VU Magazine 1974 - pagina 433

vu VOOR VIETNAM

De inzamelingsactie 'VU voor Vietnam', waarmee men geld byeen wil brengen (totaal anderhalve ton) voor een revalidatie-afdeling van een in Zuid-Vietnam te bouwen ziekenhuis, is op het moment dat dit VU-magazine verschynt binnen de VU reeds gehouden. Het is nog te vroeg om melding te maken van opbrengsten, maar niet te laat om te wyzen op de mogeiykheid voor degenen die niet aan de VU werken (büvoorbeeld leden van de vereniging of lezers van het VU-magazine) aan de actie by te dragen. Daarom nogmaals het gironummer: 32 43 130 ten name van 'Penningmeester actie VU voor Vietnam'. Er kwamen al heel wat girootjes van VU-magazinelezers binnen.

versiteiten daarbij samenwerken met het Medisch Comité Nederland-Vietnam. In vervolg daarop is nu de weergave te lezen van een gesprek dat VU-magazine had met dr. C. P. Dubbelman, revalidatie-arts aan de VU. Het ging voornamelijk over twee onderwerpen: wat is revalidatie? en: wat zal revalidatie moeten inhouden in de specifieke situatie in Vietnam?

Uitbreiding Dr. Dubbelman legde uit, dat de term 'revalidatie' is opgekomen in de jaren na de tweede wereldoorlog. Het is een vertaling

Nog steeds vallen er gewonden door zgn. blindgangers. Dit kind verloor op deze wijze een voet.

Vlak voordat de actie van start ging, meldden de actievoerders, dat ze bij hun bezigheden binnen de VU allerwege de grootst mogelijke bereidwilligheid waren tegengekomen bij diensten en instanties en dat met name de dames van Vrouwen VU-hulp belangstelling hadden getoond. Zij sparen dit jaar onder meer voor de revalidatie-afdeling in het VUziekenhuis en zagen de revalidatie-afdeling voor het ziekenhuis in Vietnam in het verlengde liggen van deze spaaractie. Wanneer de actie VU voor Vietnam zal zijn afgelopen, zullen zij, in overleg met het bestuur van de VU-vereniging, beslissen of er - en zo ja, hoeveel - zal worden bijgedragen. Vorige maand werd in VU-magazine iets over de noodzaak van het bouwen van een ziekenhuis geschreven en werd uiteengezet waarom de verschillende Nederlandse uni-

van het Engelse 'rehabilitation', een woord waarmee in de oorlog de medische handelingen werden aangeduid, die gewonde militairen weer geschikt moesten maken voor actieve dienst. Later werd het begrip uitgebreid. De traumatische afwijkingen (trauma = verwonding) in het kader van de ongevallenwet werden er bijvoorbeeld onder begrepen en later ook de problematiek van de ouden van dagen, chronisch zieken en gehandicapten in het algemeen. Natuurlijk werd ook voor de oorlog al getracht mensen die met een probleem van medische aard - en dan speciaal diegenen die te lijden hadden van een ernstige blijvende handicap - te helpen. Het ging (en gaat) daarbij niet uitsluitend om het overwinnen van problemen van fysieke aard, maar evengoed om hulp te bieden bij mentale of maatschappelijke aanpassingsmoeilijkheden. Uit wat dr. Dubbelman zei, viel echter op te maken dat de ervaringen die men in de oorlog opdeed en de kennisvermeerdering in die jaren in Nederland de stoot gaven tot erkenning van de revalidatie als medisch specialisme (in 1955). In de loop van het gesprek met VU-magazine bracht hij onderscheid aan tussen 'revalidatie als beginsel, ik zou haast zeggen: als evangelie' en de taak van een revalidatie-arts: 'Het eerste beslaat een veel breder vlak dan het laatste.' Synthese Het bleek nog niet zo eenvoudig te zijn een bepaald terrein af te bakenen, of een opsomming van een aantal taken te geven

Werkdag 'Verandering' 'Verandering' is het thema van de vierde werkdag van het secretariaat voor ontwikkelingssamenwerking van de Gereformeerde Kerken, die zaterdag 16 november in het VUgebouw wordt gehouden. Hoe kwam men op dit thema? Het foldertje voor de werkdag zegt er dit van: 'Leden van werkgroepen voor ontwikkelingssamenwerking - maar zij niet alleen - komen tot de ontdekking dat je al bezig zijnde met zo'n wereldwyd vraagstuk, uitkomt by een paar centrale vragen. Bijvoorbeeld: Waarom stuit je op zulke weerstanden tegeti verandering? Welke geloofshouding schuilt daarachter? Hoe staat het eigenlyk met je eigen geloof? Welke oude zekerheden mogen er gerust sneuvelen? Wat moet en mag overeind staan? Hoe kun je in gesprek blyven, of opnieuw komen, met hen, die van geen vernieuwing willen weten? Hoe zou de kerk

- vooral de plaatselijke - eruit moeten zien om toegerust te zijn voor dienst in en aan de wereld van nu? Ontwikkeling is verandering, daar en hier. Wat moet er hier veranderen?' Op deze werkdag, waaraan organisatorische medewerking wordt verleend door de Vereniging voor Wetenschappelijk Onderwijs op Gereformeerde Grondslag, zullen inleidingen worden gehouden door prof. dr. C. A. van Peursen en dr. J. Hendriks. Deelname staat voor iedereen open; de kosten bedragen f 5,per persoon. Men kan zich opgeven bij het secretariaat voor ontwikkelingssamenwerking. Koningslaan 7 te Utrecht (tel. 030 514341). Lektuur, aanbevolen voor deelnemers: Dr. Feitse Boerwinkel: 'Einde of Nieuw begin' (Ambo), dr. Jan Hendriks 'Overal waar mensen zijn' (Kok), dr. L. W. Nauta 'Is de mens veranderbaar?' (Kok), dr. C. A. van Peursen 'Het is niet vanzelfsprekend' (Kok).

Dr. J. Hendriks, een van de inleiders op de werkdag 'Verandering', zaterdag 16 november.

3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen