Zeven tegen Theb

Prof. Dr C. Gerretson schrijft in , .Polemics" (26 Aug. 1950):

„In „De Hervormde Kerk, weekblad voor Hervormd Nederland" van 1 Juli j.l. trof mij de volgende zinsnede: „De" (zeven) „Hervormde studentenpredikanten slaan de ontwikkeling in de S.S.R, met grote zorg gade. Zij zijn zeker niet persé tegen S.S.B., maar zij zijn wel zéér teleurgesteld over de gang van zaken in de laatste jaren:

(a) een eenzijdige uitlegging van de grondslag;

(b) een intellectualisme, dat het geloof weinig bevordert;

(c) geen plaats voor Hervormde studentenpredikanten in haar midden de gevaren voor vervreemding van de Hervormde Kerk in het milieu van S.S.R. zijn aanwezig" i).

Deze roerende zorg is tot uitdrukking gekomen naar aanleiding van 't voornemen om op het jaarlijkse Uniecongres, dat dit jaar van 8 tot 10 Maart j.l. gehouden is, tot de bekende en hoognodige beslissing te komen.

Zóu het conflict worden opgelost in een zin, die naar de particuliere opvatting van de hooggeleerde schrijver, collega van Niftrik, „tekort doet aan de vrijheid van het Evangelie", dan, dreigt hij, „zal dezerzijds publiekelijk a.aaa alle Hervormde ouders en aan alle Hervormde organen gezegd worden, dat er m S.S.R. geen plaats is voor de geestelijke vrijheid van een Christenmens".

De door de schrijver gevreesde beslissing is inderdaad gevallen, en ik geloof, dat zij met grote voldoening is begroet door elkeen, die te goeder trouw op de grondslag der Societas staat: het was hoog tijd! Daardoor is echter het conflict opgelost in de zin die Prof. van Niftrik mishaagt; het dreigement zal dus nu moeten worden uitgevoerd! Met belangstelling heb ik daarom alle voor mij „beschikbare Hervormde organen" afgezocht naar de aangekondigde pronuneiamento. Tot dusver echter vergeefs! Misschien heb ik het stuk over 't hoofd gezien; ik beschik niet over alle Hervormde organen. Misschien wordt ook met het losbranden der „Hervormde" mortieren gewacht tot het moment, dat het nieuwe academische jaar begint, om dan met het schroot van de , .vrijheid eens Christenmensen" verwarring en verschrikking te zaaien in de gelederen der . groenen en studenten alsmede Réunisten van gereformeerden huize".

Tot zoover prof. Gerretson. Wij meenen te wete», dat later prof. v. Niftrik van oordeel was, dat hervormde menschen, ook na de duidelijke verklaring van S.S.R. zijde, dat het barthianisme in strijd was met de belijdems, toch nog wel lid konden worden. Ik geloof dat er wel eenige aanleiding is voor zulk een uitspraak, omdat, als ik wel zie, op één punt aan de uitspraak, hoe goed ook in zichzelf, toch de noodlge stootkracht onthouden bleef. Overigens is het goed te constateeren. dat S.S.R. op dit punt verder kwam dan een helrleger van anderen, die mèt de barthianen nog altijd gemeene zaak maken. En die daarmee het christelijk werk in Nederland en elders onnoemelijke schade toebrengen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen