Hel jaarboekje der Canadese Gereformeerde Kerken
Kerkbouw der geëmigreerde gezinnen
Banden van bloed en van Geest zijn het, die de aandacht in deze jaren steeds weer richtten en gericht houden op wat in andere delen van de wereld zich bezig is te voltrekken. „Te voltrekken" zeggen we, al lijkt dit woord misschien wat zwaarwichtig, als men weet, dat het hier gaat om een landverhuizing, neen, niet van hele volken, zoals de geschiedenis die wel te zien gegeven heeft, maar van 'n aantal gezinnen slechts, die in de onmetelijke vlakten van het gindse land schier in het niet verzinken. En toch handhaven we dit woord, omdat we volhouden, dat er zich inderdaad iets „voltrekt". Want het zijn niet slechts gezinnen die wegtrekken (vandaar die bloedbanden, die trekken blijven), maar het zijn ook weer gezinnen, die daarginds a r r i v e. r en, waardoor de m o g e - 1 ij k h e i d van kerkbouw elders, gegeven is niet alleen, maar sinds enige jaren ook blijde werkelijkheid werd in trouwe gehoorzaamheid aan het Woord (vandaar die Geestesbanden). Alle berichten, die ons slechts fragmentarisch, hier door een brief van een verwante, daar door een berichtje in een krant, bereikten, waren en zijn ons dan ook steeds voorwerp van meer dan gewone belangstelling. Maar het bleef fragmentarisch, je kreeg geen totaal-beeld vaak. En dat is toch wel nuttig en nodig. Want die gezinnen daar leven niet los van de omgeving waarin ze terecht gekomen zijn. En daarom is van zo groot gewicht te weten in welke gemeenschappen die gezinnen staan, en of daarin de trouw aan het Woord bewaard wordt, en of de strijd soms ook zwaar is. Daarbij heeft de gemeenschap der kerk de eerste aandacht. „Gezin en kerk", „Kerk en gezin", rond deze twee ginds, bewoog en beweegt zich onze aandacht, als het goed is en zoals het behoort.
Om nu die aandacht te richten, niet door fragmentarische gegevens, doch door een „ordelijk verhaal van de dingen" is het van grote betekenis, dat de eerste staalkaart van dat gemeenschaps-leven is ontworpen. In een boekje van 96 bladzijden. Onder leiding van de brs D. M. Barendregt, Joh. de Haas en ds W. Loopstra. Acht jaar na de Vrijmaking, 1952, eerste jaargang.
Allereerst trekken de gegevens van het negental Canadese Gereformeerde Kerken de aandacht. Het blijkt uit het statistisch overzicht, dat het aantal leden eerder boven dan beneden de 2000 ligt. De groei gaat snel, is bijna niet op papier vast te leggen. Reeds vijf predikanten, uit Nederland overgekomen, dienen deze kerken. In de statistiek valt op, dat, in tegenstelling met 't bestaande handboek en wat tot nu toe altijd gewoonte is geweest, niet alleen het aantal leden, maar ook het aantal gezinnen vermeld wordt bij iedere kerk. Uitsluitend een amerikaanse gewoonte om de grootte van een kerk uit te drukken naar het aantal „families" (gezinnen) of, onbedoeld misschien, een Schriftuurhjke, en daarom navolgenswaardige, waar de Schrift bij de opbouw van de kerk meer nadruk legt op de geslachten en gezinnen, dan op de losse „zielen"? De structuur van het volk Gods op aarde immers is herstel van de oorspronkelijke mensheid, die opgebouwd is uit geslachten en gezinnen, waarvan de voltooiing der kerk eens de harmonie zal vertonen. Het aantal gezinnen blijkt 297 te zijn.
Verder vindt men niet alleen vermeld de diverse adressen van een bepaalde kerk, maar ook een apart overzicht van de geschiedenis van iedere kerk. Zo kaji men dus lezen hoe de kerk van Chatham, Edmonton enz. ontstaan is, welke moeilijkheden men te overwinnen had e.d. Daarbij komt vanzelf regelmatig de verhouding met de Christian Reformed Churches en de Protestant Reformed Churches aan de orde. Bovendien volgt dan nog een overzicht van de geschiedenis van de Can: Ref. Churches in Ontario en een overzicht van het gehele kerkelijke leven in Canada.
Allerlei vragen rond de emigratie en immigratie worden in enkele artikelen besproken.
Opgenomen zijn de statuten en het reglement van het ziekenfonds „Draagt elkanders lasten", dat in het midden dezer kerken is opgericht; een benijdenswaardige uiting van de gemeenschap der heiligen, zoals de naam uitdrukt, al zal het goed zijn deze naam niet te strak te binden aan de directe bedoeling van Ga
laten 6 : 2. Men merkt, dat men op elkander is aangewezen, en men wil dan ook elkander helpen. Dat dit nodig is, blijkt ook wel uit het uitvoerig artikel, dat opgenomen is over de „Unions", de vakbonden. Deze vakbonden zijn door en door onchristelijk en vormen dan ook een permanent gevaar voor de kerk. Welk gevaar niet is te onderschatten, gezien ook hun monopolistisch streven.
Zo hebt U'een indruk van wat dit boekje U biedt. Niet alleen oriënterend voor adspirant-emigranten voor wie de b ij voeging bij deze kerken op het program staat, maar ook voor allen, die de samenvoeging der kerk op aarde, naar Ps. 122, ter harte
gaat.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 30 augustus 1952
De Reformatie | 8 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 30 augustus 1952
De Reformatie | 8 Pagina's