OPVOEDING EN ONDERWIJS

IK SLA DE TROM., (2).

Vandaag slaan, we een roffel voor ds röpende eugd.

Die zit mèt honderd vragen.

Die tobt met honderd problemen.

Uit den donmiel van de rustige rijping is ze opgejaagd en opgeschrikt. Als een te vroeg bloeiende perzik staat ze in de gure kou van de Maartsche buien. Ze heeft gezien; wat ze nooit had mogen zien; gehoord, wat ze nooit had mogen hooren; beleefd, v/at ze nooit had moeten beleven; gedaan, wat ze nooit had moeten doen.

Zoo tenminste meten wij hun vervlogen jaren veelal met onze menscheUjke maat.

Ouderen heeft ze in de kaart gekeken; en ze is geschrokken of heeft schamper gelachen. Ze trekt met haar schouders over menschen, die ze vroeger adoreerde; ze bewondert anderen, die ze voorheen vreesde of zelfs — misschien ten onrechte — verachtte. Het verleden schijnt haar een dwaze droom of een gruwelijke nachtmerrie; het heden een verdwazing; de toekomst een fictie. Een enkelen keer klopt ze nog eens aan bij die ouderen, waarin ze nog ©en rest van vertrouwen heeft gehouden.

Maar ze vindt niet de volle toegewijde aandacht. Haar nood maakt geen wezenlijken indruk. Haar vragen dringen niet door.

— En jullie hebben toch je catechisatie En je kunt naar de jeugvereeniging gaan. Wees dankbaar, dat dit nu weer kan.

Och ja, de rijpende jeugd is dankbaar genoeg!

Maar met dit antwoord zijn haar problemen niet opgelost.

Die catechisatie — dat is een uur per week. En wanneer is, daar tijd over, om eens rustig te boomen ?

En de jeugvereeniging? Daar zitten ze maar wat mee in de maag. De leden. En de nietrleden.

Daar is een reeks van problemen.

Over die problemen wil men graag eens praten. Om daarna samen spijkers met koppen te slaan.

Doe daarom niet, als mijnheer Bommel.

Of kent U mijnheer Bommel niet?

Die is steeds maar bezig „Ons vrije Nederland"

Als zijn huis rondom in de brand staat, als zijn bruid op het stadhuis hem' wacht, dan komt telkens een jongmensch binnenstormen om hem te waarschuwen.

Maar mijnheer Bonmiel maakt een breed gebaar met zijn hand

— Stoor me niet jonge vriend! Ik ben bezig O. V. N. te lezen.

Neen we slaan geen roffel voor mijnheer Bommel.

En heelemaal niet voor O. V. N.

Maar laten we ons wel wachten voor het antwoord van dien mijnheer.

— Dominee, we zitten met een moeilijkheid

— Stoor me niet, jonge vriend. Ik ben bezig de kerk vrij te maken

— Broeder Jansen, we hadden een vraag

— Stoor me niet, jonge vriend; ons ambtelijk werk vraagt al onze aandacht.

— Vader, hebt U een oogenblikje?

— Stoor me niet, beste kerel. Ik ben bezig mijn zaak weer op zijn poten te zetten. En de verkiezingen staan voor de deur

— Moeder, maar wat zegt U dan van al die dingen

Stoor me niet, lieve kind; er is nu weer wat te krijgen. En je moet er als de kippen bij zijn.

—• Ook best, zegt de jeugd.

En ze dopt straks haar eigen peultjes.

En ze veegt haar eigen straatje.

En als het gaat om advies? Och, daar is in de wereld heusch nog wel advies en meeleven te krijgen.

De Nederlandsche Jeugdgemeenschap" staat met de"S^? f: ÏroS^^^^^^^^^ ver. op

Geref. grondslag", is daar al ingevlogen.

De N. J. G. heeft allen steun van de regeering.

Ze heeft weer haar eigen „hoofdkwartier". Ze krijgt haar eigen „leiderscursussen", voor het

„topkader". Ze heeft menschen, die hun baan er aan gaven en die zich nu geheel gaan wijden aan de belangen van de jeugd.

Tachtig procent van de georganiseerde Nederlandsche jeugd is reeds bij haar aangesloten.

Want ze staat op een breede basis. Haar doel tracht ze te bereiken „door haar arbeid te verrichten m gehoorzaamheid aan waarden van hooger orde, waarheid, gerechtigheid en naastenliefde; zooals deze m de geschiedenis van ons volk zijn gegroeid uit het Christendom en die in de eerbiediging van den medemensch een van haar hoogste uitingen vinden". i

Nu, die „werkgemeenschap" wacht op onze vr\jgemaakte jeugd. Ze werft er om met al haar kracht, Ze heeft tijd en geld en terreinen en aandacht. En ze heeft begrip voor de nooden van de jeugd van' 1946. Wie het artikel leest uit haar orgaan „Vrije Vaart" van Thijs Booy maakt zich van den inhoud daarvan zoomaar niet vrij.

Maar wij slaan de trom, als we dit alles lezen.

Aandacht voor onze jeugd!

Want daar gaat wat gebeuren in ons land!

En wij doen al te veel nog als mijnheer Bommel: stoor me niet, jonge vriend!

Maar laten we dam weten, dat Chriatus met zoo'n „antwoord" geen genoegen neemt.

Wani het gaat om Zijn jeugd.

En die jeugd heeft Hij duur gekocht.

En met die jeugd heeft Hij een eeuwig Verbond der genade opgericht.

Maak de Kerk dan vrij!

Bouw uw zaak dan op!

Maar stuur de jeugd niet weg met de fooi van uw belangstelling.'

Ze heeft recht op het volle pond.'

En als we dan niet meer kunnen doen, omdat we voor God durven belijden, dat we reeds elke minuut daagüjks in dienst van onzen Koning zijn?

Dan moeten er andere wegen gezocht.

Want Christus eischt van ons, dat we ernst maken met Zijn kinderen.

En daarom sloegen we vandaag een roffel voor de jeugd.

Een roffel aan uw ooren!

Een roffel aan uw ooren! En aan de onze!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen