INDRUKKEN VAN DE SYNODE

Een leuke dominee, die me de trap naar hst synodevergaderlokaal zag beklimmen, zei met een knlpoogje: zo, zo, weer naar de , , Unvollendete" ?

De , , Unvollendete" (= onvoltooide) is de naam voor een symphonie, waaraan een componist begonnen is, zonder ze te voltooien.

Blijkbaar wou die goeie dominee niet zozeer de synode als een symphonie roemen, als wel haar langdurigheid constateren.

Nu, wie zou er niet van onder de indruk komen? Er wordt op de Kamper synode ontzaglijk veel gepraat.

Voor een niet onbelangrijk deel mogen we daarvoor dankbaar zijn. Ik weet geen s5Tiode, waarop 2óveel gedebatteerd werd als op deze Kamper vergadering. Afgezien van incidentele oorzaken, mogen we constateren, dat de woordenvloed verklaarbaar is uit een worsteling der gedachten. En die worsteling zelf is deels 'u vrucht van, deels een reactieverschijnsel op de vrijmaking.

Deze toch heeft ons op heel veel punten tot nieuv/e studie geprikkeld. Volkomen begrijpelijk is het, dat bij deze nieuwe , , bezinning" de richting, die ingeslagen wordt en de conclusie waartoe men komt, in veel gevallen verschillend is. Op een synode nu komen vertegenwoordigers van onderscheidene stromingen en standpunten bij elkaar met de bedoeling, om, waar even mogelijk, te besluiten. Maar eer het zover komt, zullen toch de sprekers elkaar willen overtuigen. Vandaar de debatten.

BuitenstaEuiders zullen van de groeperingen niet veel begrijpen. Reeds de , , insiders" hebben er grote moeite mee. Van sommiger standpunt in bepaalde kwesties heeft b.v. ondergetekende slechts langzamerhand een min of meer afgerond beeld zich kunnen vormen. Onder een algemene naam kan men noch de individuele standpunten noch die van een veelvuldig met elkaar instemmende synodeleden m.i. iilet aanduiden. Ik hoor wel eens een naam, die op - isme eindigt, maar geloof niet, dat de naam iets zinrijks zegt, noch, dat hij rechtvaardig is tegenover de drager van de naam zelf, waar dat fatale , , isme" aan toegevoegd is. En helemaal zot is hier de zo vaak ons opgedrongen betiteling „extremist" met tegenhanger.

Hoe gauw men de bal misslaat, als men hier zich aan een situatie-tekening waagt, zegt de N. R. Ct. Ik hoop, dat het nummer van enige weken geleden (waarin ik over een in dat orgaan over ons schrijvend auteur iets opmerkte) door onze administratie aan de Redactie der N. R. Ct. is toegezonden. Verleden week was er weer een artikel over de Kamper synode; ook daar werd van extremisten etc. gesproken, en gezegd, dat het wel een hele toer zou zijn, om inzake de kwestie der „samenspreking" een formule te vinden, die alle groepen binnen de synode zou bevredigen. Maar juist die aangelegenheid is zo vlpt gegaan als maar iemand wensen kon. Een beslissing met algemene stemmen, na een zeer korte gedachtenwisseling, die geen enkel essentieel gezichtspunt bestreed. Deze , /buitenstaander" heeft op de werkelijke situatie geen kijk.

De lange debatten kosten veel tijd, en soms bekruipt u het gevoel, dat een enkele spreker zich te lang met de theoretisclie achtergronden van bepaalde maximes bezig houdt. En toch geloof ik, dat ze hun nut hebben.

Er komt hier en daar tekening: „hier en daar", zeiden we. Tekening voor wat iemands standpunt op bepaalde kwesties betreft. Ondergetekende begint — heel langzaam — iets te zien van sommiger mening, juist in haar onderbouw. De „Unvollendete" heeft hem wel iets gegeven.

En, zo hoor ik iemand vragen: is 't toch een, zij het dan tot nu toe onvoltooide „Symphonie" ?

Ik zeg: ja. Er is kans geweest, om over en weer te schaven aan wat „in de maak was". Er zijn merkwaardige en mooie blijken van zelfbeheersing geweest. Bij behoud van divergentie in de meningen was er toch ettelijke malen een bewuste wil orn niet te overstemmen, doch overeen te stemmen, althans in de besluitsvorming. Er is meer dan eens treffend gebeden. Niet , , mooi", neen: •treffend. Er is ook bewust gezongen; ik weet geen praeses die met zóveel zorg de verzen koos — ook onbekende — en die zó vaak op de bespreking van een avond (met haar moeiten soms) een volkomen onze concrete nooddruft van het uur gedenkende psalm liet volgen, als déze praeses.

We houden onze verschillen, zelfs op het punt van de algemene waardering van synodes en synodale rechten en mogelijkheden. Toch ben ik overtuigd, dat er een „symphonie" ia. Er zijn er, die bij het eind dezer synode — misschien is het er, als dit nummer verschijnt — scherper dan bij het begin van een ander synodelid zullen verschillen. En die er over gaan schrijven (of preken) ook. Terwijl ze toch een beetje beter de ander leerden begrijpen en in de ziel hebben gezien. Ze behoeven geen kleur te krijgen, als een goeie man door gekscherend van , , die Unvollendete" te spreken associaties wekt aan het begrip , , symphonie".

Het kerkverband — wat is het toch een zégen. Trouwens, waarom hebben we anders er zo om moeten vechten? Niet om het kwijt te raken, maar om het te be­ houden, op de rechte wijze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen