder echter schijnt men te Medan te zijn.

Niet dat bier van institueering van een nieuwe Kerk sprake zou wezen, maar wel van de instelling van een tweede predikantsplaats. Gingen deze plannen door, dan zou Medan de vierde plaats worden met twee predikanten, en van de 8 Holl. Kerken zou de lielft alzoo dubbel bezet zijn. Overbodige weelde is dit zeker niet. De groote Verstrooidenterreinen, die zoo uitgsbreide reizen en daarmede langdurige afwezigheid uit de gemeente ter plaatse vragen, maken de dubbele bezetting zeker allemoodzakelijlïst. Dan alleen toch is het mogelijk, dat ter hoofdplaats e steeds één predikant aanwezig is, en dat anderzijds bet Verstrooidenterrein intansief bearbeid wordt.

Reeds in 1920 zagen we dan ook Dr J. H. Bavinok als hulpprediker naar Medan uitkomen, waar hij I1/2 jaar maast Dr HarrensteLn arbeidde.

In 1924 kwam Ds RuUmann als tweede predikant, speciaal voor het werk onder de Verstrooiden, naar Batavia. Helaas vertrok Ds Aalders in dat zelfde jaar voor goed naar Holland, zoodat Batavia tot begin 1927 wachten moest voor het werkelijk twee predikanten: voor het Holl. werk had. En thans heeft Ds Rullmahn in begin 1929 weer voor goed van de Holl. Kerk afscheid genomen, en slaagde Batavia er nog niet in

voor liem eea plaatsvervanger te vinden.. Slechts twee jaar latig weid onze grootste gemeente door twee predikantein bediend. Nu rust alle werk weer op Ds Ubels alleen. De Heere geve spoedig vervulling van deze vacature.

Gelukkiger vsras Soerabaia, dat sinds Oct. 1926 tot op beden twee predikanten telt, en die ook méér dan goed gebruiken kan.

Bandoeng tenslotte kreeg op bijzondere wijze haar tweeden predikant in Dr Wielenga; Juli 1929. Wel geeft Dr W. een groot deel van zijn tijd en 'krachten aan h«t Chr. Lyceum, maar toch is reeds thans gebleken hoezeer het werk van dezen tweeden predikant van Bandoeng, deze gemeente en hare Verstrooiden ten goedo komt.

Zoo is er zeker alle reden tot dankbaaeheid voor onze Holl. Kerken.

In 1919 telden onze Holl. Kerken slechts drie dienstdoende predikanten. Thans, tien jaiar later, als de vacature te Batavia vervuld ia, driemaal zooveel ; en gaat Medan tot beroepen over, zelfs 10. Slechts de Kerk te Magelang is nog te klein om tot beroepingswerk to komen; waar echter weer tegenover staat, dat de Holl. Kerk te Djokja sinds April 1928 haar eigen predikant verkreeg, en dat de tijd niet zoo ver meer schijnt ta zijn, dat dit oofc in Solo plaats zal vinden. De Kerken te Magelang en te Solo ontvangen zooveel hulpdienst van de Miss. Dienaren des Woords, dat het gemis van eigen predikant dikwijls niet of slechts nauwelijks gevoeld wordt. Dat zulks met name ook van Solo geldt, waar straks niet minder dan drie pi-edikanten werkzaam zijn en zeer speciale regelingen getroffen werden voor het Holl. dienstwerk, ligt voor de hand.

Zijn straks de vacatures vervuld en de plannen ook op do ZendingsterreLnen verwezenlijkt, dan zal men in Indië een 30 dienstdoende predikanten van de Gereformeerde Kerken kunnen vinden.

Inderdaad een wonder van Gods gunst en zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen