GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ltudeer maar niet meer

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ltudeer maar niet meer

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

De telegrammen-bezwaren-man van 1944, A. G. Barkey Wolf, thans voorganger In België, bij Ik weet niet welke congregatie, schrijft in „De Kruisbanier" („algemeen evangelisch weekblad", 6 Jan. '51) over zijn jeugd:

, , In die dagen hoorde men het woord „oecumenisch" nog weinig noemen. Het was nog niet komen opduiken op het kerkelijk terrein. Maar de zaak waarover het woord spreekt, de werkelijkheid zelve van de warme, innige samenleving, was in die dagen goed bekend, ja, ik meen, nog veel beter dan in onze dagen. Men vond ' het niet een kwestie, waarover eerst lang gedebatteerd moest worden, geen aangelegenheid om op een bijzondere conferentie te bespreken, neen, men leefde eenvoudig uit de gemeenschap der heiligen, zoals een plant leeft uit het water. Later is men het woord , , oecumenisch" gaan vertroetelen, maar het is er mee gegaan, zoals het met alle zaken gaat: als men ze tot voorwerp van studie maakt, vloeit het warme, het levende er uit weg. Tegenwoordig roept men luid , , de oecumene". Maar_ dikwijls denk ik, dat men in de dagen van mijn vader, ' met de a'ajtigebdren hoffelijkheid die dat geslacht tegenover elkander eigen was, de waarachtige kerkelijke eenheid méér beleefde dan nu. „Plus exemplo quam verbo", meer met het voorbeeld dan met woorden".

Tot zoover het citaat.

Niet studeeren — want dat doodt het leven?

Nou begrijp ik dat telegrammetje. Hij dacht, dat de uitspraken van 1944 „leven" waren, want z'n vrindjes zelden het. Om hun het leven niet te zien wegvloeien, studeerde hij er geen seconde over. En toen iemand zei: maar daaraan mag ik niet in Gods Naam de schapen binden, toen zei-d-ie: die slechte vent studeert er over — hij doodt het leven, uit die warme leeruitspraken, die nu al zooveel jaar nog warmer ingepakt zijn.

Vandaar zijn warme telegrammetje aan de synode. Hij dacht: daar studeeren ze gelukkig ook niet. Schors en zet af.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 januari 1951

De Reformatie | 8 Pagina's

Ltudeer maar niet meer

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 januari 1951

De Reformatie | 8 Pagina's