PERSSCHOUW

Onder den titel: „Is God met Zijn oordeel bezig de Wereldraad van Kerken te achterhalen? ", schrijft dr J. Gordon Holdcroft in „Getrouw":

Dr Mackay beveelt ook aan, dat Amerika het communistische China zal erkennen en hij gelooft, dat het zendingswerk dan ongestoord verder zal kunnen gaan. Maar het bovengenoemde document verklaart ook, dat de Chinese christenen de aard van de revolutie in China niet verstaan en dat zij „een meuwe opvoeding en nieuwe gedachten zullen moeten ontvangen". Ook deze houding van Dr Mackay en zijn uitspraken vragen nadere verklarmg.

Het schijnt dus, dat beide de Wereldraad van Kerken en zijn leiders zich volkomen hebben overgegeven tot een samengaan met de commimistische zaak reeds gedurende tal van jaren en dat zij dit hebben volgehouden tot voor een paar maanden om niet te zeggen een paar weken, ja zeUs dagen. Mannen en vrouwen, christenen en niet-chrlstenen evenzeer kunnen het zien — ten minste In Amerika — dat het communisme een be-

dreiging Is geworden voor de gehele vrije wereld. Zij zijn grotelijks verontrust. Zij zijn geschokt, dat Wereldraden van Kerken en kerkelijke leiders het zo vrijmoedig, in de "naam vaq, de Christenheid nog wel, het zouden hebben opgenomen voor zulk een systeem met zijn atheïsme en zijn haat tegen de allerhoogste Naam van God. Ea deze situatie bewijst meer en meer de verwarring, die er heerst onder kerkleiders, die zich zo diep in deze zaken hebben begeven.

God leidt mannen en bewegingen, welke Hij van plan Is te verderven, juist In situaties als deze. Hij laat hen toe te volharden in hun zelfverdwazing en de uitvoering van hun plannen lang genoeg om grondig te worden gecompromiteerd en dan trekt Hij het net dicht.

Wat k£in in zulk een geval verwacht worden van zulk een opportunistische beweging? En van zulk een opportimistische kerkelijke leiding? En van een Kerk of een beweging, welke door een lange onderdompeling in een zekere theologie, de waarheid Gods verandert in een leugen zoals 't modemisme doet en deze goedpraat ? De hele geschiedenis leert ons, dat deze mannen en bewegingen van kleur zullen verschieten, wanneer dit nodig is om aan de consequenties van hun eigen dwaasheden te ontkomen.

Zij zullen dit doen In weerwil van het feit, dat een van hun leiders. Dr Henry Sloane Coffin in zijn boek: Religion Yesterday and Today op blz. 172 zeer eenvoudig de tegenstrijdigheden beschrijft, waarin opportunisten zo menigmaal vallen, wanneer hij daar zegt: „De mensen verachten terecht een „kameleonkerk" die de kleur aanneemt van de in omloop zijnde gedachten en zich aanpast bij de standaards van de hedendaagse samenleving".

Zulk een verandering vindt nu plaats onder de leiders van de Wereldraad. De steeds in kracht toenemende overtuiging, dat het communisme alle vrijheid zal verstoren en de welgefundeerde aanklachten van communistische sympathie zijn Ingeslagen, maar deze mensen willen ze niet erkennen.

Een merkwaardige zaak is geschied. De Amerikaanse Sectie van de Wereldraad van kerken heeft juist een samenkomst gehouden te Buck Hill, Penns. In de laatste week van Maart 1950 en heeft daar enige „vervangings"-resoluties aangenomen. Bisschop Oxnam was aanwezig en ook Dr Joh. A. Mackay. Naar de publieke pers meldt heeft deze conferentie in een voltallige zitting een rapport aangenomen, dat getekend was door Bisschop Oxnam en anderen, hetwelk inhield, dat „de groep het algemeen geloof der Christenen bevestigt en de aanklachten, die er tegen geïmpliceerd zijn, ontkent". Naar de persverslagen melden, verklaarden zij, dat elke idee als zou de Raad gunstig staan tegenover het commimisme gebaseerd was op een ongelooflijk misverstaan van de feiten.

Ook is gerapporteerd, dat de groep heeft verklaard: indien er ook maar enige twijfel mocht zijn in iemands gedachten ten aanzien van de houding van de Assemblee te Amsterdam tegenover het communisme die wete, dat het getuigenis klaar was en dat de reactie van de communistische autoriteiten tegenover de strenge en duidelijke veroordeling, welke van de conamunistische theorieën en practijken gegeven zijn, het wel dramatisch hebben bekend gemaakt aan de lezers van de dagbladpers in het getuigenis bij het openbaar onderzoek in de ! vervolging van de Bulgaarse pastoors.

! vervolging van de Bulgaarse pastoors. . Om aan de politieke en economische noden van de ', " dag het hoofd te bieden heeft de groep daarna opge-•' steld „het doel van een verantwoordelijke samenleving" i, welke er een dient te zijn, waar vrijheid de vrijheid is ; , van mensen, die de verantwoordelijkheid tegenover rechtvaardigheid en publieke orde erkennen en waar zij, die de politieke autoriteit dragen of de economische j macht hebben ook verantwoordelijk zijn voor de. uit-'-oefening tegenover God en het volk, wiens welvaart er ; mee gemoeid is.

' Wanneer wij zulk een uitspraak lezen, wrijven we i'. onze ogen eerst eens uit en vragen wij ons af: Kan een ' luipaard zijn vlekken veranderen? De Wereldraad van ' Kerken en zijn „verantwoordelijke" leiders zijn zo ver gegaan tn hun waardering van eoUectivistische theorie-; en en practijken, dat zij inzien, dat zij, om het vertrouwen van het christelijk publiek te houden, een toontje lager zullen moeten zingen, de inhoud van him vroegere , , verklaringen moeten wijzigen en de betekenis van hun i vroegere aangenomen houding moeten verkleinen. Doch ; dit zal moeilijk gaan. Al hetgeen nodig is om iemand j te overtuigen van de grote tegenstrijdigheid tussen hun vroegere verklaringen en die van Buck Hill is ze een-' , voudig naast elkaar te plaatsen en te vergelijken. Eén ! van beiden, de Wereldraad van Kerken is hopeloos ver-1 deeld in het geven van zijn adviezen en is daarover in •, volslagen verwarring, of het luipaard is bezig zijn ; vlekken te veranderen. Is het mogelijk, dat de Wereld-: raad aan een kameleon gelijk is en tracht zijn kleur te ; veranderen als een beschermende maatregel? Behalve ; alle overwegtogen van deze aard is er nog een nader en .beslissend feit: het is dit, dat God vaak diegenen, die zich van Hem afwenden aandrijft m een „slop", !. waaruit ten slotte geen ontkoming meer is. Hij brengt f ieder persoon en ieder stelsel, hetwelk Hem verwerpt ; en Zijn waarheid misbruikt in het gericht. Wij geloven, i dat God voor onze ogen bezig is deze heel ernstige zaak i te voltrekken en dat dit proces niet zal eindigen totdat het de onmacht van iedere vorm van moderne ketterij onzer dagen aan het licht heeft gebracht, totdat ledere leider van deze bewegmgen, die zo veel hebben : gedaan om de waarheid en het program van God te i vervangen door menselijke theorieën en schema's, is gedisqualificeerd.

Het is telkens weer de poging om te laveeren die alles bederft. Het is wat Philo wilde:2 extremen opstellen (voor extremisten) en dan in het midden te gaan staan: e deugd in het midden. Men stelt hier steeds zijn eigen (wisselend) standpunt vast. En noemt het: iddel-punt. Ook wel (Philo): oninküjke G 2 l P o weg!

JUFFROUW BBEMEB.

Ds G. Visée schrijft in het Meisjesblad:

En alles gelezen hebbende zeg ik het Adolphus van harte na: Pas op voor juffrouw Bremer! Niet voor ónze juffrouw Bremer — geen sprake van! — maar voor de FrederUta Bremer, waar Adolphus over schreef. Want al Is dan deze „Frederiekje" reeds sinds 1865 niet meer onder de levenden, dóód is ze niet. Het sóórt moet je weten. Ik heb dat soort Frederiekjes gekend. Ze wisten alles. Dat wil zeggen: alles wat in het Kerkelijk Jaarboekje staat. En van alle dominees welke gemeenten ze gediend hadden en van wie ze familie waren en of ze in Amsterdam dan wel in Kampen gestudeerd hadden, dan wel nóch in Amsterdam nóch in Kampen, omdat ze van artikel 8 en dus singulier waren. Of moet ik het anders schrijven: smgulier en • dus van artikel 8? Ik hertoner me zoo'n juffrouw uit mijn jeugd. Wij gaven haar twéé bijnamen. De eerste was: „De Nieuwe Haagsche Courant". Omdat ze alle nieuwtjes wist. Als de radio er toen al geweest was, hadden we haar vast: „Het gesproken Dagblad" genoemd. En haar tweede bijnaam was: , , Het Jaarboekje". Omdat ze om zoo te zeggen 't Jaarboekje van buiten kende. Dat laatste legde haar in de oogen van sommige menschen een (gereformeerden) stralenkrans om het hoofd. Men vond dat toch heimelijk wel , , je van hét", een zuster, die zóó meeleefde. Maar van de échte kerkelijke papieren, de belijdenis, wist déze „juffrouw Bremer" niets. En als ik Adolphus Venator goed heb begrepen, en dat z41 wel, want hij schrijft met het oog op iijn jongere tijdgenooten héél bevattelijk, dan is het maar zijn bedoeling geweest tegen die jaarboekjeszusters te waarschuwen en er op aan te dringen, dat ook jij, Willy, de échte kerkelijke papieren zult kennen. Adolphus, oudere tijdgenoot, blij je weer te hebben gezien! Ook om Willy!

Intusschen: als ik nu eens een kattebelletje schrijven moest aan een jongeren tijdgenoot, een met een buigings-n en dus niet aan jou. Wil, maar aan een uit den anderen bond, dan zou ik óók wel eens een stukje willen schrijven onder datzelfde opschrift: Pas op voor juffrouw Bremer!

En dan denk ik daarbij niet aan die Zweedsche juffrouw Bremer uit de vorige eeuw (het type-Bremer dan!) maar dan denk ik ditmaal toch aan ónze juffrouiv Bremer. Let wel: niet aan den persoon van juffrouw Bremer, maar aan het type. Aan onzen bond, Aan den Meisjesbond. Ze zijn me n.l. van den anderen kant een beetje te ik weet eigenlijk niet hoe ik dat nu zoo gauw zeggen moet. Maar ik vmd, dat ze in elk geval het een beetje anders moesten aanleggen. Laat ik het maar zóó zeggen: ze moesten juffrouw Bremer juffrouw Bremer, d.w.z. onzen Meisjesbond nu maar onzen Meisjesbond laten.

Daarover een volgend maal meer!

Intusschen hoop ik, dat je met mij de epistels van Adolphus Venator to De Reformatie zult bijhouden.

Het zal me deugd doen!

En zonder twijfel: jou ook!

Wel bedankt, ds Visée. Van Adolphus Venator's wederkeer hebben we tot nu toe alleen inaar plezier gehad in ons Reformatie-huis.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen