De arbeid onder de verstrooide Gereformeerden in Nederl. Indië.

II. Groei van het werk op verscheidene plaatsen.

Hei feit, dat de Kerk van Medan zóó kort na haar institueering in het bezit kwam van een eigen predikant, heett de verstrooide Gereformeerden op meer dan één plaats met nieuwen moed bezield. En dat j^a, s wel noodig ook. Want in het begin van 1918 was de toestand van het kerkelijk leven verre van florissant. Van de twee Kerken, die zich al langoren tijd verheugen mochten in geregelde bediening des Woords, was Batavia al langen tijd vacant, terwijl Soerabaja het oogenblik zag naderen, dat ook haar predikant zou vertrekken. Daarbij kwam, dat allerlei moeilijkheden den groei van het kerkelijk leven in den weg stonden, zoodat opbloei dringend noodzakelijk was. Gelukkig wist Batavia, na herhaalde teleurstellingen, dat een dienaar des Woords bereid was den arbeid daar aan te vangen. Maar ook dan, als deze gekomen was, lag zijn taak allereerst in de stad zelf, zoodat de verstrooide leden niet onmiddellijk van zijn komst zouden profiteeren. Want de Maleische gemeente te Batavia, die in Ds Tiemersma een eigen predikant had, kon ook hem moeilijk missen voor arbeid buiten Batavia, daar ze gedurende de lange vacature van del Europeesche gemeente hem menigmaal voor .arbeid in 4iö gemeente had moeten afstaan.

Maar nu stonden twee dingen duidelijk vast, en die beide dingen deden allerwege den moed' herleven, allereerst dat de Kerken in het vaderland' voor de verstrooide broeders en zusters in Indië tot activiteit waren ontwaakt, en ten tweede, dat een kleine Kerk van grootendeels verstrooide Gereformeerden van God een eigen predikant had mogen ontvangen. Nieuwe wegen stonden daarmede op eenmaal open: wat Medan gelukt was kon ook elders slagen.

De tweede Kerk, die door steun vanuit Holland tot beroeping overging, was Bandoeng. De korte historie van deze Kerk is een reeks van wonderen, die tot ootmoedigen dank aan God stemmen. Ruim twintig jaar geleden woonden daar een paar gezinnen, die samenkwamen op de' rustdagen om een preek te lezen. Soms dreigde door overplaatsing en terugkeer naar Nederland het getal der samenkomenden zóó klein te worden, dat men vreesde, dat niemand zou overblijven. En weinig konden de enkele getrouwen, wier getal op een gegeven oogenblik tot vier geslonken was, vermoeden, dat zij de kern vormden van een bloeiende gemeaate, wier zielental thans bijna 600 bedraagt. Zeker, de snelle groei van de stad Bandoeng, in gunstig klimaat gelegen, is hiervan mede de oorzaak. Maar toch, klein was de Kerk, toen in 1916 de ambten werden ingesteld en klein bleef ze nog lange jaren. Eerst in 1921, toen ze in Dr Bavinck, die al eenigen tijd te Medan als hulpprediker had gearbeid en daar kennis genomen had van de moeite en den zegen, aan het werk onder de verstrooiden ver­ bonden, haar eersten dienaar des Wöords ontving, ontwikkelde de kleine gemeente zich tot een der grootste Kerken in Indië. En dit werd van te grooter beteekenis toen Bandoeng zich ging ontwikkelen tot een centrum van het intellectueele leven. Nu wordt de gemeente verzorgd door twee predikanten en komt ze samen in een kerkje, dat dringend vergroot moet worden, omdat het de kerkgangers niet meer bevatten kan.

In de rij der door steun uit het vaderland tot grootere krachtsontplooiing in staat zijnde Kerken, kwam Batavia als derde te staan. Zooals reeds werd opgemerkt, Batavia is de oudste der Kerken in Indië. Reeds in 1877 werden de ambten ingesteld. Maar door den velen arbeid, die de gemeente ter plaatse van den dienaar des Woords vorderde, was deze niet in staat voldoende zorg te besteden aan de verzorging der verstrooide Gereformeerden. En hun getal groeide van jaar tot jaar. Wel had de Kerk van Medan een groot stuk van het ressort van Batavia voor haar rekening genomen, maar het geweldige terrein, dat voor Batavia's verantwoording overbleef, riep dringend om intensiever bearbeiding. Hierin kwam verandering, toen de Kerkeraad van Batavia er toe overging voor den arbeid onder de verstrooiden een eigen predikant te beroepen. In 1924 verbond deze zich aan de gemeente. Jammer genoeg ging spoedig daarop de andere predikant voor goed naar Nederland terug, zoodat er voor al het werk toch maar weer één man overbleef. Maar' het beroepen van een tweeden dienaar des Woords voor het verstrooidenwerk was een feit geworden en sindsdien heeft Batavia twee predikanten gehad.

Maar Soerabaja, waar in 1881 de ambten waren ingesteld, stond voor dezelfde moeilijkheden. Veel grooter nog dan van Batavia was haar verstrooidenressort. En wat kon de ééne predikant in de groeiende groote-stadsgemeenten beginnen, als hij ook de vele, op groote afstanden wonende, buitenleden verzorgen wilde? Vandaar, dat ook Soerabaja omzag naar een tweeden dienaar des Woords en om daartoe te komen aanklopte bij de Deputaten, die gaarne steun toezegden. Op de komst van Ds Ringnalda, die .in de vacature van Ds Pera beroepen was, en die in 1923 zijn werk te Soerabaja aanving, volgde in 1926 reeds de komst van Ds van der Spek. Ook Soerabaja heeft nu twee predikanten, die elk ongeveer 150 dagen van het jaarop reis zijn om de verstrooiden te bezoeken en te verzorgen.

En ook te Semarang begeerde men een eigen dienaar des Woords voor de bearbeiding van de gemeente ter plaatse en voor de verzorging van de verstrooiden, die tot het ressort dezer Kerk behooren. In 1918 werd de Kerk geinstitueerd. Klein was aanvankelijk het getal der leden. Wel probeerde men in 1922 reeds een predikant te krijgen, wat de krachten der gemeente schier te boven ging, maar toen dit niet gelukte 'duurde het tot 1926 eer andermaal, finantiëel gesteund door de Deputaten, tot beroeping werd overgegaan. En te Semarang ontwikkelde zich, na de komst van Ds Sillevis Smitt, het kerkelijk leven zóó voorspoedig dat ter plaatse op de rustdagen meer dan 150 personen de bediening des Woords bijwonen in een keurig kerkgebouw, terwijl ook onder de verstrooiden rijke zegen verspreid woidt. Verrassende groei is dus op meer dan één plaats te constateeren. Het wachten was blijkbaar op het medeleven der Kerken in Nederland. Want vanaf het moment dat de Synode Deputaten benoemde en de Kerken collecteerden voor het werk in Indië zijn daar dingen tot stand gekomen, die aller verwachting verre hebben overtroffen. De Naam des Heeren zij daarvoor geloofd!

W. G. HARRENSTEIN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen