PERSSCHOUW

Een verdachtmaking van Dr H. H. Kuyper achterhaald „Zij het ook posthuum".

Ds J. V. d. Schaft schrijft in Mededeelingen Alblasserdam o.a.: In „De Heraut" van 23 April '44, schreef dr H. H. Kuyper o.m.:

, , En vooral het gevaar, dat in deze nieuwe prediking school, dat men de zielen met een ingebeelden hemel naar de hel zou laten gaan, mocht niet onbestreden blijven. Wat onze Catechismus ons zegt aangaande de sleutelmacht door Christus aan Zijn Kerk geschonken, mocht niet roekeloos worden prijsgegeven voor deze nieuwe richting, die vooral onder de jonge predikanten veld won. Wat ons nog pas uit betrouwbare bron werd medegedeeld, dat een van de jonge garde bij zijn afscheidspreek zeide, toen hij naar elders beroepen werd: broeders en zusters, ik neem geen afscheid voor goed, want we zullen allen, die hier zijn, elkaar eens weervinden bij den troon van God, want gij zijt allen gedoopt, toont hoever deze nieuwe richting gaat. Klacht op klacht bereikt ons, dat in de gemeenten, waar zulke predikanten staan, men nooit een vermaning tot ^geloof en waarachtige bekeering hoort.

Wat blijkt nu t.a.v. deze „betrouwbare bron" en de Heraut die zoo maar doorgaf wat werd medegedeeld? Leest dan wat R. van Mazijk schrijft in zijn boekje: Perez, de scheur in onze kerken en hoe ze te heelen is (Leiden, J. J. Groen & Zoon, N.V.), op bladzijde 22: Het is zoo jammer, dat , , De Heraut" niet woordelijk geciteerd heeft, wat deze dominé van de jonge garde gezegd heeft. Vooreerst werd heelemaal niet beweerd: „we zullen allen, die hier zijn, elkaar eens weervinden voor den troon van God, want gij zijt allen gedoopt". Er werd wel degelijk, op gewezen, dat alleen een leven uit het Verbond ons waarlijk vrijmaakt en zaligt. Maar bovendien volgde er nog op: „Och, natuurlijk, — moet ik het u nog zeggen — natuurlijk, wie Zijn eigendom niet wil zijn, wie dat teeken en dien Naam des Vaders verloochent, wie van het Verbond en die belofte niet weten wil, hij wordt verdoemd en zal sterven in het dal der eeuwige verschrikking, vreemd aan God en vreemd aan elkander".

Aan wat br van Mazijk hier mededeelt, behoef ik niets toe te voegen. Of het moest zijn een vriendelijk verzoek aan Ds W. W. Meijnen om niet meer te komen met verhaaltjes, zooals er één ten beste gegeven wordt in; Gereformeerde Kerkbode van de classis Dordrecht en Barendrecht, van 22 September 1945, n.l. dit: ..'., een predikant sprak de meening uit, dat men niet moest bidden om vergeving van zonden. Die zijn immers vergeven!

Ds Meijnen noeme den predikant. Dan kan er navraag

gedaan worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen