GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ons studentencorps

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ons studentencorps

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Toen in de uitwerpingsdagen in een wettige corpsveigadering van onze studenten door de overgroote meerderheid besloten werd het ondei-wijs van de nergens vandaan geloopen docenten Greijdanus, Dam en Schilder te blijven volgen en een klein aantal de vergadering verlaten had, bleef natuurlijk het corps zichzelf: het behield zijn naam, het zong zijn lied, het droeg zijn vaandel, en het was trouw aan Greijdanus, aan de nagedachtenis van den door de Duttschers vlak vóór de bevrijding gedooden dr R. J. Dam, die eveneens de Kamper kerk en dus zijn broeders Greijdanus en Schilder was trouw gebleven en het vond, dat een hoogleeraar die niet beloofde niets te leeren wat niet ten vóUe, dus tót op-een „gekloofden haar", zou afwijken van 1905/42, daarom evenmin moest worden ultgestooten als de tegenwoordige functionarissen van het instituut-Oudestraat, die liet evenmin beloven, doch zich publiek permitteeren, dien gekloofden haar wèl cadeau te doen aan zichzelf.

Daarna hebben de synodocratlsche studenten verlangd, via de rechtbank, dat aan onze studenten zou verboden worden den naam van het corps te voeren, het vaandel te dragen, en zoo voort.

Hun bewering werd gesteund met de opmerking, dat er stond (in de „lex", d.w.z. de corpswet), dat het corps een corps was van studenten aan de Theol. Hoogeschool van de Gereformeerde Kerken. Zij meenden dat de zaak hiermee uitgemaakt was: „de Gereformeerde Kerken", dat waren diegenen, die Greijdanus enz. als ambtsdrager niet konden verdragen.

Een beetje vreemd was die redeneering in hun mond wel. De synodocratlsche groep heeft het nl. een keer noodig gevonden, mij een briefje te schrijven met de mededeeling, dat ik vroeger — ik citeer natuurlijk KEELi losjes — toch wel een aardige man geweest was, en dat men daarom besloten had mij als eereüd van het corps te handhaven. Ik heb aan deze heeren geantwoord, dat ik van hun groep nooit lid geweest was, en dat ze dus niets te „handhaven" hadden. Ben ik wel ingelicht, dan heeft dit antwoord niet de reputatie van overmatige zoetsappigheid onder hen verworven. Maar dat hindert niet. Hoofdzaak is, dat ze na de vrijmaking iemand, die kerkelijk daar behoorde waar Greijdanus en Dam hadden behoord, een vrijgemaakte dus, na 1944 als (eere) lid vaji hun vereeniging meenden te kunnen erkennen, al zette hij geen voet meer in hun gebouw.

Nu heeft tot twee maal toe de rechtbank beslist, dat ónze studenten het oude corps gebleven waren.

Ben derde maal evenwel heeft heden een Hof (Arnhem) beslist, dat het anders moest (Dinsdag).

Wij zullen thans niet ingaan op de argumenten. We hebben tot nu toe alleen maar een paar vage mededeelingen kunnen krijgen en hebben nog geen stuk gezien.

Het Arnhemsche Hof heeft meer dan eens uitgesproken, dat bepaalde plaatselijke vrijgemaakte kerken de oude Gereformeerde Kerk ter plaatse gebleven waren. De nieuwe beslissing zal dus wel min of meer de idee lanceeren, dat, al zijn bij óns bepaalde kerken de voormalige plaatselijke gereformeerde kerk, daarmee nog niet bewezen is, dat bij ons het oude kerkverband is.

Wij zien dit anders; een verband is aangegaan op voorwaarden, en wie zich aan de voorwaarden houden, zetten het verband op den ouden voet voort, al volgen er ook velen degenen, die de verbandsconditles hebben geschonden.

Thans vragen we ons af: Stel eens, dat iemand denkt te kunnen bewijzen, dat wij NIET het oude verband zijn, meent hij dan, daarmee meteen bewezen te hebben, dat , , de anderen" wèl het oude verband zijn?

Wij gelooven. niet, dat wie zoo iets meent, van de bewijsvoering evenveel werk maakt als b.v. Aristoteles zou verlangen.

Later meer, hopen we.

Intusschen: blijft aan onze studenten denken. En, neemt maar eens wat geld mee voor het corps ter gelegenheid van den Koogeschooldag. Wil men nu reeds wat geld zenden voor het corps, dat kan op mijn girorekening 127278; verantwoording volgt dan wekelijks in „De Reformatie". Natuurlijk zijn er hooge kosten. Op het strookje melden: proceskosten Studentencorps.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juli 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

Ons studentencorps

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juli 1950

De Reformatie | 8 Pagina's