OPEN BRIEF

Waarde Broeders,

Het zal u, evenals ons, getreffen hebben en met vermoeiende droefheid vervuld, hoe ijdel en vruchteloos het contact-zoeken met de synodocratlsche kerken tot nu toe is geweest. Nog steeds is er geen beschaming gekomen over het verscheuren en verstrooien der kudde onzes Heeren Jezus Christus sedert de jaren '42—'44, toen aan menschelijke gedachten meer macht werd toegeschreven dan aan het Woord Gods en de sleutelmacht is misbruikt om den broedernaam te rooven.

Met deernis gaat ons hart steeds uit naar velen, die de kwade herders tot nu toe zijn gevolgd op deze zondige wegen, terwijl wij met vreeze aanzien het voortgaande verval der christenheid in deze landen en de verstrooidheid der schapen, voor wier bijeenvergadering onze Heiland zijn dierbaar bloed gegeven heeft en die Hij door vele reformaties heen (in voorgaande eeuwen) had vereenlgd in de Geref. Kerken, welke heilige arbeid door menschelijken hoogmoed is verwoest.

Wij achten het niet verantwoord voor onzen God en Vader nog langer op deze wijze voort te gaan. De dagvaardingen, waardoor wij nog steeds voor rechtbanken en gerechtshoven gesleept worden, spreken een heel andere taal dan de uitnoodiging tot gemeenschappelijk gebed. Waar tevens de knechting der conscienties door de, tot-nu-toe officieel gehandhaafde, leer en ook de vervolging der geloovigen door de tot-nu-toe nimmer herroepen, tuchtoefeningen voortgaat, daar durven wij niet z6ó-maar voor Gods aangezicht verschijnen in gemeenschappelijk gebed, vreezende het verwijt des HEERBN: als gijlieden uwe handen uitbreidt, verberg Ik mijn oogen voor u; ook wanneer gij het gebed vermenigvuldigt, hoor Ik niet, want uwe handen uitbreidt, verberg Ik mijn oogen voor u; ook boosheid uwer handelingen van voor mijn oogen weg, laat af van kwaad doen. Leert goed doen, zoekt het recht", Jesaja 1 : 15 v.v. De HEERE beware ons ervoor door ondoordachte gebeden Hem te vertoornen. Voor deze zonde heeft de Heere Jezus zijn discipelen ernstig gewaarschuwd, toen Hij tot hen zeide: Zoo gij dan uwe gave zult op het altaar offeren en aldaar gedachtig wordt dat uW broeder iets tegen u heeft, laat uw gave voor het altaar en ga henen, verzoen u eerst met uw broeder en kom dan en offer uw gave" Matth. 5 : 23, 24. Als dit woord uit de Bergrede het offer (des gebeds) verbiedt, wanneer persoonlijke verhoudingen zijn gestoord, hoeveel te meer moeten wij dan hierop acht slaan, nu er bij ons geen sprake is van persoonlijke onverzoenlijkheid (ging het daar maar om!), maar nu het vergaderingswerk van Christus is verscheurd en Zijn kudde uiteengedreven.

We moeten niet moede worden allen, die eens éénzelfde geloof met ons beleden hebben en aan éénzelfde avondmaal aanzaten, vurig op te wekken toch niet langer mee te doen met het verstrooid houden der kudde van Christus, maar we moeten ons wachten gemeenschap te oefenen met kwade herders, die nog steeds de kudde niet sparen. Deze gemeenschap heeft God ons met nadruk verboden in het apostolisch vermaan: indien iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis en zegt tot hem niet wees gegroet. Want die tot hem zegt: ees gegroet, die heeft gemeenschap aan zijn booze werken", 2 Joh.:10, 11.

We hebben alle persoonlijke bitterheid af te leggen en met vreeze de vergeving te zoeken voor de algeheele verlating van Gods verbond in deze landen, waardoor het groote kwaad is geschied n.l. het uitstooten van vele broeders, maar we hebben ons óók ernstig te wachten voor een gemeenschapsoefentag met hen, die deze verscheuring van Christus' kerk begonnen zijn en tot op heden voluit handhaven om zóó-maar met hen te verschijnen voor God in het gebed. Voor denzelfden God en Vader, Dien men eerst tegen ons heeft aangeroepen om Zijn zegen over de tuchtoefening! Deze gebeden tot God en Zijnen Christus tegen ons weerspreken hun bewering van eenheid in God en Christus met ons. Of deze gebeden of deze uitspraak zijn onheilig en ijdel. Eerst klagen ze ons aan bij God, dat wij de eenheid verbreken, weshalve de tucht op ons moet worden toegepast en terwijl deze gebeden nog altijd voor God liggen, wordt hier op aarde tot ons gezegd, dat de eenheid niet verbroken is. Wanneer reeds door oneenigheid tusschen man en vrouv/ in het huwelijk hun gebeden verhinderd worden, hoeveel te meer zijn dan de kerkelijke gebeden verhinderd door hen, die zich tegen den HEERE en Zijn Woord, verhard hebben en zich niet ontzien om' Zijn dienstknechten te slaan en uit te werpen en dat nog steeds handhaven als een Gode welgevallig werk. Door zulk goddeloos bedrijf • wordt het gebed van Christus in Joh. 17 (en Zijn Heilige Geest) weerstaan en wij moeten Ons wel" wachten daaraan mede te doen, willen wij niet mede schuldig gerekend worden.

't Is moeilijk onder woorden te brengen hoe pijnlijk zulk een voorstel ons getroffen heeft. Dat men het aandurft zoo lichtvaardig de breuk der dochter Slons te willen genezen, nadat men eerst God vermoeid heeft met onheilige gebeden over schandelijke tuchtpractijken. Laten we ons voor Hem in acht nemen, broeders, want Hij' zal niet onschuldig hpuden die Zijn Naam zóó-maar gebruikt. We moeten onze gedachten gevangen geven onder de gehoorzaamheid aan Christus.

Wanneer dit schrijven U van dienst zou kunnen zijn bij het opstellen van uw eventueel advies aan de eerstkomende Gen. Synode zou het eerste doel bereikt zijn.

Het verdere oogmerk van dezen open brief ligt in de lijn van uw eigen bedoelen met het geregeld publiceeren van de correspondentie: om Sions wil.

U opwekkende ook in dezen met een ernstig voornemen des harten bij den Heere te blijven, Uw

Groningen, Petrus Camperstogel 247, Juli 1948.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen