GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ambtelijke vakken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ambtelijke vakken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Onderlaatst heb ik mijn dominee overlopen. En dat nog wel in dubbele zin. Gei moet weten, dat ik hem spreken moest. Dies begaf ik mij naar de pastorie en belde aan. Zo 's avonds om een uur of half negen. En vroeg of dominee thuis was. „Jawel", was het antwoord van Mevrouw. Die kéék intussen of zij met mijn bezoek niet eens bUj was. Ik deed of ik er niets van merkte. Dominee was tbuis. Dat viel tenminste mee. Of — dat was eigenlijk de eerste tegenvaller. Want een dominee — dat is tenminste mijn gedachte — hoort 's avonds in de gemeente te zijn. Ik houd niet van die huiszittende dominees. Die moeten achter de schapen aan.

„Zeker op de studeerkamer? " vroeg ik. „Zal ik maar even doorlopen? "

„Neen, komt U maar binnen, dominee is beneden". Dat was de twééde tegenvaller.

Dominees — zo denk ik er tenminste over — zijn herders èn leraars. En als ze niet achter de schapen aan zijn dan horen ze op de studeerkamer.

Nee — dominee zat achter de kachel.

„Zo dominee", zei ik, „aan de studie? U bent zeker verdiept in Smjrtegelt? "

„Neen, ik lees eens een romannetje".

Nu, 'dat had ik al lang gezien, dat hij inplaats van een olde schriever of Schilder's Catechismus wat anders bij de kop had. Zo'n flodderboekje, dat had ik zó wel gezien. „Dominee is niet zo op Smytegelt" had me onlangs nog iemand gezegd. En een ander had, met een betekenisvol knipoogje er aan toegevoegd: „Dat is-'t-ie nèt niet, hij s m ij t niet met het geld". Hetgeen bleek te: kloppen. Want toen dominee me dat flodderromannetje liet zien en ik de opmerking maakte: „De boeken zijn duur tegenwoordig", zei hij: „Cadeau gehad, man. Cadeau gehad van een mijnheer uit Den Haag".

„Dat verandert", zei ik toen, „dat verandert. Ik dacht al: zo met het geld te smijten voor zulke boekjes".

Maar toen vertelde dominee, dat hij in dat boekje aan het studeren was. AmbteUjke vakken. D'r viel — zo raakte hij aan de praat — ook uit zulke boekjes nog wel wat op t© steken voor een dominee. Hij be­ gon voor te lezen: „De vrouwen zouden natuurlijk ook met de dominee of, nou ze die niet hadden, met de meester kunnen praten, maar het kwam niet in haar op, zo'n meheer, (want de dominee was ook een mijnheer) precies aan zijn verstand te brengen, wat voor armoede er dikwijls in htm gezinnen was. Als de dominee dankte, dat de mgeder gespaard was in de ure des gevaars, dachten ze bij der eigen, dat ze somtijden niet zo tegen een bevalUng opzagen als tegen de vraag, hoe je an genogt luren most komme als het kleintje in de nazomer kwam en het niet droogde buiten en je toch kwaHjk de dure turf kon verstoke om de luiers droog te krijge.

En van die dingen had Miet verstand, die wist om zo te zeggen, wat voor hemd ze om der. lijf hadde zitten en hoe het beddegoed er voor sting.

De vrouw van Dirk Verheul zal nooit vergete, die keer, dat ze om ende bij sinterklaas eens in de bedstee lag tei schrette, omdat Miet net de leste luier gebruikt had, want het kleintje was zo teer van onderen en maakte zijn eigen geregeld vuil. Toen heeft Miet der angekeke en gezeid:

— Het is bekant Kersemis en ik dink dat Maria dezelfde zurgen als jij gehad heb, toen de Here Jezus most komme". ,

„Kijk", zei dominee, „daar zit wel wat in voor een dominee".

dominee". Ik vroeg of de studenten in Kampen dat boek soms ook moesten kennen bij Professor Veenhof?

Dat wist dominee niet.

„Maar daar zit wel wat in", zei hij.

„Nou, Mevrouw", zei ik, , .dan is dat wat voor het

Vrouwencomité, voor de bibliotheek". „Daar zit wel wat in", zei dominee. „Miet van Dijk van Jo Ypma op het tentamen bij Veenhof ".

De pijp was me uitgegaan.

„Steek 'ns op", zei dominee.

De sigaar was weer best.

Dominee had niet met het geld gesméten.

Hij had waar voor z'n geld gekocht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 november 1951

De Reformatie | 8 Pagina's

Ambtelijke vakken

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 november 1951

De Reformatie | 8 Pagina's