Dewijl de tijd kort is . . . . .

„Onderling gekijf en getwist" — alzoo qualificeert de Hoofdredacteur van „De Bazuin" de kwestie, die er ligt tussehen zijn kerkgemeenschap eh de Gereformeerde Kerken, die een rechts-kwestie is!

Ik dacht een oogenblik aan den onrechtvaardigen rechter, waarvan de Heere Jezus Christus eens sprak in de gelijkenis. Stelt u niet voor, dat deze rechter, dien de weduwe zonder ophouden maande om recht, op een gegeven oogenblik tegen dat vrouwtje zou hebben gezegd: „Laten we gerust maar minder tijd •vgaan besteden aan dat onderling gekijf en getwist... De tijd-is kort!"

Welnu, zoo staan de zaken hier! , Er is „récht gesproken".

Niet door een burgerlijke overheid, die slechts dienares van God is, maar door een Synode van Kerken, vanwege het Jeruzalem, dat Boven is, waar de stoelen van het gericht, de stoelen van het huis van David staan; dat was anno Domini 1944 de rechterstoel van onzen Heere Jezus Christus. Vanaf die Rechterstoelen, die in het eigen Huis des Heeren staan, zijn ambtsdragers der Kerk in hun ambten geschorst, uit hun ambten ontzet. Onder"de beschuldiging van openbare scheurmaking, overtreding van het vijfde en negendse gebod, val-sche leer of. ke11erij, alzoo wegens openbare grove zonden in e& n gemeen lidmaat der.kerk der afsnijding waardig.

De voor God en Zijn heilige Gemeente aldus veroordeelden en gevonnisten hebben in het geloof, dat deze veroordeelingen en vonnissen in den hemel niet - bondig waren sindsdien zich van deze vonnissen vrijgemaakt.

En heel hun strijd tegen de gemeenschap, die hen uit de heilige bediening bande, is één doleeren over het onrecht in Godes Huys allengskens inghebracht, één roepen om récht geweest.

En thans klinkt uit den kring der Rechters, die gelukkig nog steeds aan het begane onrecht herinnerd worden, de opwekking: „Laten we gerust maar minder tijd gaan besteden aan dat onderling gekijf en getwist".

Of is de rechtszaak, die er ligt tussehen H. M. de Koningin en diverse landverraders soms ook „onderling gekijf en ..getwist"? Indien ja, dan verdiende Hare Majesteit door een „Acte van Verlatinghe" gestraft en over dé grenzen gejaagd te worden, omdat ze dan Haar ambt en Haar zwaard misbruikt. Haar politiemacht en Haar gevangenissen voor het mishan-. delen van menschen, met wie Zij „onderlinge kibbelarijtjes" heeft.

De Hoofdredacteur van „De Bazuin" hoopt op en bidt om vereeniging.

Maar wij willen hem er aan herinneren, dat Gods Woord zegt: Die zijn oor afwendt van de wet te hooren, diens gebed zelfs zal een gruwel zijn", Spr. 28:9. En zoolang het onrecht, in het eigen Huis ' des HEEREN begaan, niet wordt weggenomen, zoo lang zal het gebed om eenheid, niet verhoord worden, niet tot een voordeel, maar tot een oordeel zijn.

Voorts: wie bidt, die spreke concreet. Dat gebeurde althans nog anno Domini 1944. Toen werd er concreet beschuldigd, veroordeeld, gevonnist.

Thans schrijft de Hoofdredacteur van „De Bazuin" zoo vaag als het maar kan: „Als „het" niet wil, omdat „men" niet wil, dan U niet laten ophouden".

Bedoelt N„ dat de vrijgemaakten niet willen? Indien ja, dan is dat een kapitale vergissing! Want zij hebben üi de Acte van Vrijmaking opnieuw voor Gods aangezicht beloofd te willen vereenigd zijn met elke op Gods Woord gegronde vergadering.

En de HEERE weet, dat hun hart daarin oprecht is voor Hem!

Temger: omdat de tijd voorts kort is. Voor ons.

En voor de gemeenschap, waarin „De Bazuin" verschijnt.

De Rechter staat voor de .De Rechter ! deur!

Die blijkens Jesaja 59 zich schrikkelijk vertoornt, als er in de Kerk „niemand is, die voor de gerechtigheid roept en niemand, dié voor de waarheid in het gericht zich begeeft".

Als dat onrecht eens werd weggedaan...!

„Dan zal, als gij roept, de HEERE antwoorden en zal, als gij krijt, Hij zeggen: zie, hier ben Ik! Als gij uit uw midden wegdoet het juk, het uitsteken van den vinger en het spreken van ongerechtigheid".

Prof. Dr J. Ridderbos teekent bij deze woorden van Jes. 58^9 aan:

„Eerst weer de eisch om weg te doen het juk der verdrukking.

Daarnaast wordt thans nog genoemd het „uitsteken van den vinger", een gebaar van beschimping... En voorts het „spreken van sleehtljeid", waarbij wel aafl lasteren enz. zal zijn te denken."

Als dat vóór de haastende komst des HEEREN gebeuren mocht!

De tenten der Vrijgemaakten zouden weergalmen van hulp en heil, hun aangebracht.

Onze ziel haakt naar den vrede.

Maar naar den vrede Gods!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen