VU Magazine 1974 - pagina 482

winkels worden verleend al volstrekt ontoereikend. De Rechtswinkel Amsterdam krijgt van het ministerie drieduizend gulden per jaar. Dat is alles, terwijl hun begroting per jaar enige tienduizenden omvat. Het zal wel duidelijk zijn, dat de acties die de rechtswinkels nu ondernomen hebben, niet ten doel hebben voor zichzelf meer subsidie in de wacht te slepen. Men wil dat geld wordt uitgetrokken voor blijvende rechtshulpverlening die de rechtswinkels in bovengenoemde zin, overbodig maakt. Ook Rechtshulp VU? Nee, wij werken op een manier die op korte termijn niet door bureau's, zoals die in de nota werden bedoeld, kan worden vervangen. Ten eerste is ons werk hecht verbonden aan de juridische faculteit van de VU en ten tweede hebben we ons werk geconcentreerd op drie buurten in Amsterdam, waarbij wordt samengewerkt met andere hulpverleners (op medisch en maatschappelijk terrein). Wanneer die bureau's er komen, dan is er toch voor ons alle mogelijkheid om daarnaast te blijven voortbestaan. Bovendien zou het denkbaar zijn dat een bureau dat in Amsterdam werkt de juridische hulpverlening in de buurten waar wij werken, aan ons zou delegeren.

Uitgangspunt Over het reilen en zeilen van Rechtshulp VU in de drie Amsterdamse buurten konden de heren Van der Deure en Jalink overigens nog melden, dat goede vorderingen zijn gemaakt. In één van die wijken, aangeduid als wijk 62, was aanvankelijk sprake van wat moeilijkheden tussen de verschillende hulpverleners onderling. Een gemeenschappelijk uitgangspunt ontbrak, evenals daaruit voortvloeiende spelregels. Een moeilijkheid was bijvoorbeeld dat hulpverleners met een vrij beroep en hulpverleners in loondienst door elkaar liepen. Mocht van een hulpverlener in loondienst worden gevraagd dat hij vier of vijf uur van zijn werktijd per week besteedde aan vergaderingen? Vond zijn werkgever dat goed? Hoe moest worden bereikt dat de ene hulpverlener niet langs een andere zou heen werken of ten onrechte naar een ander zou verwijzen? Al doende werden voor dit soort problemen (voornamelijk uitingen van onwennigheid om met andere 'disciplines' samen te werken) regels opgesteld. Dick Jalink sprak als zijn mening uit dat deze vorm van hulpverlening hem zinvoller voorkwam dan het bieden van juridische hulp alleen, 'vooral ook omdat de meeste juristen niet weten wat hulpverlening eigenlijk inhoudt. Daarmee wil ik niet zeggen dat wij het na die anderhalf jaar ervaring nu wèl precies weten, maar door de confrontatie met andere vormen van hulpverlening ga je wel de gebreken in je eigen opleiding op dit punt zien. Bovendien ervaar je dat hulpverle-

ning in een buurt, samen met anderen niet ophoudt met hulp aan individuen, maar dat je gemakkelijker structurele zaken kunt aanpakken. Dat kan vooral doordat buurtbewoners in het overleg zijn betrokken en ze desgewenst hulp kunnen inroepen voor bijvoorbeeld te voeren acties.' In verband met de 'gebreken in de opleiding' die zojuist ter sprake kwamen, is het zinvol de komst te melden van een onderwijsmedewerker (mr. C. J. Speelman) bij Rechtshulp VU. Studenten die te kennen hebben gegeven te willen meewerken aan Rechtshulp VU, krijgen een opleiding van drie maanden waarbij het accent ligt op de vakken die men in de praktijk vaak tegenkomt, maar die in het «orwa/e'onderwij spatroon van de juridische faculteit nauwelijks aan bod komen. Ook worden problemen die men in de buurten is tegengekomen (en die zich daartoe lenen) met de studenten verder uitgediept. Mr. Van der Deure signaleerde dat door deze koppeling van praktijkervaring in de buurten met het onderwijs aan de faculteit menige kloof is vastgesteld tussen de theorie en de praktijk. 'Dikwijls bestaan op papier hele strakke regels, maar de praktijk blijkt in die gevallen veel genuanceerder te zijn. De rechtspraak past die regels dan ook vaak veel genuanceerder toe. Een regel die volgens het boekje zou moeten worden toegepast, blijkt dan vaak in de praktijk niet op te gaan. Studenten kunnen daardoor, ondanks hun theoretische vorming, bepaalde zaken niet goed oplossen.' Dick Jalink zag hier een kritische functie die het onderwijs in het kader van Rechtshulp VU zou kunnen hebben. 'Wanneer we de kloof tussen theorie en praktijk hebben aangetoond, kunnen we misschien gaan zeggen: waarom is het onderwijs niet méér afgestemd op hetfunctioneren van het recht in de praktijk? Waarom wordt aan de juridische faculteiten bijvoorbeeld niet veel meer arbeidsrecht, sociaal verzekeringsrecht of huurrecht gegeven?' Mr. Van der Deure; 'Voorzover onze ervaring strekt is het leerpakket onvoldoende afgestemd op de behoefte van de praktijk van alle dag. De problemen van Jan en alleman leer je aan de juridische faculteiten in het algemeen niet oplossen. ' Al eerder (februari '74) werd in VUmagazine gemeld, dat Rechtshulp VU z'n dagelijkse spreekuur op de VU had stopgezet. Alleen de 'inloop' van studenten en werknemers van de VU kon nog worden verwerkt. Iedereen kan echter gebruik maken van de aan Rechtshulp VU verbonden telefonische adviesdienst (020-482611). Deze dienst is van 's ochtends 9 uur tot 's middags 5 uur bereikbaar. De studenten die de dienst bemannen geven advies en/of kunnen verwezen naar instanties die verdere hulp bieden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen